Orobanhiyye Kitap Alıntıları – Kudret Ayşe Yılmaz

Ben tevekkül ve tefekkür ehli olanların tahammül sınırlarının genişlediğini bilirim.

Dünyada yanana, cehennem ateşi gülzar oluyor.

Mahmur anlarda söylenen şarkıydı hayat, hep aynı yeri hatırlanırdı.

”Hayat ne garip, seni savunduklarınla savurup yerle yeksan ediyor. ”

Yoldaşlık yaş kalmaklık değil; kurumak, savrulmak ve en nihayetinde kırılıp dağılarak toprak olabilmekti.

”Keşke ölenler hatıralarıyla birlikte gömülse ”

Kelâm, ayrıldığı ağzın ahiret mührüdür.

Neden insanlar birbirlerine zulmederler ki .

Âlemin annesi fazlaca yaşlanıp elden ayaktan düşünce Allah’ın ilk peygamberi ellerini açıp yeni bir eş için dua etmiş. Yeryüzündeki ilk kadın, bu genç hanımı karşısında görünce üzüntüden neredeyse ölecekmiş. Allah’ın peygamberine sitemle: Onun için dua edeceğine, bana dua etseydin de ben gençleşseydim. demiş. Allah’ın peygamberi, yegane göz nuruna hak vermiş; onun için dua etmiş ve eşi tekrar gençleşerek güzel bir gülzara dönmüş. Oturup istişareye başlamışlar genç hanımın akıbeti üzerine. Dünyadaki ilk kadın, bütün kadınlara şu sözle savaş notası vermiş: BU KIZI, OĞLUMUZA ALALIM. Onun dediği olmuş olmasına da gelinini asla sevememiş, zira iştirakçisi olduğunu bir türlü unutamamış.

Sen yorulduğunda azmin, azmin bittiğinde imanın koşacak yardıma meraklanma
Bütün imkanlara rağmen gölgeye sığınmaz çınar, sen de kul gölgesi arama.

hayatı anlamak imkansızdı. Tamam dediğinde meydan okur her şeyi elinden alır; bitti dediğinde ise güçlü savaş nedenleri, cepheleri ve cephaneleri ile yeniden cesaret sunardı.

Ölüm hayata uyumak bence.

Neden insanlar birbirlerine zulmederler ki .