Kar Melekleri Kitap Alıntıları – James Thompson

Senin sessizlik olarak algıladığını, biz huzurlu yalnızlık olarak görüyoruz.

Ne yazıkki dünyadaki birçok insanın güzellikle yüz yüze geldiğindeki ilk isteği, onu yok etmektir.

Engebeli dağlar üzerinde
Zambaklar arasında otlayan erkek ceylan
Parfümünün kokusunu yayar
Bal damlatır dudakların
Göğüslerin kuleler gibi
Sevgilim, elim kapıda
Zambaklarla beraber
Çiğ ile dolu başım
Sarhoşum, dilinin altındaki bal ve sütten
Hoş olana kadar ayıltma, uyandırma aşkımı.

Annesinin gerçekten konuşamıyor mu, yoksa söyleyecek bir şeyi kalmayacak kadar tükenmiş mi olduğunu merak ediyorum.

Senin sessizlik olarak algıladığını, biz huzurlu yalnızlık olarak görüyoruz.

Burada varlığımı hissettirmek , sarhoş olup turistleri dövmeyi veya taciz etmeyi eğlence olarak gören yerlilerin cesaretini kırmak bana iyi geliyor.

“Bazen insanları seni terk edene kadar tanıyamıyorsun.”

Nefret ettiklerimiz hakkında konuşmayız. Sessizlik içinde nefret ederiz. Biz böyleyiz. Her şeyi sessizce hallederiz.

Annesinin gerçekten konuşamıyor mu, yoksa söyleyecek bir şeyi kalmayacak kadar tükenmiş mi olduğunu merak ediyorum.

“Bazen insanları seni terk edene kadar tanıyamıyorsun.”

Sabırlı olaya çalışmalı ve yaşamı da ölümü de kendi belirlediği zamanda O’nun verdiğini hatırlamalıyız . O’nun bilgeliğini sorgulamak haddimiz değil

Nefret ettiklerimiz hakkında konuşmayız. Sessizlik içinde nefret ederiz . Biz böyleyiz . Her şeyi sessizce hallederiz

Ölüyü gördükten sonra ondan nadiren bahsederiz. Bunun sebebi gidişlerine olan üzüntümüz mü yoksa hayatta kalmaları için ihitiyaç duydukları yardımı veremediğimiz için duyduğumuz suçluluk duygusu mu?

Bazı insanlar sahip olduklarının değerini bilmezler.

Sürekli karanlıkta kalınca yön bulmak zor oluyor.

Nefret ettiklerimiz hakkında konuşmayız. Sessizlik içinde nefret ederiz. Biz böyleyiz. Her şeyi sessizce hallederiz.

Burada varlığımı hissettirmek , sarhoş olup turistleri dövmeyi veya taciz etmeyi eğlence olarak gören yerlilerin cesaretini kırmak bana iyi geliyor

Kırılan herşey sağlamından daha çok şey öğretir.Bu bilimsel bir deney veya herhangi bir kuram içinde geçerlidir.Mesela bir proton normalde bize sadece yükü ve kütlesi hakkında bilgi verir.Ama herhangi bir hızlandırıcıda çarpıştırılıp parçalara ayrılan bir proton ,bize bu yükü veya kütleyi nasıl kazandığı hakkında daha detaylı bilgi verir.Yada nöroloji için konuşucak olursak sağlam bir insan beyni bize içindeki hangi kısmın ne işe yaradığı konusunda pek az bilgi verir.Ama nezaman ki bu beynin bir kısmı hasar görür ve bu hasar sonucu kişi bazı duyuşsal yeteneklerini kaybeder.İşte o zaman beynin yapısına dair daha detaylı bilgiye sahip oluruz.Yada biyoloji içinde durum farklı değildir.Mesela tasarımlarında belli hatalara sahip canlılar görmemiz onların varoluşlarını oluşturan mekanizmalar hakkında daha detaylı bilgi sahibi olmamıza yararlar.Aynısı bilimsel kuramlar içinde geçerlidir.Mesela eski insanlar ısıyı,maddenin hareketi olarak değilde maddeden dışarı çıkan birşey olarak düşünüyorlardı.Ve sonra birgün kalayı ısıttıklarında yanan kalay, metal kirecine dönüşüyordu.Ama ilginç bir şekilde yanmadan önceki halinden daha ağır oluyordu.Ve o dönemin bilim insanları bu nasıl olabilir diye düşündüler.Eğer ısı maddenin yanınca dışarıya attığı bir fazlalıksa o zaman bu maddenin yanınca daha hafif olması lazım.Yani bu tarz deneysel bir çatlak o dönemin bilim insanlarına sahip oldukları ısı kuramının yanlışlığı hakkında daha detaylı bilgi verdi.Sosyoloji içinde durum pek farklı değildir.Mesela bir sistemin kendi içindeki çatlakları o sistemin işleyişi hakkında daha detaylı bilgi verir.Aynı bunun gibi insan ilişkilerinde de durum benzerdir.Mesela nezaman ki bir ilişki bozulur ozaman insanlar sahip oldukları gerçek kişilikler hakkında daha detaylı bilgi verirler.Yada konuya dair son bir örnek verecek olursak: Psikolojideki anormal insanlar olmasaydı bugün normal insanın psikolojisinin işleyişi hakkında bukadar detaylı bilgiye sahip olmazdık.Yani demem o ki örnekleri çoğaltmak mümkündür ama bu konunun ana fikrinin önemini arttırmayacaktır.Bu yüzden yazının başında dediğim şeyi tekrarlamakta fayda var:Kırılan herşey sağlamından daha çok şey öğretir!

Bak meleğim bu adalet değil ..!!

Nefret ettiklerimiz hakkinda konuşmayız.
Sessizlik içinde nefret ederiz.

Acıyı paylaşmak duygusal karakterimin bir parçası değil

bazen acı çeken kişi itibarını korusun diye insanlar acıyı görmezden gelir.

Nefret ettiklerimiz hakkında konuşmayız. Sessizlik içinde nefret ederiz. Biz böyleyiz. Herşeyi sessizce hallederiz.

Güzelliğinin doğaüstü bir yanı vardı. Onun gibi bir yaratığın var olması mümkün değildi sanki. Bir hediye gibi görünen şey yanlış birinin ilgisini çekmiş ve öldürülmesine neden olmuş olabilir. Ne yazık ki dünyadaki birçok insanın güzellikle yüz yüze geldiğindeki ilk isteği, onu yok etmektir.

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

Burada çok fazla nefret var..

Burada varlığımı hissettirmek , sarhoş olup turistleri dövmeyi veya taciz etmeyi eğlence olarak gören yerlilerin cesaretini kırmak bana iyi geliyor