Mevlana’dan Altın Öğütler Kitap Alıntıları – Ziya Elitez

Cahil bir kimsenin yanında kitap gibi sessiz ol.

Sanma ki dert sadece sende var; Sendeki derdi nimet sayanlar da var

Aramızdaki mesafenin adıdır nâsip.
Herkes birbirine nâsibi kadar uzak.
Nâsibi kadar yakın..

Her kitaplık, bir cezaevi kapatır.

Her günah içki gibi sarhoşluk verseydi, kimseyi ayık göremezdin.

Dünya kuru bir istek, faydasız bir oyuncaktan ibarettir. Biz de çocuklarız.

Ne kadar bilirsen bil, söylediklerin karşısındakinin anlayabileceği kadardır.

Ancak fikirdir varlığın,
Gerisi et ve kemiktir bir yığın.

Duvar, çiviye Ne diye beni deliyor, incitiyorsun? dedi.
Çivi de ona Beni çakana bak! diye cevap verdi.

Ört de senin de ayıbını örtsünler

İnsanların çoğu insan yiyicidir; onların selam vermelerine aldanma!

Sıkıntılı zamanlarda sakın ümidini kesme; çalış, gayret göster. Göreceksin ki bir gün güneşli, neşeli günler sizi kucaklayacaktır. Güçlük kolaylıkla beraberdir, kendine gel, ümidini kesme.

Ey kardeşim! Sen fikirden ve düşünceden ibaretsin. Senin varlığın bunlardandır. Geri kalan sinir ve kemiktir ki, onlar hayvanlarda da vardır.

Bütün kâinat birbirine sevgi ile bağlanmış, sevgini vermesini öğren. Çünkü gönlün anlasın ki, hepsine yer varmış. Sevgisiz insandan dünya korkarmış.

Cenab-ı Hakk, yüzbinlerce kimya ilaç yarattı; amma insanoğlu sabır gibi bir kimya görmüş değil.

Toprağıma, mezarıma söyleyeceğin o sözleri, şu gamlı kulağıma saç; şimdi söyle bana.

Cömertlikte ve yardım etmekte akarsu gibi ol
Şefkat ve merhamette güneş gibi ol
Başkalarının kusurunu örtmekte gece gibi ol
Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol
Tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol
Hoşgörülükte deniz gibi ol
Ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol

Arifin kıblesi kavuşma ışığıdır.

Her şey incelikten insan kalınlıktan kırılır.

Allah’ın gölgesi kulun başı üstündedir ; arayan, sonunda bulur .

İnsanların ölümlerine değil, doğumlarına ağlayın

Su, ateşe galiptir. Ancak bir kaba girerse, ateş o suyu kaynatır ve yok eder.

İnsan her şeyi göremez; sevdiğin şeyler seni kör ve sağır eder.

NEYİ ARIYORSAN O’SUN SEN.

Yürek yanmadıkça, göz yaşarmaz.

Kitaplardan önce kendimizi okumaya çalışalım.

Ekmeğini, terine banıp yiyeceksin.

Sevgi, varlığın özüdür.

Tuzağa koyduğun yem taneleri cömertlik sayılmaz.

Aşk, hiçbir afetten öğüt almaz.

Bardağımız küçükse, deryayı şuçlamaya hakkımız olmaz.

Balığa denizden başkası azaptır.

Siz şehvetin adını aşk koymuşsunuz
Eğer öyle olsaydı, eşek, insanların şahı sayılırdı.

Oltaya et takanlar, bu işi cömertliğinden değil balık avlamak için yaparlar.

Filozofların felsefesi, insanoğlunun zan ve şüphesini artırır. İslamın hikmeti ise, insanı yücelere ulaştırır.

İlim akılla, amel iradeyle olur.
İlim aklın, ibadet kalbin gıdasıdır.
İlim kalbe aksederse, sahibine yar olur.
Kalıpta kalırsa sahibine pas olur.

İnsanların düşünceleri havada uçuşan kuşlar gibi özgürdür. Tutulup hapsedilemez.

Sevenle sevileni ayrı varlıklar sanıyordum. Meğer onlar bir imişler bense biri, iki görmüşüm.

Anlamak bilmek, bilmek affetmektir.

Ahmakların işgal ettiği makama yaptığı kötülüğü, yüzlerce aslan bir araya gelse yapamaz.

Doğruların yemin etmeye ihtiyacı yoktur.

Körler görmese de yıldızlar vardır.

İyi dostu olanın aynaya ihtiyacı yoktur.

Gerçek aşkta, ne vefa vardır ne de cefa.

Söz söylemek için önce duymak, dinlemek gerek. Sen de söze, dinlemek yolundan gir.

İnsanlarla dost ol. Çünkü kervan ne kadar kalabalık ve halka çok olursa, yol kesenlerin beli o kadar kırılır.

Sual de bilgiden doğar, cevap da.
Körler çarşısında ayna satma, sağırlar çarşısında gazel atma.

İnsana, aradığı şeye bakarak değer biçilir.

Gönlünü vermedikçe, gönül bulamazsın.
Kimde bir güzellik varsa, bilsin ki ödünçtür.

Gece neye gebeyse onu doğurur.

Eli görmeyen kişi, yazıyı kalem yazdı sanır!

Ayakkabım yok diye üzülüyordum, yolda karşımdan gelen ayaksız bir adam gördüm.

İnsanları iyi tanıyın! Her insanı kötü bilip kötülemeyin, her insanı da iyi bilip övmeyin.

Ben miyim ben, sen misin sen, ben mi sen?
Ben miyim, sen sensin elbet, sen de ben.
Sen mi bensin, ben mi sen geç şüpheden.

Yürek yanmayınca göz yaşarmaz.

Aklın yoksa yandın. Ya kalbin yoksa, o zaman zaten sen yoksun ki.

Aşkın nesi var ise ma’şuka fedadır.

Cahil kimsenin yanında kitap gibi sessiz ol.

Balığa denizden başkası azaptır.

Tohum toprağa düşse öldü denebilir mi?

İyi bil ki; kötü ahlâklı güzel yüz, beş para etmez.

Bülbüller ötmeye başlayınca, kargalar susar.

Sabır önceleri zehirdir; huy edersen bal olur.

Sabır, kurtuluşun anahtarıdır.

Geveze birine sır söylemek, çatlak testiye su koymaya benzer.

Sevgili, her acıya lezzet verir.

Sabır, gamdan kurtulmak için anahtardır.

Akıl, sonradan ah çekmek için değil; düşünüp tedbir
almak içindir.

Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla ışığından bir­ şey kaybetmez.

Kimse sana karşı değil,:)) herkes kendinden yana:))

Vahye dayanmayan söz havadan söylenmiş sözdür; topraktan kalkan toz gibi havaya yükselir, dağılır gider.