Yaşamaq Yanğısı Kitap Alıntıları – Irving Stone

İçimizdeki düşünceler her zaman dışa vurduğumuz gibi midir? Belki ruhumuzda, kimsenin ısınmak için yanına yaklaşmadığı büyük bir ateş var. Gelip geçenler sadece bacadan süzülen dumanı görüyorlar ve yollarına devam ediyorlar.

Şimdi ne yapmalıyım? Hangi iş için daha uygunum? Yeryüzünde benim için en uygun yer neresi?

Eğer harekete geçmek istiyorsam hata yapmaktan korkmamam gerek.

Onların hamısının həyatı o qədər yüngüldür ki çöhrələrinə maraqlı heç bir şey həkk olunmayıb.

Üzünün, burun pərəklərinin və dodaqlarının yan-yörəsindəki qırışlar arasında gizlənmiş təbəssümü sanki insanların bütün nöqsanlarını və səhvlərini qabaqcadan bağışlayırdı..

– Bizim sirli fikirlərimiz həyatda öz ifadəsini tapa biləcəkmi? Ola bilsin sənin qəlbində gur alov atəş saçsın, amma qızınmağa gələn olmasın. Keçib gedənlər yalnız borudan azca tüstü çıxdığını görəcək və öz yollarına davam edəcəklər. De, nə etmək olar? Bu daxili alovu qorumaq, əzizləmək, qızınmaq üçün kimsənin bura yaxınlaşacağı vaxtı səbrlə gözləmək lazımdırmı?

O, başqalarının qələbəsi və məğlubiyyəti, kədəri və sevinci barədə oxuyarkən şəxsi fəlakətini unudurdu.

Sevincdən kədər yaxşıdır, çünki ürək sevinəndə də kədərlidir.

Dünyada düz yolla getmək üçün gərək axıradək özünü qurban verəsən. İnsanın məqsədi, ancaq xoşbəxt olmaqdan ibarət deyil, insan dünyaya yalnız vicdanlı olmaqdan ötrü gəlmir, o, bəşəriyyət üçün böyük bir şey açmalı, nəcib olmalı, insanların əksəriyyətinin keçirdiyi bayağı həyata üstün gəlməlidir .

– Ona nə olub?
– Bax, artıq bir ildir ki, hər gün Raymond özünə qəsd etməyə cəhd göstərir.
– Bəs o niyə bunu burada, stolun arxasında edir? Niyə o, bıçağı gizlədib gecə hamı yatdıqdan sonra ürəyinə sancmır?
– Yəqin, o ölmək istəmir, cənab.

Nə vaxtsa, sən özünü öz coşqun işinlə məhv etsən də, bu qəlb yaşayacaq Həmişəlik, əbədi.

Boz daşdan tikilmiş kilsənin görkəmi bir qədər kirli idi. Vinsent qapı üzərindəki yazıya diqqətlə baxdı.
– Onlar özləri görəsən bu sözlərinə inanırlarmı: Liberte, Egalite, Fraterniter (Azadlıq, Bərabərlik, Qardaşlıq).
– Ola bilsin, inanırlar.

Bizim sirli fikirlərimiz həyatda öz ifadəsini tapa biləcəkmi? Ola bilsin sənin qəlbində gur alov atəş saçsın, amma qızınmağa gələn olmasın. Keçib gedənlər yalnız borudan azca tüstü çıxdığını görəcək və öz yollarına davam edəcəklər. De, nə etmək olar? Bu daxili alovu qorumaq, əzizləmək, qızınmaq üçün kimsənin bura yaxınlaşacağı vaxtı səbirlə gözləmək lazımdırmı?

Comment se fait – il qu’il y ait sur la terre une femme seule desesperee?

(Necə olur ki, yer üzündə bir yalqız, ümidsiz qadın yaşayır? )

– Ah, ana, kim sevir, o yaşayır, kim yaşayırsa, o işləyir, kim işləyirsə, o, çörəksiz qalmır.

Haradansa qədim bir müdrik kəlam onun yadına düşdü: Gözəllik iztirabdan doğur .

Və yalnız bir duyğu, qardaşının yenə də onun yanında olması, ona hər cür yeməkdən daha qiymətli idi.

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

Belə bir mənəvi qida bolluğu qarşısında mədənin boş və ya dolu olmasının bir əhəmiyyəti vardımı?

Allah onu axırıncı dəfə sınağa çəkir. Əgər o, ruhdan düşsə, ya da geri çəkilsə, onun etdikləri əbəs, mənasız olacaq.

