Sözüm Söz Olsun Kitap Alıntıları – Serkan Özel

Gözyaşı acının ıslak imzasıdır.

En önemlisi de insan gibi yaşayalım derken, insan olmayı unutmuşuz.

Herkes içinde taşıdığı yarayı başkasıyla kapatma derdine düştüğünden beri, gözlerimizin altı kibirle şişmiş, kimseyi görmez olmuşuz.

Sen hiç; hece hece özleyip, cümle cümle bittin mi?
Ben bittim

Kitap gibi olacak aşk dediğin.
Ne okumaktan sıkılacaksın
Ne de yarım bırakacaksın

Gözyaşı acının ıslak imzasıdır.

Unutacaksın!
Çünkü sevmek
Birazda unutmaktir.

Ve aşk
Öyle bir ateştir ki,
Sırf o üşümesin diye kendi canını yakarsın

Yüreğin çok kalabalıktı ses etmedim.

Hepiniz gibi, benimde tek ihtiyacım, yüksek dozda müzik

Gülmek hayatı karşına almaktır.

Kin tutmuş kalpler taşıyor , çıkarlar üstüne kurduğumuz hayatları yaşamaya çalışıyoruz. Menfaatlerimize sevmek , yalanlarımıza da mutluluk adını vermişiz . Kalp kırmayı kendimize bir görev bilip , insanlığımızı sağa sola savurur duruma gelmişiz . Herkes içinde taşıdığı yarayı başkasıyla kapatma derdine düştüğünden beri , gözlerimizin altı kibirle şişmiş , kimseyi göremez olmuşuz. En önemlisi de insan gibi yaşayalım derken, insan olmayı unutmuşuz

Ne de güzel geçim derdine düşmüş , geçip gidenleri unutmuştum

Belki de en acı hatıra hayattır

Hani insan ölmek ister ya , yaşarken .
İşte öyleyim ben de kendimde değilken

Bir hayatın son sayfası olabilmekti mesele . Toz tutmuş rafta unutulmuş bir kitap gibi ait olduğuna vefalı olabilmekti belki de

Sen hiç ;
Hece hece özleyip, cümle cümle bittin mi ?
Ben bittim

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Bazı insanların gökyüzü kendi içindedir

Hayatında görmek istediklerini hayatına buyur edecek istemediklerini uğurlayacaksın.

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Hayatta yaptığın seçimler seni sen yapar .

Çocukluğumu bir uçurtmanın ipine takıp gökyüzüne bırakalı çok oldu.

Madem doğruya giden yol değilsin
Sana doğru gelenlere yol olacaksın .

Kendi içinde yolculuk yapmayan insan
Kimseyi gerçekten tanıyamaz bilmez misin?

Sana özel bir durum değil , ben adam olmayan herkesi unutuyorum

En iyi gitme şeklidir susmak .

Haline şükretmediğin sürece mutluluk hep eksik kalır .

Belki de aşk , alnımıza yazılmış en yanlış reçetedir

Acı mı ?
Onu da unutacaksın

Unutacaksın!
Çünkü sevmek
Biraz da unutmaktır.

Herkes içinde biraz acı taşır .

Mutluluk bir espiriydi ve biz hiç gülmedik .

İyi bir dost kaybetmek , çok sevdiğin bir kitabın neresinde kaldığını unutmaya benzer

Kalabalık bir mezardır yalnızlık .

Hepiniz gibi , benimde tek ihtiyacım , yüksek dozda müzik

Hayatın bize verdiği en güzel umut yarın’ dır.

Kalp kırmayı kendimize bir görev bilip, insanlığımızı sağa sola savurur duruma gelmişiz.

Hani insan en yakınını bile tanıyamaz ya, kendine uzakken.
Hani insan gülmek ister de, hüznü bırakmaz ya iki elinden .
Hani insan ölmek ister ya, yaşarken .
Iste öyleyim bende kendimde değilken

Simdi sokaklar tıka basa yalnızlıkla dolu. Her caddenin sonunda senden bir çıkarı olan insana varıyorsun.

Ne zaman biri için savaşsa yüreğim hep olağanüstü mutsuzluk ilan edildi.

