Sen Ben ve Çocuklarımız Kitap Alıntıları – Nevzat Tarhan

Çeşitli tartışmalara şahit olan çocuğun ortamdan zarar görmeden yetişebilmesi için en azından ebeveynlerden birinin çocuğa durumu Annenle/babanla bir tartışma yaşadık ama bunu çözmeyi başardık şeklinde açıklaması gerekir.
Böylece çocukta ümit ve güven duygusunun yok olması önlenebilir

Zıt kişiliklere sahip olanlar bile sağlıklı ilişki kurabilirler. Önemli olan tarafların uyum sağlama konusunda gösterdikleri çabadır.

Anne, [ ] çocuğu hayata hazırlar, ona önderlik eder, hayatın zorluklarıyla nasıl baş edeceğini öğretir. Bu nedenle annenin kişiliği, anneliği biliyor olması çok önemlidir.

Soran çocuk, her zaman hayatı daha kolay öğrenir, sorunlara daha kolay çözüm getirir.

Çocuk için sevgiyi sözle ifade etmek yeterli olmaz, onun için sevginin ifade yolu ilgidir.

Kardeş kıskançlıklarının yüzde 70-80’i anne-babaların yanlış tutumlarının eseridir.

Kendini geliştiren, bilinçli ebeveynler [ ], içinde sevgi olan bir disiplinle çocuklarını olgunlaştırabilirler.

Yüce Yaratıcının önerdiği yaşam stili insanı mutlululğa götürecek en doğru, en önemli bilgileri ihtiva eder.

Nasıl yaşarsam mutlu olurum?
Nadıl iyi anne/baba olurum?
Nasıl iyi bir insan olurum? sorularının cevabı hep bu yaşam stilinin içinde saklıdır.

Çocuk hayatı onlarla (anne ve babasıyla) birlikte, onların gösterdiği şekilde tanır. Bilinçli bir anne-babaya sahipse kişiliğindeki erdem tohumları onlarla hayat bulur, yeşerir.
Eğer anne-babası çocuk eğitimi konusunda yetersizse bu sefer de yeterince inkişaf edemez

İyi çocuk yetiştirmek, iyi fabrika kurmaktan çok daha kıymetlidir

İnsan okyanus gibidir; dalgıçlar ne kadar derine dalsalar da keşfedilmemiş alanlar hep vardır. İnsan ruhu da derindir; birlikte yaşansa da zamanı gelince yeni ortaya çıkan bazı özellikler vardır.

Feminizmin sahip olduğu bu bakış açısı kadını sadece çocuktan mahrum etmekle kalmaz, evliliğe de zarar verir. Çünkü evliliğin üretimi çocuktur ve çocuğun olmadığı bir evlilikte bir şeyler eksik kalır.

İdeal eğitimde korkuya hiçbir zaman yer yoktur.

Nitekim kibirli kimselerin en çok yakındıkları şey yalnızlıktır.

Bir filozof Bana yeni anne ve babalar verin, dünyayı yeniden inşa edeyim diyor.

Sevgi akıllıca verildiği zaman hayat verir.

Beklemek, ertelemek zevk duygusunu uzatır.

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Çocuğu hediyeden, oyundan daha çok- insan yerine konmak, değer verilmek, ciddiye alınmak mutlu eder.

çocuk, arkadaşlarıyla oyun oynarken bir yandan hayal dünyasını geliştirir, bir yandan da paylaşmayı öğrenir.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Anne- baba olmak kendiliğinden oluşan bir hal değildir; sürekli bir iştir, öğrenilmesi ve geliştirilmesi gereken bir süreçtir. Nasıl bir enstrüman çalmak için çalışmak, pratik yapmak gerekiyorsa iyi bir ebeveyn olmak için de çaba göstermek, sorunlar üzerine kafa yormak ve kararlı durmak gerekir.

Sevgi akıllıca verildiği zaman hayat verir; çocuğun pozitif yönde değişmesine olanak sağlar. Hatasız çocuk büyütmek mümkün değildir. Ama çocuğun ruh hâli elastiktir; eğitimdeki hatalar düzeltildiğinde çocuk yeni duruma kolaylıkla uyum sağlayabilir, değişebilir, kendindeki hataları düzeltebilir.

Kendini geliştiren, bilinçli ebeveynler çocuklarını büyütürken ustaca eğitebilirler; içinde sevgi olan bir disiplinle çocuklarını olgunlaştırabilirler.

Para amaç edildiği sürece insanı kendisine köle yapar. Ama onun bir araç olduğu unutulmazsa bu sefer insan parayı kölesi yapar. Parayı amaç edinenlerin mutlu olması mümkün değildir. Açgözlü insanlar arasında tok insan yoktur; tokgözlü insanlar arasında da aç insan yoktur.

Çocuğu üzen şey parasızlık değil, sevgisizliktir.

Kardeşleriyle paylaşmayı öğrenen çocuklar ileride kendi eşlerine, çocuklarına, topluma karşı da paylaşımcı olacaklardır.

