Kapalı Gişe Karanlık Kitap Alıntıları – Serkan Özel

Baba ölürse çocuk da ölür.

İnsan kendini yarı yolda bırakmamalı.

Şimdi;
Aşklı geçmiş zamanız artık seninle.
Ben öldüm, sıra sende. ..

Çok ölüm gördüm, ama hiçbiri senin kadar uzağa gidemedi

Hangi trene binersen bin , seni hiçbir şehir karşılayamayacak

Kim ne derse desin, en derindesin.
Kiminle, nerede ve nesin bilmiyorum ama
bir an evvel dönmelisin

Kaderime kasteden tek eşkâlisin

Tokluk insanın lüksüyse, açlık insanın ilk suç ortağıdır

Bazı hayatlar roman olur, bazı romanlarsa hayat(ın)

Müziği parça parça ayırmışlar, sözcükleri hece hece Sırf bu yüzden bile özlüyorum seni, gece gece

Bir dize olsam bir kitabın içinde. Sonra o kitabı dizine yatırıp okusan beni gecenin üçünde

Ben onu anlattıkça sevdiğimi sanırlar, oysa onu nasıl sevdiğimi anlatsam, beni deli sanırlar

Yaşamak, ağır geldi. Keşke ağır ağır gelseydi

Aldığı her nefeste mutluluğu yazmak üzere olan bir hayatın ilk cümlesiydim ben, acıyla başladım

Sözüden fazlasını tutan şarkılar var

Çok sevdiği insanla ortak parçası olmayan insanlar, en çok kendi yalanlarını dinlerler.

Altı üstü hayat Altına ölüm demişler, üstüne hayat

Mutlu olmak sana yakışır, mutluluğun olmaksa bana

Hayat böyle işte, birinin mutluluğu bir başkasının mutsuzluğudur her zaman.

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

Beni şiirlerde arama, ben verdiğin sözlerdeyim hâlâ

?̧?̈???̈ ??? ????; ??? ??̈??̈??? ?? ??????? ????? ??̧?? ??????̧???. ??? ??̈? ?????? ?????? ????? ???? ????????? ?????? ??̧?? ???̆??. ??? ??????? ?????? ?????? ?? ?̧?̈??̈? ???̆??. ???? ???????? ???; ????? ???? ??????̆?? ????? ????? ?????????? ?? ????? ??̈??? ???????????????…

Etrafı ne kadar kalabalık olursa olsun,
her insan kendisi kadar yalnızdır.

!
Altı üstü bir hayat..!
Altına ölüm demişler, üstüne de hayat

Bir dize olsam bir kitabın içinde. Sonra o kitabı dizine yatırıp okusan beni gecenin üçünde

Çünkü senin sevdiğin seni hiçbir zaman sevmeyecek ve sen de gerçeği hiçbir zaman unutamayacaksın

On yaşındayken İstanbul’a ayak bastım. Ülkenin en büyük şehrindeyim ve danışacak, sığınacak kimsem yoktu. Başkasının kâbusu olur ama benim için ucu nereye gideceği bilinmeyen bir macera

Çünkü kimse daha önce senin kadar güzel seni seviyorum dememişti . Evet , daha önce de birçok yalana şahit oldum. Ama ben , ilk kez bir yalana inanmamak istiyordum

Çok gülerim
Ve bunu sana küfür olduğunu kimse anlayamaz.

Her elimi açtığımda yemin ettiğim ve her duanın sonuna geldiğimde , yeniden bittiğimsin

Ağlamakta geç kalmışız.
Gülmek desen, o da bize erken.
Yani anlayacağın;
ne tam ağlayabildik gülmeyi beklerken
ne de gülmeyi öğrenebildik ağlamak varken .

Etrafı ne kadar kalabalık olursa olsun,
her insan kendisi kadar yalnızdır.

Canı yanardı Geçmiş Olsun! derdim.
Yüreği bburkulurdu.. GeçmişOlsun ! derdim.
Ama seni seviyorum derdi . Geçmiş Olmasın derdim.
Niye biliyor musunuz?
Çünkü aşktı benim tek derdim
Ama her şey gibi bu aşka da geçmiş oldu.
Zaten Güzellik geçicidir demişlerdi ve haklıydılar çünkü
benim sevdiğim de bir güzellik yaptı ve bizi geçmiş oldu .
Sonra ne mi oldu?
Sonrasını biliyorsunuz zaten
Hem o benden geçmiş oldu hemde de ben
kendimden geçmiş oldum .