On yaşındayken İstanbul’a ayak bastım. Ülkenin en büyük şehrindeyim ve danışacak, sığınacak kimsem yoktu. Başkasının kâbusu olur ama benim için ucu nereye gideceği bilinmeyen bir macera

Çünki qəlbi yalnız dərd yumşaldır.

Sevincdən kədər yaxşıdır, çünki ürək sevinəndə də kədərlidir.

Rembrandt yaratmaya bilməzdi. O, yaxşı çəkirdi, ya pis – bu vacib deyildi, amma məhz rəssamlıq onu adam etdi. Sənətin dəyəri də bundadır, Vinsent.

Səmada soyuq ulduzlar işıq saçırdı.

Daha gençken, olayların şansa, küçük kazalara ya da nedensiz yanlış anlaşılmalara bağlı olduğunu düşünürdüm, Margot. Fakat yaşım ilerledikçe daha derin nedenleri görmeye başladım. Kaderin bil cilvesi yüzünden pek çok insan uzun zaman ışığı arayarak yaşamak zorundadır.

Yaşamın kendisi de aynı bu boş tuval gibi sonsuz derecede boş, cesaret kırıcı ve umutsuzca sunar kendini insana, Margot.

Fakat inancı ve gücü olan insan bu boşluktan korkmaz; adım atar, harekete geçer, üretir, yaratır ve sonunda tuval artık boş değildir, tam tersine zengin bir yaşam örgüsüyle bezelidir.

Fakat aşık olmak zor değil ki, Margot.

Zor olan aşkına karşılık almak.

Sana acının bu dünyada tükenmeyen tek şey olduğunu söylüyorum.

Şikayet etmeden acı çekmeyi bilmek, hayattaki en kullanışlı şey, öğrenilecek ders ve hayatımızdaki problemlerin çözümüdür.

Etrafta birilerinin olması önemli değil. Önemli olan etrafımızda sevdiğimiz birilerinin olması.

Dünyada bir yerlerde onun için de bir parça huzur ve rahatlık yok muydu?

Bazı şehirler vardır ki, talihin daima kötü gider.

Aşk hayatın lezzetiydi; dünyanın zevkini çıkarmak isteyen onu bulup çıkarmalıydı.

Acıdan, güzelliğe.

Bütün bu çöpe atılan kayıp yıllardan sonra nihayet kendimi buldum. Bir sanatçı olacağım. Kesinlikle sanatçı olacağım.

Benim huzursuzluğumun içinde bir huzurum var. Benim tek kaygım, dünyaya nasıl bir faydamın olacağını bilmemem. Ben de bir hedef güdüp iyi insanlardan biri olamaz mıyım?

Eğer arayışıma son verirsem asıl o zaman kaybolurum.

Vincent ile birbirlerini tamamlayan iki parça gibi olduklarını hissediyordu. Beraber olduklarında, dünyayı daha rahat ve kolay anlayabiliyorlardı. Fakat yalnız iken, ikisi de afallıyordu.

Ruhu bu kadar güzel beslenirken karnının aç olmasının ne önemi vardı ki

Şimdi ne yapmalıyım? Hangi iş için daha uygunum? Yer yüzünde benim için en uygun yer neresi?

Henüz kendi hayatıyla yüzleşemiyordu. Bu yüzden başkalarının hayatına çevirdi yüzünü.

Anlamsız bir dünyada bomboş gezen ve dünyaya neden geldiğini bilmeyen yaşayan bir ölü haline gelmişti.

Daha gençken, olayların şansa, küçük kazalara ya da nedensiz yanlış anlaşılmalara bağlı olduğunu düşünürdüm, Margot. Fakat yaşım ilerledikçe daha derin nedenleri görmeye başladım. Kaderin bir cilvesi yüzünden pek çok insan uzun zaman ışığı arayarak yaşamak zorundadır.

Her ne olursa olsun, ölümlü olmanın içinde ölümsüz olanı kavramak. O’nun aradığı şeydi.

Bir kapı ya açıktır ya da kapalı.

Sevilmek güzel şey. Dünya ise istediğinde onu yanlış sayar.

Şikâyet etmeden acı çekmeyi bilmek, hayattaki en kullanışlı şey, öğrenilecek ders ve hayatımızdaki problemlerin çözümüdür.

seven yaşar, yaşayan çalışır ve çalışan evine ekmek getirir.

İnsan hayatı nihai hedefine ulaşmak için üzerinde yavaşça çalışılması gereken bir motife sahipti.