Kentler arasında dolaşıyorum, aklımdaki bir tek sen
Nereler uzak ya da nereler yakın umurumda değil
Tek bildiğim; varmak istediğimsin

Çünkü sevmek
Biraz da unutmaktır.
Sırf o seni unuttu diye
sen de kendini unutacaksın.
Acı mı?
Ona da alışacaksın

Önce onun bakışına baktım, sonra da gülüşüne baktım.
İkisinde de ben yoktum.
Oluruna bıraktım .

Hepiniz gibi , benim de tek ihtiyacım,
Yüksek dozda müzik
Sıradaki parça,
eksik olanlara

Artık ben de içimden gelen sesi dinliyorum
Gurur duyuyorum

Çünkü seni seven o içimdeki çocuğun elini bırakalı çok oldu . Artık sana ayırdığım güzel günleri doldurdum.
Bugün sondu

Tıpkı kendın gibi olmasını bekleme diğer insanların.
Çünkü kimisi değer görmeyi hak ederken,kimisi de gördüğü değeri bile mahveder ..

Gidenim , ben hiç iyi değilim

Herkes içinde biraz acı taşır.
Kiminin acisi kendine büyük gelir.
Kimisi ise acıyı içinde aşk diye büyütür.

Oysa bu şehir,
Gülüşün kadar güzel
Ellerin kadar sıcak
Ve bizi sonsuza kadar yaşatacak
Gibi gelirdi.
Gelseydin geri

Ve hiçbirimiz temiz değiliz artık
Kin tutmuş kalpler taşıyor, çıkarlar üstüne kurduğumuz hayatları yaşamaya çalışıyoruz.Menfaatlerimize sevmek, yalanlarımıza da mutluluk adını vermişiz.Kalp kırmayı kendimize bir görev bilip, insalığımızı sağ sola savurur duru a gelmişiz.Herkes içinde taşıdığı yarayı başkasıyla kapatma derdine düştüğünden beri, gözlerimizin altı kibirle şişmiş, kimseyi göremez olmuşuz.En önemlisi de insan gibi yaşayalım derken, insan olmayı unutmuşuz

Bir elma kurtlu çıktı ise diğerlerine de bakarak yersin.İnsanlar da böyle işte.
Biri çürük çıktı mı diğerlerine zor güvenirsin.

Hayatta yaptığın seçimler seni sen yapar.
Güveneceğin insanı da, üzüleceğin insanı da sen belirleyeceksin.

Haline şükretmediğin sürece mutluluk hep eksik kalır.

Hayatım bize verdiği en güzel umut Yarın’dır.

Çünkü acı;kendini sevdirmeyi iyi bilir çok iyi bilir.
Bazen ilk bakışta bir aşkla
Bazen de gözden akan tek damla yaşla

Sahi; her şeye rağmen mutlu olmayı hiç denedin mi ?

Beni çok severeken gidersen , kendimden geçerim.
Ama cok sevdiğine inandirip da gidersen , inan o zaman senden bile vazgeçerim

Belki de en acı hatıra hayattır .

Çünkü acı; kendini sevdirmeyi çok iyi bilir.
Bazen ilk bakışta bir aşkla
Bazen de gözden akan tek damla yaşla .

Keske insanlığı öldürmek de suç sayılsa .

Korkuyorum .
Yeniden sevmekten değil, benzerine yenilmekten

Haline şükretmedigin sürece mutluluk hep eksik kalir

Ben sana ölümün kıyısında yaşama tutunmuş bir hayattan geliyorum..

Çocukluğumu bir uçurtmanın ipine takıp gökyüzüne bırakalı çok oldu..

Ben onu anlattıkça sevdiğimi sanırlar, oysa onu nasil sevdiğimi anlatsam beni deli sanırlar

Asıl mimar gözlerindeki yaşları üzerine yıkılmayan gülücükler inşa edendir

Mutlu olmak sana yakışır, mutluluğun olmaksa bana

Çünkü böyledir aşk!
O gözlerini kaçırır, sense aklını .

Sana mutluluklardan yapilma bir ömür biriktirdim.
Gel beraber harcayalım

Şiirin rengi olmaz deme! Gözlerinden bilirim

Sonra ne mi oldu?
İkimiz kader diyip geçtik .
O bizden , bense kendimden

Bir umutla beklediğim en güzel yarınsın

Seninle bir dal Papatya olsak ve hiç kopmasak?
Ne derdin?