Yunus Emre Divanından Seçmeler Kitap Alıntıları – Yunus Emre

Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünya kimseye kalmaz.

İşitin ey yarenler, aşk bir güneşe benzer
Aşkı olmayan kişi misali taşa benzer
Taş gönülde ne biter dilinde ağu tüter
Nice yumuşak söylese sözü savaşa benzer

Yunus Emre der hoca
Gerekse var bin hacca
Hepisinden iyice
Bir gönüle girmektir

İskender de geldi âlemi gezdi
Zaloğlu Rüstem’in tahtını bozdu
Yunus balığıyla deryayı yüzdü
O da kurtulmadı ecel elinden.

Döne döne binbir öğüt verirler
Dünya malı ile gözün boyarlar
Aşık öldü deyu sâla verirler
Ölen hayvan olur, âşıklar ölmez.

“Ten fânidir can öImez gidenler geri gelmez,
 Ölur ise ten ölur canlar ölesi degil.”

“Geldi geçti ömrüm benim,
 Şol yel esip geçmiş gibi.
 Hele bana şöyle geldi,
 Şol göz yumup açmış gibi.”

Gönül Çalab’ın tahtı,
Gönüle Çalab baktı,
İki cihan bed-bahtı,
Kim gönül yıkar ise.

Beğler azdı yolundan,
Bilmez yoksul halinden
Çıktı rahmet gölünden,
Nefs gölüne dalmışdur.

“Dünyaya gelenler gider,
 Herkes gelmez yola gider,
 Bizim halimizden haber,
 Soranlara, selam olsun.”

“Ben gelmedim dava için,
 Benim işim sevi için.
 Gönüller dost evi için,
 Gönüller yapmaya geldim”

“Dağa düşer kül eyler,
 Gönüllere yol eyler,
 Sultanları kul eyler,
 Hikmetli nesnedir aşk.”

“Yalancı dünyaya konup göçenler,
 Ne söylerler ne bir haber verirler.
 Üzerinde türlü otlar bitenler,
 Ne söylerler ne bir haber verirler.”

Ak sakallı pir hoca , bilmez hali nice
Emek vermesin hacca bir gönül yıkar ise

“İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Ya nice okumaktır

Okumaktan murat ne
Kişi Hak’kı bilmektir
Çün okudun bilmezsin
Ha bir kuru ekmektir

Okudum bildim deme
Çok taat kıldım deme
Eğer Hak bilmez isen
Abes yere gelmektir

Dört kitabın mânâsı
Bellidir bir elifte
Sen elifi bilmezsin
Bu nice okumaktır

Yiğirmi dokuz hece
Okursun uçtan uca
Sen elif dersin hoca
Mânâsı ne demektir

Yunus Emre der hoca
Gerekse bin var hacca
Hepisinden iyice
Bir gönüle girmektir”

“Biz dünyadan gider olduk
Kalanlara selam olsun
Bizim için hayır dua
Kılanlara selam olsun

Ecel büke belimizi
Söyletmeye dilimizi
Hasta iken halimizi
Soranlara selam olsun”

“Hiç bilmezem kezek kimin
Aramızda gezer ölüm
Halkı bostan edilmiştir
Dilediğin Üzer ölüm”

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Sorarlarsa iyiyim ama gece göz yaşlarımı kendim sildim.

Sen doğru ol da, varsın sanan eğri sansın.
Lâkin sakın unutma ki,
Sen kendini bir şey sanmadığın sürece, Doğru insansın.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

İki dünya zindan bile olsa
Benim için gül bahçesidir
Yardım dosttan olduktan sonra
Kaygı ve tasaya ne gerek var?

Bu dünya ölümlüdür, kalıcı değildir. Yalandır, tuzaktır, yılandır. Şarap gibidir. Önce zevk verir ama sonradan çarpar . Onun için dünya zevkine düşme . Benliğin ki, seni dünya nimetlerine , dünyanın zevkine çağıran odur, senin en büyük düşmanındır . Bu benlik itini öldür. Gerçek mutluluk , öbür dünyadadır. ? ??̈????? ??̈???? ??̧?? ?? ??̈????? ??̆??????????

