Memleket ve Gül Kitap Alıntıları – İbrahim Karaca

Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman
Uykusunda bir kuş ölür ecelsiz
Alıpta başını gitmek istersin
Karanlık sokaklar kör, sağır, dilsiz

Ey sevda kuşanıp yollara düşen
Bilesin, bu sevda dağlar dolanır
Yare ulaşmadan düşersen eğer
Yarına sesinin yankısı kalır

Gecenin ucunda gün aralanır
Yar sevdası ile yürek bilenir
Sızılı bir orman uğurlar seni
Su olup akarsın, kır çiçeklenir

Seni böyle sevdiğimi bilseler asarlar beni
Yokluğunu anlatırlar önce bir güzel
Dudaklarım çatlayınca susuzluğuna
Sabah beş buçukta ipe çekerler
Seni böyle sevdiğimi bilemezler
Bilseler de bilemezler
Ay batar
Gün doğar
Yer oynar yerinden
Duyamazlar

Seni böyle sevdiğimi bilseler,
Asarlar beni.
Yokluğunu anlatırlar önce bir güzel
Dudaklarım çatlayınca susuzluğuna
Sabah beş buçukta ipe çekerler.
Seni böyle sevdiğimi bilemezler
Bilseler de bilemezler
Ay batar
Gün doğar
Yer oynar yerinden
Duyamazlar

Seni böyle sevdiğimi bilseler,
asarlar beni.
Yokluğunu anlatırlar önce bir güzel
dudaklarım çatlayınca susuzluğuna
sabah beş buçukta ipe çekerler.
Seni böyle sevdiğimi bilemezler
bilseler de bilemezler
ay batar
gün doğar
yer oynar yerinden
duyamazlar

seni böyle seversem asarlar beni
bir deniz fenerinin söndüğünü görürsün
evlerine kapanır gemiler
sis basar bütün limanları

seni böyle sevdiğimi bilseler
asarlar beni
yokluğunu anlatırlar önce bir güzel
dudaklarım çatlayınca susuzluğuna
sabah beş buçukta ipe çekerler
seni böyle sevdiğimi bilemezler
bilseler de bilemezler
ay batar
gün doğar
yer oynar yerinden
duyamazlar.

Seni böyle sevdiğimi bilseler
Asarlar beni
Yokluğunu anlatırlar önce bir güzel
Dudaklarım çatlayınca susuzluğuna
Sabah beş buçukta ipe çekerler
Seni böyle sevdiğimi bilemezler
Bilseler de bilemezler
Ay batar
Gün doğar
Yer oynar yerinden
Duyamazlar..

Seni böyle sevdiğimi bilseler
Asarlar beni..

Uyku ve ölüm
Fark etmez
Ölçüyü biraz kaçırmaktır
İkincisi

Seni böyle seversem asarlar beni,
Bir deniz fenerinin söndüğünü görürsün
Evlerine kapanır gemiler
Sis basar bütün limanları
Senii böyle sevdiğimi bilseler,
Asarlar beni
Yokluğunu anlatırlar önce bir güzel
Dudaklarım çatlayınca susuzluğuna
Sabah beş buçukta ipe çekerler
Seni böyle sevdiğimi bilemezler
Bilseler de bilemezler
Ay batar
Gün doğar
Yer oynar yerinden
Duyamazlar

Ey sevgili
Ekmeğim benim
Düşlemek seni
Düşlemek yok mu, ah şu düşlemek
Seni düşlerde yaşamak
Yaşamak

Sen gelince
Bir kuş konar pencereye
Havalanır
Sen gülünce
Bir yaprak daha doğurur
Odamdaki sarmaşık
Tatlı bir melodi yankılanır.

Ve ben
Seni düşünüyorum

Ve yorulunca
Göğsümün üstünde uyu
En iyi örtüdür çünkü yüreğim
Sarar seni

Geldin demek
– Hiç gitmedin ki –

Uyku ve ölüm
Fark etmez
Ölçüyü biraz kaçırmaktır
İkincisi

Hafiften gülümsersin
Resimlerde hep gülünür, nedense

Sorsalar
Bir ayrılığı
Bir yoksulluğu
Bir ölümü bilirsin

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Yüzünü yüzüme yapıştır
Ve bana sevda şiirleri oku
Kısa
Ve derin iz bırakanlardan

Ey sevgili
Ekmeğim benim
Düşlemek seni
Düşlemek yok mu, ah şu seni düşlemek
Seni düşlerde yaşamak
Yaşamak

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Bugün ocağın otuzu
Dışarıda kar
İçimde sen varsın
Oturmuşum mezarının başında
Sırtımda yaralı kabanın

Upuzun bir öpüşle boğulmak isterdim
Sevgilim
Sevgilim
Bağışla beni

Ağla yaralı kalbim hepsi yalan
Ağla, bir avuç küldür elde kalan
Artık savrulup gitsen de rüzgara
Ağla, mazidir şimdi senin olan

Bekle kar altında kalan buğday tanesi
Yine onun sularıyla yeşereceksin
Gözyaşların çare değil ağlama, büyü
Başını dik tutabilirsen boy vereceksin

Korku kâr eylemez bir kez yola düşene
Sen bir aşkın içindesin, yaşayacaksın
Dört yanını börtü böcek sarsa ne çıkar
Toprağa sıkı sarıl
Baş edeceksin

Her yanında allı morlu
Güller açar türlü türlü
Bu fırtına dünden belli
Baş edeceksin

Ağla yaralı kalbim hepsi yalan
Ağla, bir avuç küldür elde kalan
Artık savrulup gitsen de rüzgara
Ağla, mazidir şimdi senin olan