O gitti diye
o seni sevmedi diye üzülüyor
hatta ağlıyorsun değil mi
Yapma bunu
Acıyı yenmek istiyorsan
yalnızlığa alışacaksın
Yalnızlık öyle bir gelecek ki sana
Hem de hiç gitmemek üzere
Unuttun mu
Sen kendine yetecek kadar güçlüsün
Bırak giden gitsin
Kalan hep sensin
Sen olmalısın
Kalırsan
bazı şeyler zor gelecek
ama kolaydan
yani gidenden vazgeçmiş olacaksın
Vazgeç GITSİN

Hep var olan hüzün,
bir de hiç olmayan yüzün,
söyleyene yalnızlık
bu mu soz sözün ?

Dokunsalar ağlarım demiştim ya hani; yanılmadım. Sana kim dokunduysa , ben ağladım

Tek başına çok kalabalık bu dünyada , benimle yalnız kalır mısın?

NE YANİ?

Kapıyı her araladığında,
Her akşam elinde bir somun ekmekle,
Bir başkası mı gelecek evine?
Onunla mı en sevdiğin yemeği yerken,
Yine de Onunla mı güleceksin?
Benimle değil de,
Onunla birlikte mi üzüleceksiniz?
Ne yani;
Hayatının kalanında hep onu mu seveceksin?
Ben mi?
Bense hep kaybedeceğim
Ama sen hiç bilmeyeceksin.
Ve belki bir gün sen de özleyeceksin
Anlayacağım biz bittik
Ve sen bunu kendine bile hiç söylemeyeceksin

?̧?̈???̈ ??? ????; ??? ??̈??̈??? ?? ??????? ????? ??̧?? ??????̧???. ??? ??̈? ?????? ?????? ????? ???? ????????? ?????? ??̧?? ???̆??. ??? ??????? ?????? ?????? ?? ?̧?̈??̈? ???̆??. ???? ???????? ???; ????? ???? ??????̆?? ????? ????? ?????????? ?? ????? ??̈??? ???????????????…

Bazen bir ışığı kapatmak karanlığı aydınlatmaktır aslında

Ben nerede yaşıyorum bilmiyorum ama gözlerim yaşardı gözlerinde.

Hayat böyle işte, birinin mutluluğu bir başkasının mutsuzluğudur her zaman.

Beni şiirlerde arama, ben verdiğin sözlerdeyim hâlâ

Baba ölürse çocukluk da ölür.

Bazı hayatlar roman olur, bazı romanlarsa hayatın

İyi bir dost kaybetmek, çok sevdiğin bir kitabın neresinde kaldığını unutmaya benzer.

Ağlamakta geç kalmışız.
Gülmek desen ,o da bize erken.
Yani anlayacağın;
Ne tam ağlayabildik gülmeyi beklerken
Ne de gülmeyi öğrenebildik ağlamak varken

Sonradan anladım ki,adın hayat boyu ezbere bildiğim ama bir daha asla okumayacağım bir şiir gibi aklımda kalacak.

Aşk;en sevdiğini uzağa koyup,seve seve ona gitmektir..

O başkasına yanar, sense kendinden soğursun

”Paramparça oluyor hayallerim, yıkıldığımla kalıyorum. ”

Bekleme, ne gel diyeceğim ne de ben geleceğim.
Çünkü ben bu aşkı göz göre göre hibe edeceğim

Yarından bir beklentisi olmayan insanlar, en çok da bugün yorulan insanlardır

Bir dize olsam bir kitabın içinde. Sonra o kitabı dizine yatırıp okusan beni gecenin üçünde

Kimisi içinse tek doğru, doğru insanı yanlış duraklarda beklemeye devam etmek

Kitap gibi olacak aşk dediğin.
Ne okumaktan sıkılacaksın
Ne de yarım bırakacaksın

Sizlere mutlu son yazmak isterdim. Ama emin olun ki bir mutluluk olsa, yazmak için sonu beklemezdim

Bir dize olsam bir kitabın içinde. Sonra o kitabı dizine yatırıp okusan beni gecenin üçünde