Sister Carrie Kitap Alıntıları – Theodore Dreiser

Həyatın qanun və tələbləri xəyalpərəstlər üçün çox sərtdir.O daim gözəlliyin səsini dinləyərək,onun uzaq qanadlarının səsinə həssaslıqla qulaq asaraq,onun ardınca getmək istəyir və uzun yol getməkdən ayaqlarını yorur.

Həyatda daim intellektual və emosional adamlara-mühakimə yürüdən və hiss edən şəxsiyyətlərə təsadüf edilir.Birincilərdən iş adamları-sərkərdələr və dövlət xadimləri,ikincilərdən isə şairlər ,xəyalpərəstlər,sənət adamları çıxır.

İnsanlar həmişə öz hisslərini ifadə etməyə can atırlar,lakin əksəriyyəti buna qadir deyildir.Onlar bunu başqalarına həvalə edirlər.Bax ,o zaman talant onların köməyinə gəlir.Biri bəşər arzularını musiqidə,o birisi şeirdı,üçüncüsü dramada ifadə edir.Bəzən isə təbiət bütün hissləri insanın üzündə cəmləşdirir.

Dünyada bizin nail olmaq istədiyimiz çox şey var.Lakin bunların hamısını birdən arzulamaq olmaz! Bir də ki yerinə yetməyən bir arzu üçün baş yormağın nə faydası!

Bilmirəm,bunu nə ilə izah edim:musiqinin təsiri altında məndə elə bir duyğu oyanır ki,guya mən istəyirəm ki guya mən

Qəribə şeydir-hər bir peşə insanı nə qədər tez əlinə alır

Anladl ki,sevgi həmişəlik onun həyatından getmişdir.

Təcrübə yolu ilə isbat edilmişdir ki,şənlik və zövqün xeyirli hissi faydalı kimyəvi maddələr-anastatlar əmələ gəlməsinə səbəb olduğu kimi,uzun müddət dərd çəkməkdən qanda xüsusi zəhərlər-katastatlat əmələ gətirir.Öz-özünü təqsirləndirməkdən əmələ gələn zəhərlər bədənə zərər vurur və çox vaxt hiss olunacaq dərəcədə fiziki pozğunluq törədir.

O,nə qədər unutmaq istəyirdisə də,narazılıq hissi onu tərk etmirdi.Vaxt və təkrar -bunlar nə qədər böyük bir qüvvədir!Beləliklə, damcı-damcı gələn su daşı ovur və nəhayət, onu parça-parça edir.

Qüvvətli məhəbbət olmayan yerdə isə adam daha müəyyən,lakin çox pis nəticəyə gəlir.

Ah yerinə yetməyən arzular!Onlar bizi gəmirir,üzür,bu boş arzular bizi cəlb edir,çağırır,o vaxta qədər aldadıb dalınca aparır ki, ölüm və məhv olmaq bizi,gözü bağlı adamları,onların əlindən alıb təbiətin qucağına qaytarır.

Məhəbbəti hesaba almasaq, səyahət insana hər şeydən artıq sevinc və təsəlli verir.

Heç bir zaman səyahətə çıxmamış adama vətənindən azacıq da olsa fərqlənən hər bir yeni yer çox maraqlı görünür.

Siz mənim barəmdə nə fikirdə olursunuz olun,lakin sizi sevməyi məni qadağan edə bilməzsiniz.

Həqiqi məhəbbət atəşi çox incə şeydir.O, bataqlıq odu kimi yanır və rəqs edərək əfsanəvi zövqlər səltənətinə gedir.

İnsanlar ümumiyyətlə sözlərə həddən artıq əhəmiyyət verirlər.Onlara elə gəlir ki,sanki sözlər böyük nəticələrə səbəb olur.Həqiqətdə isə sözlər, adətən,çox az inandırıcıdır.Onlar ancaq arxalarında gizlənmiş dərin,coşqun hiss və arzuları tutqun surətdə ifadə edir.Ürək isə ancaq dil ona mane olmadığı vaxt qulaq asır.

Kişi başqa qadınlardan vəcdə gəldiyini açıq-aşkar büruzə verdikdə özünü qadının gözündən salır.