İdeal eğitimde korkuya hiçbir zaman yer yoktur.

Çocuk eğitimindeki en büyük sorunlardan biri ebeveynlerin aynı dili konuşmuyor oluşudur..

Korkuya dayalı eğitimin sonuçları beklenenden çok farklı olur ve hep kötü şekilde ortaya çıkar.

Ebeveynlerinin sürekli tartışıyor olmaları çocuğun okul başarısını etkiler.

Yedi yaşına kadar çocuğunuzla oynayınız, on beş yaşına kadar arkadaş olunuz, on beş yaşından sonra istişare ediniz.

Çocuğun yaşıtlarıyla oyun oynayabilmesi ruhsal gelişiminin de beklendiği gibi (seviye de) olduğunun bir göstergesidir.

Çocuğun ruh halini düşünmeden baskı ve tehditle verilmeye çalışılan dini eğitim ters tepebilir.

Ailede maddiyat hakim değerse, Anne baba hep zengin, hep varlıklı, hep güzel olmak için çalışıyorsa buna ulaşamadıkları zaman mutsuzluk kapılarını çalacaktır.

nasıl bir çiçeğe ihtiyacından fazla su verildiğinde su çiçek için zehre dönüşüp onu soldurursa; sevgiyi üzerinde düşünmeden, sınırsızca, çocuğun yapacakları için açık bir çekle birlikte vermek de öyle zarar verir.

Çocuk sahibi olan bireyler hatta tüm insanlar kendilerini geliştirmelidirler. Bir insanın kişiliği on yıl öncesi gibiyse hayatından bir şeyleri degistirmediyse kaybediyor demektir. Hazreti Peygamberin iki günü bir birine eşit olan zarardadır şeklinde bir hadisi Şerifi vardır.

Bir çocukla konuşup söz anlatmak, bir filozofla konuşmaktan aşağı değildir.

/ Bediüzzaman Said Nursi

Bebek ilk kelimelerini, anlamlarını bilerek söylemez.

Eğer eleştiri öneriyle birlikte sunulmazsa çocuk davranışının değil, kişiliğinin eleştirildiğini düşünecek ve bu eleştiri yapıcılıktan çok uzak kalacaktır.

Pozitife vurgu yapılan disiplin daha kalıcı olur; çocuk bu davranışını beynine olumlu şekilde yazar.

Bazen anne babaları “ Ben yapamadım, çocuğum yapsın.” anlayışıyla çocuklarına sınır koymadıklarına, çocuklarının her isteklerini yerine getirdiklerine şahit oluruz. Bu ebeveynler çocuklarını iyi yetiştirmek için değil, kendilerini tatmin etmek için bu şekilde hareket ederler.

Beklemek, ertelemek zevk duygusunu uzatır. En lezzetli yiyecekleri öğünün en sonuna bırakmamızın altında bu yatar.

Eğer yalan söylediği çocuğun yüzüne sürekli olarak vurulursa çocuk bir süre sonra yalanı sıradanlaştırır.

Bir insan kendisine hangi sıfatla hitap edilirse zamanla o rolü benimsemeye başlar.

“ Annelerin görevi aslan terbiyeciliği değil, bekçilik yapmaktır. Çocuklarını bir bekçi gibi uzaktan kontrol etmeli, onu tehlikelerden korumalıdırlar. “

Çalışan kadın çift kariyerlidir. Çalışmakla aslında büyük fedakârlık yapar. Çünkü evdeki rolleri değişmemiştir; bütün gün işyerinde çalıştıktan sonra akşam da evin işleri, düzeni, yemek ve çocuğun bakımı onu bekler. Erkekler genellikle bunlardan uzak dururlar. Hele ki kadın kendisi çalışmak istemişse Sen istedin, beni ilgilendirmez. Ben evimde rahat etmek istiyorum diyebilirler.

1. Disleksiya (Okuma bozukluğu)
2. Diskalküli (Hesaplama bozukluğu)
3. Disgrafi (Yazma bozukluğu)
4. Dispreksi (Motor hareket bozukluğu)

Cinsellik çocuklarda da, erişkinlerde de önemli bir tapu alanıdır; konuşulmaktan çok korkulur. Ama modernizmle birlikte aşırı uçların olduğu, cinsel eğitim adı altında rastgele cinselliğin teşvik edildiği bir anlayış da hızla yayılmaktadır.

Para amaç edildiği sürece insanı kendisine köle yapar. Ama onun bir araç olduğu unutulmazsa bu sefer insan parayı kölesi yapar. Parayı amaç edinenlerin mutlu olması mümkün değildir. Açgözlü insanlar arasında tok insan yoktur; tokgözlü insanlar arasında da aç insan yoktur.

Bir gün Lokman Hekim’ e tıp ilmini nereden öğrendiği sorulur. Lokman Hekim Ķörlerden öğrendim. Onlar yoklamadan hareket etmezler diye cevap verir. İlim de bilgi de bu şekilde öğrenilir. Bir şeye başlamadan önce analiz edilir, sonra gereken adım atılır.