Muhammed cümleye dindir, imandır.
Delilsiz gidilmez, yollar yamandır
Göçtü kervan, kaldık dağlar başında

Benim bunda kararım yok, ben bunda gitmeğe geldim
Bezirganem metaım çok, alana satmağa geldim

Ben gelmedim dava için, benim işim sevi için
Dost’un evi gönüllerdir, gönüller yapmağa geldim

Dost esrüğü deliliğim, aşıklar bilim neliğim
Denşürüben ikiliğim, birliğe bitmeğe geldim

Ol hocamdır ben kuluyum, Dost bağçesi bülbülüyüm
Ol hocamın bağçesine, şad olup ötmeğe geldim

Bunda biliş olan canlar, anda bilişirlermiş
Bilişüben Hocamla, halim arzetmeğe geldim

Yunus Emre aşık olmuş, Maşuka derdinden ölmüş
Gerçek erin kapısında, canım arz etmeğe geldim

İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir,
Sen kendini bilmezsin, ya nice okumaktır?

Okumaktan ma’nâ ne, kişi Hak’kı bilmektir,
Çün okudun bilmezsin, ha bir kuru emektir.

Okudum bildim deme, çok tâat kıldım deme,
Eri hak bilmez isen, abes yere yelmektir.

Dört kitabın manası bellidir bir elifte,
Sen elifi bilmezsin, bu nice okumaktır?

Yiğirmi dokuz hece, okursun uçtan uca,
Sen elif dersin hoca, ma’nâsı ne demektir?

Yunus der ki: Ey hoca, gerekse var bin Hacca,
Hepisinden iyice, bir gönüle girmektir.

Aşkın aldı benden beni, bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü, bana seni gerek seni

Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum, bana seni gerek seni

Aşkın aşıkları öldürür, aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur, bana seni gerek seni

Aşkın şarabından içem, Mecnun olup dağa düşem
Sensin dün ü gün endişem, bana seni gerek seni

Sofilere sohbet gerek, Ahilere Ahret gerek
Mecnunlara Leyli gerek, bana seni gerek seni

Eğer beni öldüreler, külüm göke savuralar
Toprağım anda çağıra, bana seni gerek seni

Cennet Cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri
İsteyene ver sen anı, bana seni gerek seni

Yunus’dürür benim adım, gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum, bana seni gerek seni

Bir gez gönül yıktın ise, kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi, elin yüzün yumaz değil

Bir gönül yaptın ise, er eteğin tuttun ise
Bir gez hayr ettin ise, birine bin az değil

Erden sana nazar ola, için dışın nur ola
Beli kurtulmuştan ola, şol kişi kim gammaz değil

Er odur alçak dura, ayak odur yola vara
Göz odur ki Hakk’ı göre, gündüz gören göz değil

Yunus Emre’m sözün satar, söze bal ü yağ katar
Altmış bin sarrafa satar, yükü gevherdir koz değil

Karlı dağların başında
Salkım salkım olan bulut
Saçın çözüp benim için
Yaşın yaşın ağlar mısın?

Aşksızlara verme öğüt
Öğüdünden alır değil
Aşksız âdem hayvan olur
Hayvan öğüt bilir değil

Ben Dost ile dost olmuşam, kimseler dost olmaz bana
Münkirler bakar gülüşür ,selam dâhi vermez bana

Bilməyənlər nə bilsin bizi,
Bilənlərə salam olsun.

“Maharet güzeli görebilmektir, sevmenin sırrına erebilmektir.
Cihan, alem herkes bilsin ki, en büyük ibadet sevebilmektir. “

Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.

Ten fânidir, cân ölmez; çün gitti geri gelmez;
Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil!

Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır.”

Yunus’tan okunan her şiir, onda kelimelerle resim çizen bir sanatçının çok renkli ruhu bulunduğunu gösterir .

Söylenceye göre Anadolu kadınının şefkatiyle iyileşen Hacı Bektaş’ın ruhu , bütün ülkede bir güvercin gibi uçarmış.

Bir kişiye söyle sözi kim ma’niden haberi var
Bir kişiye vir gönlüni canında ışk eseri var
***
Sözü anlamından haberi olan kişiye söyle.
Gönlünü, canında aşk izi olan kişiye ver.

Aşkın aldı benden beni

Ölümden ne korkarsın,
korkma ebedî varsın

Yine sordum çiçeğe
Sizde ölüm var mıdır
Çiçek eydür (der ki) ey derviş
Ölümsüz yer var mıdır

Dört kitabın manası
Bellidir bir elifte
Sen elifi bilmezsen
Bu nice okumaktır

İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsen
Ya nice okumaktır

Sağır işitmez sözü
Gece sanır gündüzü
Kördür münkirin gözü
Alem münevver (aydınlık) ise

Okuyuban (Okuyarak) yazmadım
Yanıluban (Yanılarak) azmadım
Yunus bu aşk sözünü
Kim bildi bilesidir

Gönlünde benlik olan
Dervişlikten uzaktır

Ben gelmedim dava için
Benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir
Gönüller yapmağa geldim