Ev rahatlığı qiymətli çiçəkdir və dünyada bundan daha zərif, daha incə, körpəlikdən ev rahatlığına adət etmiş insanlardan möhkəm əxlaqi qanunların meydana gəlməsi üçün daha əlverişli bir şey yoxdur.Onun gözəl təsirini özündə sınaqdan keçirməyənlər,gözəl musiqinin xüsusən yumşaq notalarını eşidərkən bəzi adamların gözlərinin nə üçün yaşardığını başa düşməzlər.Onlar insanların ürəyində səslənən və onları bərabər çırpınmağa məcbur edən əsrarəngiz tellərdəb xəbərsizdirlər.

İnsan küləklə aparılan ota bənzəyir:ehtiraslara qapılaraq o gah iradəsinin , gah da instinktlərinin təsiri altında hərəkət edərək gah səhv edir, gah öz səhvlərinu düzəldir,yıxılır, yenidən qalxır, o necə hərəkət edəcəyi qabaqcadan müəyyən edilə bilməyən bir varlıqdır.

İnsan instinklərinin və arzularının səsini eşitmək üçün çox ağıllanmışdır,lakin bunlara həmişə qalib gəlmək üçün hələ çox zəifdir.

Həyat təcrübəsi olmayan adam kainatda çoşan küləyin apardığı zəif bir ot kimidir.

Bir adam insan yaşamayan bir adaya düşdükdə orada böyük bir pul kisəsi tapsa sevinər və yalnız uzun müddət ac qaldıqdan sonra bəlkə anlaya bilər ki, pulun bəzən heç bir qiyməti olmur.

Uşağa,dahi təxəyyülünə malik olan adama və ilk dəfə səyahət edənlərə böyük şəhərə yaxınlaşmaq nə isə qəribə gəlir.

Sözlərin başımızda cilvələnən saysız-hesabsız fikirlərin ancaq solğun bir kölgəsi olduğu nə qədər doğrudur.Sözlər bizim ucadan deyə bilmədiyimiz böyük hiss və arzuları ancaq birləşdirən kiçik bir halqadır.

Hiyləsiz və sadəlövh adamın əxlaqı başlıca olaraq ondan asılı olmayan təsirlər nəticəsində pozulur.

Sözlərin başımızda cilvələnən saysız-hesabsız
fikirlərin ancaq solğun bir kölgəsi olduğu nə qədər doğrudur!Sözlər bizim ucadan deyə bilmədiyimiz böyük hiss və arzuları ancaq birləşdirən kiçik bir halqadır.

Eh,Kerri,Kerri! Ey insan qəlbinin kor arzuları! Gözəlliyin çəkib apardığı tərəfə meyil edən ürək hey İrəli, irəli deyə səslənir.Sakit otlaqda tənha otlayan qoyunun zınqırovu səslənən kimi,kənd guşəsi öz gözəlliyi ilə cilvələnən kimi,ötərgi bir baxış könülə bir hərarət verən kimi-ürək dərhal hiss edir,səs verir,ağuşunu açır.Yalnız ayaqlar yorulduqda,ümidlər puça çıxdıqda, ürək isə göynəyib iztirabla üzüldükdə bil ki,sənin üçün nə doymaq ,nə də razı qalmaq vardır.Sən pəncərənin qarşısında öz yelləncəyində oturaraq elə bir səadət arzulayacaqsan ki,bu səadət sənə heç bir zaman nəsib olmayacaqdır!

Təcrübə yolu ilə isbat edilmişdir ki,şənlik və zövqün xeyirli hissi faydalı kimyəvi maddələr- anastatlar əmələ gəlməsinə səbəb olduğu kimi,uzun müddət dərd çəkməkdən qanda xüsusi zəhərlər – katastatlar əmələ gətirir.Öz-özünü təqsirləndirməkdən əmələ gələn zəhərlər bədənə zərər vurur və çox vaxt hiss olunacaq dərəcədə fiziki pozğunluq törədir.

Ah,bu malikanələr, bu parlaq işıq,bu zərif ətir,bu yaraşıqlı buduarlar ,ləzzətli yeməklərin ağırlığından əyilən stollar! Yəqin ki,Nyu-Yorkda belə saraylar çoxdur,yoxsa bu gözəl,özünə inanan,təkəbbürlü məxluqlar olmazdı!