“Ömür boyu defalarca hata yapıyor olduğunu düşüneceksin, fakat en nihayetinde kendini ifade edebileceksin ve bunu yaptığın zaman hayatını doğrulayabileceksin.”

“Günün birinde kendini tam olarak ifade edeceksin. Hangi yolla, hangi vasıtayla yaptığının hiçbir anlamı yok.”

Örgün eğitimde başarı sağlayamamış olmam, herhangi bir işte de başarılı olamayacağım anlamına mı geliyor? Nihayetinde insanları sevmenin Latinceyle Yunancayla ne alâkası var?

Bu dünyada doğru hareket etmek için, kişi kendi içinde ölmelidir İnsan yeryüzünde sadece dürüst ve mutlu olmak için bulunmuyor. İnsan; insanlık için büyük şeyler yapmak, asaleti elde etmek ve neredeyse her insanın sürüklenmiş olduğu basitliği, kabalığı, bayağılığı aşmak için bulunuyor.

Aşk kendi imgesinde aşkı yaratır.

O kendini mutlu hiss ediyodu çünki kendi mutsuzluğu hakkında bir kere bile olsa düşünmüyodu.

Always Smile

Sevincdən kədər yaxşıdır,çünki ürək sevinəndə də kədərlidir.❤

Sanatçı abartma özgürlüğüne sahiptir. Böylelikle kendine özgü, daha güzel,daha basit ve daha avutucu bir dünya yaratır.

Önemli olan, çalışmaların kalitesi değildi, önemli olan amacına ulaşmak için göstermiş olduğu sabır ve amacına olan sadakatin kalitesiydi.

“Mən fikirləşirdim, rəssam daim axtaran və heç vaxt tapmayan bir insandır. “Mən bilirəm, mən tapmışam” sözləri rəssama aid deyil, deyəndə ki, mən rəssamam, deməli, “mən axtarıram, mən çalışıram, mən bütün qəlbimlə duyuram”. “
~Vincent Van Gogh

  “İnsanın qəlbində nələr baş verdiyini öyrənməsəm, sifətini də çəkə bilmərəm. Həyatı təsvir etməkdən ötrü, təkcə anatomiyadan baş çıxarmaq azdır, insanın hislərini, onun yaşadığı dünya barəsində fikirlərini dərk etmək lazımdır.”

Bir addım geri çəkilən kimi bütün perspektiv dəyişir. Odur ki, təəsürat da təkcə obyektdən deyil,həm də tamaşaçıdan asılıdır.

Ağrıları sınamamış sevmək olmaz.

-Kasıblıq insanı məhv edir.
-bəli,o zəifləri məhv edir. Güclüləri isə heç vaxt !

Yeganə lazım olan – əzabları şikayətsiz çəkməkdir. Bu böyük elm götürməli dərsdir.

Sevgi həyatda əsasdır. İnsan yalnız məhəbbətlə varlığın səadətini duya bilir.

Kədər təkcə üz vermir, ümidlə birgə gəlir. Hər an qaranlıqdan işığa çıxırıq.

Biz yer üzündə yalnız bir misafirik. Bu həqiqətən belədir. Amma biz tək deyilik, çünki bizim atamız Allah var, həmişə bizimlədir. Biz dünyada səyyahıq.

Vinsent başa düşə bilmədi ki,adam özü yıxılanda niyə belə şaqqanaq çəkib gülərmiş? Bu tam mən:) sizidə mi, yıxılanda gülmək tutur?))))

Hər adamın həyatında elə anlar olur ki, o ayağa qalxmalı, palçığa batmış plaş kimi çırpınıb öz ağrısını-acısını tökməli olur.

Əxlaq dinə oxşayır;
Bu həyatın bayağılıqlarını görməmək üçün adamların gözünü bağlayan bir dərmandır.

Kimse elvedayı resmedemez.

Kusursuz hiç bir ruh yoktur ki delilikten nasibini almamış olsun!

Ümitsizliğin, açıkta duran yemeğe üşüşen sinekler gibi kalbine üşüşmemesi için var gücüyle çabalıyordu.

İnsanı hayvanlaştıran şey para değil midir?
-Hem para, hem parasızlık

Bizim için bir hayat kadını, kontes kadar; bir kapıcı, general kadar ve bir köylü, kabine üyesi kadar kıymetlidir çünkü her biri tabiatın örgüsüne dahildir ve hayatın dizaynının birer parçasıdır!