Komplikasyonlar Kitap Alıntıları – Atul Gawande

Görmesi gereken üç hastası daha olan ve boşlukları mecburen halâ edinmeye çalıltığı bilgi ve becerileriyle dolduran bir doktor.

Tıbbın garip ve birçok açıdan rahatsız edici bir iş alanı olduğunu fark ettim. Risklidir ve sonuçları ağır olabilir, cüret edilenler ise muazzamdır.

Asistanlık zahmetli bir iş ve tüm bürokrasinin, çağrıların ve uykusuzluğun içinde yaptığınız işin önemini unutabiliyorsunuz.

Yeterince büyüdüğümüzde kız kardeşime ve bana hastalardan gelen telefonlara nasıl cevap verileceği öğretilmişti. ‘Acil bir durum mu?’ diye sormayı öğrenmiştik. Eğer arayanlar evet derse bu bizim için kolaydı. Onlara acile gitmelerini söylerdik. Eğer hayır derlerse bu da bizim için kolaydı. O zaman not alırdık.

Zihin inandırıcı tehlikeleri gözünde büyüterek tekdüzeliğe düşer ve çok parçalı verileri kötü idare eder. Akıl gereğinden çok arzu ve duygularla ve hatta günün zamanına göre bile çelinir. Bilginin sunulma sırasında ve sorunların çerçevelenme şeklinden etkilenir.

Bir şeyi yapmamayı seçmenin – bir tahlili yaptırmamak, antibiyotik vermemek, hastayı ameliyathaneye almamak – onu yapmayı seçmekten çok daha zor olması tıbbın gerçeklerinden biridir. İhtimal aklınıza düştü mü-özellikle nekrotizan fasiit kadar korkunç ihtimaller – kolay kolay savuşturamazsınız.

Tıbbın en temel çıkmazı – hasta olmayı çok ısturaplı hale getiren, doktor olmayı zorlaştıran ve verilen hizmetin faturasını ödeyen bir toplumun parçası olmayı çok can sıkıcı yapan şey-belirsizliktir. ( ).Bir doktor olarak hasta bakımında mücadelenin her nasılsa ne bildiğinizden ziyade ne bilmediğinizle ilgili olduğunu anlıyorsunuz. Tıbbın temel hali belirsizliktir. Ve hem hastalar hem doktorlar açısından bilgelik bununla nasıl başa çıkıldığıyla tanımlanır.

Doktor olmanın nasıl bir sanatı varsa hasta olmanın da bir sanatı var. Teslim olacağınız ve kendinizi savunacağınız zamanı akıllıca seçmelisiniz. Hastalar karar vermemek üzere karar verdiklerinde dahi doktorlarını sorgulamalı ve ısrarla açıklama istemedirler.

( ) steteskop yakalı sürü( )

İyi doktorların şöyle yaptığını gördüm:Hemen atlamazlar. Bir süre dışarıda kalarak kadına giyinmesi için zaman tanırlar. Onu oturup konuşmak için daha hoş, daha az antiseptik barındıran odalarına götürürler-sert masa yerine rahat sandalyelerin, zemini döşemelik muşamba yerine halı kaplı bir yer. Ve çoğu kez ayakta durmaz ya da büyük meşe masanın ardındaki tahtlarında yerlerini almazlar, bunun yerine onunla beraber oturmak için bir sandalye çekerler. Bir cerrahi profesörünün bana söylediği gibi, yakın ve hastalarınızla aynı seviyede oturduğunuzda artık siz konuşmaya vakti olmayan, telaşlı ve patronluk taslayan doktor değilsinizdir;hastanız kendisine bir şeylerin empoze edildiğini daha az hisseder ve eldeki meselede ikinizin de aynı tarafta olduğunuzu dülünmeye yönelir.

Asistanlık zahmetli bir iş ve tüm bürokrasinin, çağrıların ve uykusuzluğun içinde yaptığınız işin önemini unutabiliyorsunuz.