Heç bir zaman səyahətə çıxmamış adama vətənindən azacıq da olsa fərqlənən hər bir yeni yer çox maraqlı görünür.Məhəbbəti hesaba almasaq,səyahət insana hər şeydən artıq sevinc və təsəlli verir.Nədənsə bütün yeni şeylər bizə çox əhəmiyyətli görünür və əslində yalnız hisslərimizin hadisələri nə dərəcədə qavradığını əks etdirən ağıl,təəssürat axını qarşısında arxaya keçir.Səyahət zamanı sevgilini yaddan çıxarmaq ,kədəri dağıtmaq ,ölüm kabusunu özündən kənara etmək olar.Mən səfərə çıxıram -kimi sadə ifadədə özünə çıxış tapmayan bir aləm hissiyyat gizlənmişdir.

İnsanda şöhrətpərəst arzuların oyanmasını, həyatda nə isə daha yüksək bir şeyə nail olmaq meylini görməkdən daha fərəhli bir şey yoxdur.Bu hisslər onlara qapılanların hərəkətlərinə qüvvət,parlaqlıq və gözəllik verir.

-Mən elə zənn edirdim ki,siz,yəqin ən xoşbəxt adamsınız,-deyə Kerri ona tərəf döndü,səmimi hüsn-rəğbətlə dolu iri gözlərilə ona baxdı.-Axı siz həyata çox yaxşı bələdsiniz!
Herstvud:
-Bədbəxtlik də elə bundadır,-dedi və onun səsində yüngül bir kədər duyuldu,-bədbəxtlik də elə bundadır ki,mən həyata olduqca yaxşı bələdəm!

İnsanlar, ümumiyyətlə, sözlərə həddən artıq əhəmiyyət verirlər.Onlara elə gəlir ki,sanki sözlər böyük nəticələrə səbəb olur.Həqiqətdə isə sözlər,adətən,çox az inandırıcıdır.Onlar ancaq arxalarında gizlənmiş dərin,çoşqun hiss və arzuları tutqun surətdə ifadə edir.Ürək isə ancaq dil ona mane olmadığı vaxt qulaq asır.

İnsan instinktlərinin və arzularının səsini eşitmək üçün çox ağıllanmışdı, lakin bunlara həmişə qalib gəlmək üçün hələ çox zəifdir.

Həyat təcrübəsi olmayan adam kainatda çoşan küləyin apardığı zəif bir ot kimidir.

Sözlər bizim ucadan deyə bilmədiyimiz böyük hiss və arzuları ancaq birləşdirən kiçik bir halqadır.

Böyük şəhər məkrlə doludur.Orada incə mədəniyyətlə adamları cəlb edən və ardınca aparan qarşısıalınmaz böyük bir qüvvə hökm sürür.

Adet etdiyi ve bagli oldugu her seyden qacmaq belke de onu xosbextliye aparirdi.Tufan sovusmusdu,semada artiq goy qursagi gorunurdu

Kerri onu əhatə edən bütün zahiri gözəllik və parlaqlıq içərisində xoşbəxt deyildi.

Ah, insan həyatının dolaşıqlığı! Biz hələ çox şeyi nə qədər tutqun anlayırıq

Çikaqo, Nyu-York, Drue, Herstvud dəbdəbə və səhnə aləmi- bütün bunlar yalnız epizodlar idi. Kerrini bunlar deyil, onun fikrincə bunların təcəssüm etdirdikləri həyat cəlb edirdi. Zaman onun təsəvvürlərinin yalnış olduğunu göstərdi!

Həyatın qanun və tələbləri xəyalpərəst üçün çox sərtdir. O daim gözəlliyin səsini dinləyərək, onun uzaq qanadlarının səsinə həssaslıqla qulaq asaraq, onun ardınca getmək istəyir və uzun yol getməkdən ayaqlarını yorur.

Vaxt və təkrar- bunlar nə qədər böyük bir qüvvədir! Beləliklə, damcı-damcı gələn su daşı ovur və nəhayət, onu parça-parça edir.

Həyat təcrübəsi olmayan adam kainatda coşan küləyin apardığı zəif bir ot kimidir

Birgə həyatda doğan kiçik narazılıqları ancaq qüvvətli məhəbbət düzəldə bilərdi. Belə məhəbbət olmayan yerdə isə hər iki tərəf tezliklə bir-birindən soyuyur və labüd olaraq, ağır məsələlərlə qarşılaşırlar.

Sən pəncərənin qarşısında öz yelləncəyində oturaraq elə bir səadət arzulayacaqsan ki,bu səadət sənə heç bir zaman nəsib olmayacaqdır!

Society possesses a conventional standard whereby it judges everything.

instinc and reason, desire and understanding, were at war for the mastery.