Ölüm haberi gelmeden
Ecel yakamızı almadan
Azrail hamle kılmadan
Gel dosta gidelim gönül

Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne akılem ne divane (ne akıllıyım ne deli)
Gel gör beni aşk n’eyledi

İşiden ey yarenler
Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez (nasip olmaz)
Hürmetli nesnedir aşk

Bir nicemiz Hak’tan aldı
Bir nicemiz Hak’tan doldu

Al gider benden benliği
Doldur içime senliği
Dirliğinde öldür beni
Varıp anda ölmeyeyim

Gözüm, seni görmek için
Elim, sana ermek için
Bu gün canım yolda koydum
Yarın seni bulmak için

Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni

Dinin terk edenin küfürdür işi
Bu ne küfürdür imandan içeri

Tasavvuf inanışına göre, insanoğlu bu dünyada gurbeti yaşamaktadır ve inanan kişi, yaşarken gariptir. Ölümle gurbetten kurtulmakta ve asıl yurduna göçmektedir. Bu yüzden, Yunuz hoşça baktığı ölümü, güler yüzle karşılar.

Yunus, Allah’ın en yetkin eseri olduğuna inandığı insanı sever, yüceltir ve ona zarar gelsin istemez. Kusurları hoş görür, ayıpları görmezden gelir. Onun dil, din ve ırk gözetmeyen, temel ölçü olarak yalnızca insanı alan öğretisi, yerel değil evrenseldir; insanlığı ayakta tutacak temel ölçüler ve ilkeler gösterir.

Tasavvufçuya göre, Allah başlangıcı olmayan zamandan beri vardır, sonu olmayan zamanda da varlığı devam edecektir.

Tasavvufa göre evrende tek bir varlık vardır; evrendeki her şey, bu varlığın türlü görünümlerinden başka bir şey değildir.

Bu fena mülkünde ben nice nice hayran olam
Ye nice handan olam ye nice bir giryan olam
Evveli Hu, ahırı Hu ya Hu illa Hu olam
Evvel ahır ol kala vu ‘ Men aleyha fan ‘ olam

Nere varır isem gönlüm dolusun,
Seni nerde koyam bundan içeri.

Dünya haramdır haslara
Lakin helaldir hamlara
Biz dünyayı dost tutmazız
Ol Dünya murdardır bize

Beni bende demen bende değilim
Bir ben vardir bende benden içeri

Geldi geçti ömrüm benim
Şol yel esip geçmiş gibi

Karlı dağlardan mı aştın
Derin ırmaklar mı geçtin
Yarinden ayrı mı düştün
Niçin ağlarsın bülbül hey

Bir karardan durmayalım
Gel gidelim dosta gönül

Gönül çalab’ın tahtı gönüle çalab baktı
İki cihan bed-bahtı kim gönül yıkar ise

Denizleri kaynatır
Mevce gelir oynatır
Kayaları söyletir
Kuvvetli nesnedir aşk

Ten fanidir can ölmez, gidenler geri gelmez
Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil

Cevher seven gönüller yüz bin yol eder ise
Hak’dan nasib olmasa, nasib olasi degil

Bir kez gönül yıktın ise, bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi, elin yüzün yumaz değil

Demesin kim Müslümanım Çalap emrine fermanım
Tutmaz ise Hak sözünü fayda yoktur dinden ona

İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir,
Sen kendini bilmezsin, ya nice okumaktır?

Okumaktan ma’nâ ne, kişi Hak’kı bilmektir,
Çün okudun bilmezsin, ha bir kuru emektir.

Okudum bildim deme, çok tâat kıldım deme,
Eri hak bilmez isen, abes yere yelmektir.

Dört kitabın manası bellidir bir elifte,
Sen elifi bilmezsin, bu nice okumaktır?

Yiğirmi dokuz hece, okursun uçtan uca,
Sen elif dersin hoca, ma’nâsı ne demektir?

Yunus der ki: Ey hoca, gerekse var bin Hacca,
Hepisinden iyice, bir gönüle girmektir.

Bu dünyaya inanma, Vefasın bulam sanma
Ömrün veren ziyana, Çoğu pişman içinde

Dünyayı bi-vefa bil, Aç gözünü yarağ kıl
Sen dahi ölürsün bil, Kalma güman içinde

Yunus söyle sözünü, Yahu kıl kendi özünü
Ağardı-gör yüzünü, Koma firak içinde

Ben dert ile ah ederdim,
Derdim bana derman imiş,
..

Ben gelmedim dava için
Benim işim sevi için
Gönüller dost evi için
Gönüller yapmaya geldim