Narsis və Qoldmund Kitap Alıntıları – Hermann Hesse

Nedir sence bu dünyada ki görevin !?

Sevginin sözleri gerektirmemesi bir mutluluktu,yoksa yanlış anlamalarla dolu sersemce bir şey olup çıkardı.

Sənə daha bir şey söyləyim: nə oluruqsa olaq, həyatda başımıza nə gəlirsə gəlsin, əgər nə vaxtsa sənə mənim köməyim lazım gəlsə, dadına çatmağa həmişə hazıram. Həmişə!

Bu, vidaya bənzəyirdi. Bu, ayrılıqdan xəbər verirdi..

Mən zarafat etmirəm. Biz bir-birimizlə yaxınlaşmamalıyıq, necə ki, Günəşlə Ay, dənizlə torpaq bir-birinə yaxınlaşmamalıdır. Dostum, biz səninlə Günəşlə Ay, dənizlə torpaq kimiyik. Qarşımızda duran məqsəd – bir-birimizə oxşamaq deyil, bir-birimizi dərk etməkdir, bir-birimizdə hər birimizə xas nəyisə görməyi və ona hörmət etməyi öyrənməkdir. Bu isə məhz aramızdakı ziddiyyət və birimizin digərini tamamlamasıdır.

“Çok acı çektin mi?”
“Acı mı? Evet, yeterince çektim.

Ama yine de sevginin ne olduğunu biliyorsam, bu senin sayendedir. Seni sevmesini öğrendim, insanlar arasında yalnız seni. Bunun ne anlama geldiğini bilemezsin.

“Ölüm hiç aklından çıkmıyor mu?” diye sordu Narziss.
“Evet, çıkmıyor, ölümü düşünüyorum hep, hayatımın ne hale geldiğini düşünüyorum.

Öbür dünya diye bir şey yok. Kurumuş bir ağaç dirilmez hiç, soğuktan donmuş bir kuş bir daha hayata dönemez, ölmüş bir insan da bunun gibi tıpkı.

Ve şunu aklından çıkarma hiç, ben ve sen ilerde nasıl kimseler olursak olalım, beni ciddi olarak çağırdığın, bana gereksinim duyduğun an çağrına asla kulaklarımı tıkamayacağım!

Pek çok masum insanın acı çektiğine ve kırılıp gittiğine, pek çok kötü insanın da bolluk ve refah içinde yüzdüğüne tanık oldum.

Hayat güzeldi, güzeldi mutluluk ve göz açıp kapamadan sararıp solan gelip geçici gençlik güzeldi!

Hiçbir şeyi görmüyordu bu insanlar, hiçbir şeyi bilmiyor ve hiçbir şeyin farkına varmıyorlardı, hiçbir şey sesini işittiremiyordu kendilerine.

“Çok acı çektin mi?”
“Acı mı? Evet, yeterince çektim.