İnsanlar ümumiyyətlə, sözlərə həddən artıq əhəmiyyət verirlər. Onlara elə gəlir ki , sanki sözlər böyük nəticələrə səbəb olur . Həqiqətdə isə sözlər , adətən,çox az inandırıcıdır. Onlar ancaq arxalarında gizlənmiş dərin , coşqun hiss və arzuları tutqun surətdə ifadə edir. Ürək isə ancaq dil ona mane olmadığı vaxt qulaq asır .

Özümüzə qarşı hiss etdiyimiz məhəbbət bizə başqasını nə cür qiymətləndirməyi, ondakı cəhətlərin hansını yaxşı, hansını pis hesab etməyi öyrədir

Hiç şüphesiz ki daima bir sonraki istasyon vardı. İnsan isterse o istasyonda inip geri dönebilirdi.

Paranın gerçek anlamı hala herkesin anlayacağı şekilde açıklanır öğrenilemedi. Ancak herkes kendi kendine bunun öncelikle bir ahlaki yönünün bulunduğunu, gaspedilmiş fırsat olmak değil de dürüstçe biriktirilmiş bir güç olarak ödenmesi gerektiğini anladığı zaman bizim dinsel, toplumsal dertlerimiz kökünden halledilecek.

Lakin küçəyə çıxan kimi səhər günəşi onun bütün ağır düşüncələrini dağıtdı.Səhər günəşinin belə bir qəribə xüsusiyyəti vardır

Adam çətin,lakin zəruri olan yolla gedərkən təkcə axtarışın özündən nə qədər həzz alır!

Cəmiyyətdə bütün hərəkətlər üçün müəyyən edilmiş bir ölçü vardır.Bütün kişilər namuslu,qadınlar isə əməli-saleh olmalıdırlar

Həyat təcrübəsi olmayan adam kainatda coşan küləyin apardığı zəif bir ot kimidir

İstekler, sevgi ülkesinde olunca, paranın bunları gerçekleştirmekteki yetersizliğinin meydana çıkması çok uzun sürmez.

When a girl leaves her home at eighteen, she does one of two things. Either she falls into saving hands and becomes better, or she rapidly assumes the cosmopolitan standard of virtue and becomes worse.

Carrie bir kere yanından geçmiş, onu görünce kaşlarını çatmıştı. Pek de sıcak olmayan ön odada pencerenin önüne oturup ağladı. Ona uygun görülen hayat buydu demek? İşsiz-güçsüz, tembel, kendisine karşı da ilgisiz davranan biriyle küçücük bir daireye sıkışıp oturmaktı demek ki kaderi. Bu adam için hizmetçiden başka birşey değildi artık..

Yapılan deneyler göstermiştir ki, sürekli zihin huzursuzluğu kanda Katastat adı verilen bir zehir yaratır; buna karşılık, zevkin, eğlencenin hola giden duyguları da anastat adı verilen faydalı kimyavi maddelerin meydana gelmesini sağlar. Düzene karşı zıt davranmanın sonucunda ortaya çıkan zehirler zamanla hatırı sayılacak derecede önemli fiziksel bozulmalara yol açar.

Experience of the world and of necessity was in her favour. No longer the lightest word of a man made her head dizzy. She had learned that men could change and fail.

Oh, the tangle of human life! How dimly as yet we see.

As the present became darker, the past grew brighter, and all that concerned it stood in relief.

“Well, let her have it,” he said. “I won’t bother her.”
It was the grim resolution of a bent, bedraggled, but unbroken pride.

Ah yaxınlaşan gecənin verdiyi vədlər! Yorulmuş adama gecə nə qədər çox şeylər deyir! O keçmiş xəyalları ümidləri necədə canlandırırdı.

“It’s hell these days, ain’t it?” said the man. “A poor man ain’t nowhere. You could starve, by God, right in the streets, and there ain’t most no one would help you.”

So he folded his hands and waited—for what, he could not anticipate.

There was something in him, or the world he moved
in, which appealed to her. He reminded her of scenes she had seen on the stage—the sorrows and sacrifices that always went with she knew not what. He had taken away some of the bitterness of the contrast between this life and her life, and all by a certain calm indifference which concerned only him.

The delight of love had again slipped away. It was a case of live, now, making the best you can out of a very commonplace station in life.

The disease of brooding was beginning to claim him as a victim.