İdeal eğitimde korkuya hiçbir zaman yer yoktur.

Unutulmamalıdır ki, anne-babaların görevi çocuklarını mutlu etmek değildir. Gerektiği yerde hayır diyebilmelidirler.

Bir filozof Bana yeni anne ve babalar verin dünyayı yeniden inşa edeyim diyor. Çocuk eğitiminde anne ve baba çok önemli, yetiştirme biçimi kadar çevre de önemli. Ama önemli olan ve gözden kaçan bir şey daha var. Genlerimiz

Yüksek bir insan, bir çocukla konuştuğu zaman çocukların şivesiyle konuşursa, çocuğun zihnini okşamış olur. Çocuğun fehmi, onun çat pat söylediği sözlerle ünsiyet peyda eder; söylediklerini dinler ve anlar. Aksi halde, o insanla o çocuk arasında bir malumat alışverişi olamaz. ( ) Bir çocukla konuşup söz anlatmak, bir filozofla konuşmaktan aşağı değildir.

İnsan okyanus gibidir; dalgıçlar ne kadar derine dalarsa da keşfedilmemiş alanlar hep vardır.

Çocuk için söylenen her söz onun için önemli bir bilgidir. Çocuk bir kamera gibi her söyleneni duygusal belleğine yazar. Bu yüzden ebeveynlerin sorumlu hareket etmeleri gerekir.

Kadın akıllıca yaklaşarak eşine Benim ve çocuğumuzun sana ihtiyacı var. Bize yardımcı olursan çok büyük bir ihtiyacı gidermiş olursun.

Çocuğu hediyeden, oyundan daha çok insan yerine konmak, değer verilmek, ciddiye alınmak mutlu eder.

Bazı mükemmeliyetçi anneler bakıcı konusunda çok hassas davranırlar, kimseyi beğenmedikleri için çok sık bakıcı değiştirirler. Bu riskli bir durumdur.

Herkes çocuğun bu halini sever zenne yaparlar
Zenne:kadın figürlü erkek oyuncu.

Çocuk bir saat bilgisayar başındaysa bunun 15 – 20 dakikasında yanında olunup ona gerekli mesajlar verilebilir. Bu sırada konu hakkında bilinçlendirilirse vicdani sorumluluk duygusu geliştirmesine ve iç denetimini sağlamasına edilirse bilgisayar ve internet kullanımı bir sorun olmaktan çıkar.

Yapıları gereği bazen anne – babalar çocuklarıyla bile cinsellik konusunda konuşamazlar. Bu noktada kız çocukları için ablalar, teyzeler, halalar; erkek çocuğu için ağabeyler, amcalar dayılar devreye girerek açığı kapatabilirler.

Hatalı harcama yaparsa deneme- yanılma yoluyla hatasını anlayacaktır.

Çocuğun konuşma becerisi özellikle 0-4 yaş arasında hızlı bir biçimde gelişir. Bunun için çocuğa konuşma fırsatı tanınması, çocuğun dinlenmesi lazımdır.

Çocuklara arzularını durdurmayı, kontrol etmeyi dur-düşün-yap mantığını öğretmek gerekir.

Hiperaktif çocuklar yaramaz oldukları ve kendilerine güvenleri az olduğu için arkadaşları tarafından dışlanabilirler. Bu nedenle öğretmenlerin destekleyici olmaları, çocukların arkadaşlarıyla bütünleşmeleri için çaba gostermeleri gerekir

Amaç mutlu çocuk yetiştirmek değil, çocuğu hayata hazırlamaktır. Bu yüzden anneler mükemmeliyetçiliği, aşırı fedakârlığı, hiperanneliği bir kenara bırakıp çocuklarının artık kendi ayakları üzerinde durmasına, sorunlara kendi çözümlerini getirmelerine izin vermelidirler.

Bebekler bakımlarını üstlenen kişinin kokusunu, sesini, kendisini kucağına alışını tanırlar ve hep aynı kişinin olmasını beklerler. Bu beklentileri boşa çıkınca da yukarıda da adını zikrettiğimiz hospitalizasyon hastalığına yakalanırlar. Kendi sıcak yuvalarında yaşayan çocukların da benzer durumlar yaşamaması için bakıcının çok sık değişmemesi gerekir.

Çocuğu üzen şey parasızlık değil, sevgisizliktir. Kendisine sevgi ve şefkatle yaklaşan anne-baba, onların sevgi dolu bir tebessümü, sarılması çocuğun yoksulluğu hissetmesine engel olacaktır.

Para amaç edildiği sürece insanı kendisine köle yapar. Ama onun bir araç olduğu unutulmazsa bu sefer insan parayı kölesi yapar. Parayı amaç edinenlerin mutlu olması mümkün değildir. Açgözlü insanlar arasında tok insan yoktur; tokgözlü insanlar arasında da aç insan yoktur.

İdeal anne ve ideal baba her çocuğunun kişiliğine özel yaklaşıp davranabilen anne ve babadır.