Kafka Kitap Alıntıları – Franz Kafka

En iyisi uyuyup bütün bu aptalca düşünceleri unutmak.

Hiç kimse gerçekten sevildiğine, sevileceğine inanmıyor. Sahteliğin tüm zamanların rekorunu kırdığı bir devir.

Hiç kimse gerçekten sevildiğine, sevileceğine inanmıyor. Sahteliğin tüm zamanların rekorunu kırdığı bir devir.
II Franz Kafka

Insan değişmez , farkına varır

”Olmamasına razıyım. Oluyormuş gibi olmasın yeter. ”

beni üzecek gücü sana verdiğim için kendimden özür dilerim.

Bir noktadan sonra artık geriye dönüş yoktur. İşte varılması gereken yer o noktadır.

“Uyusam rüyalar kandırıyor,
uyansam insanlar.”

“O kadar yorgunum ki, size gereğinden fazla hoşgörülü davranıyorum.” (kafka)

O kadar yorgunum ki size gereğinden fazla hoşgörülü davranıyorum

Büyümez ölü çocuklar

Kafka’nın dediği gibi,

Kirli bir camdan bakıp herkesi ve herşeyi kirli sanıyorsunuz.

Gönül işlerinde Kadınlar, suçları olmadan acı çekerler..

Ya nefret ettiğin şeye dönüşürsün zamanla ya da acılarına.

Mesafelere rağmen devam eden ve sadece mektuplaşarak süren bir aşk öyküsü.

Kafka’nın da dediği gibi: “ kirli bir camdan bakıp herkesi ve her şeyi kirli sanıyorsunuz..”

Ve bazen düşünürüm,
Beni hayal kırıklığına uğratan benden başkası değil.

Ve bazen düşünürüm, beni düş kırıklığına uğratan, kendimden başkası değilmiş

Sen ödevsin ama görünürde öğrenci yok

Afroizmalar

Seni dinlerken damarlarımdan geçiyor gibi kelimeler..

“Her şeyi yanlış yorumluyorsunuz, suskunluğu bile.”

benim yalnızlığım insanlarla dolu

Biraz daha uyusam bütün bu olanlardan kurtulabilir miyim?

Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor.

‘Sen bir bıçaksın, bende durmadan içimi deşiyorum o bıçakla’ dersem gerçek sevgiyi anlatmış olurum belki

Kafka’nın da dediği gibi: “Kirli bir camdan bakıp herkesi ve her şeyi kirli sanıyorsunuz..”

Ki sen bu isen,
Özür dilerim
Bilmeden sevdim

“O kadar yorgunum ki, size gereğinden fazla hoşgörülü davranıyorum.” 

Yanımda yürüyordun Milana
düşünsene, yanımda yürümüştün!

Bir dayanak olmaktan çıkınca özgürleşir ruh ancak.

Olmamasına razıyım.
Oluyormuş gibi olmasın yeter

▪︎“Ömrümüz bir ay tutulmasıydı. Kendine sarıldıkça kayboldu rengi.”

Ondan kaçtım.
Bayırdan aşağı koştum.
Uzun otlar koşmama engel oldular.
Yukarıda duruyordu bir ağacın üzerinde.
Ve arkamdan bakıyordu.

(İnanılmaz korkuyorum.)
Sen: Ben önden gidiyorum.
Düştüğün zaman arkandayım,
seni tutacağım.

(Korkum, hoş bir hisse dönüşüyor.)
Sen: Düşmek kötü birşey
değil. Dönüp
ayaklarının üzerinde
yere inabilirsin.

Bak Milena, sen kalbimde olduktan sonra her şeye göğüs gerebilirim.

Yüreğim; özellikle de büyük kahverengi gözlerinle sorgu dolu, sıkça çaresiz ve bitmek bilmeyen bir umutsuzlukla baktığında, hüzünle dolup taştı.

This autumn is sad beyond belief.

Bana bir şey olursa ölürsün zannederdim
Öyle çok şey oldu ki bana

Sorularımızın değerini cevaplarımızla düşürüyoruz.

Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşar.

Bir sürü boş şey arasında adalet kaybolup gidiyordu.

Hayatın bu çirkin oyunlarına rağmen hala gülmeyi başaranlar ,
hayatın felsefesini çözmüşlerdir.

Ah milana bugün yağmur göz kapaklarıma yağıyor..

Palto giymeye üşenirken bu koca dünyayı sırtımda nasıl taşırım ben? İçinde bulunduğum durumu kimseye anlatamam. Sen de anlamazsın Ben bile anlamıyorum ki başkasına nasıl anlatırım?

3 yıl boyunca Kafka ve Milena mektuplaştı
Ve sadece 2 defa görüşebildiler
Dünyanın en masum aşklarından biriydi
_Yani nesil ki ;
Siz aşkı yanlış anlamışsınız be..
#diyarbakıraselam

gözden her zaman
göz yaşı düşmez azizim
Bazende insanlar düşer

Benim yalnızlığım insanlarla dolu.

Ne çok güldük! Gül gül öldük! Gerçekten gülmüyorduk ama gerçekten ölüyorduk.

Pek çok şeyin bambaşka olmasını isterdim

En iyiyi ararken iyiyi kaybediyorsunuz

Elbet bir gün buluşacağız,
Bu böyle yarım kalmayacak

Benim yalnızlığım insanlarla dolu.

“o kadar yorgunum ki, size gereğinden fazla hoşgörülü davranıyorum.” (kafka)

Kafka, Milena’ya yazdığı mektuplardan birinde;
“Bazen içinde bulunduğunuz durumu anlatmak için kelimeler aciz kalır. Bazı durumlarda sadece acı çekilir.” diyor. Bu böyledir. Kelimeler bazen bazı acıları anlatmaz. Bazen sadece susarsın ve acını yaşarsın. Cehennem, anlatamamaktır.

Beni üzecek gücü sana verdiğim için kendimden özür dilerim.

Benimsin seni bir daha hiç göremeyecek bile olsam

Kimsenin canını sıkmasına izin verme ve sana doğru gelen şeyi yap .

“Her şeyi yanlış yorumluyorsunuz, suskunluğu bile.”

Milena, sen başkaydın. Hasta bir adamı sevecek kadar hastaydın!

Zerre kadar anlamadıkları şeyler hakkında konuşuyorlar. Sırf aptallıkları sayesinde kendilerinden bu kadar eminler.

Ne diyordu mektubunda Kafka Milena’ya Sadece gözlerini gözlerimde görerek herşeye katlanabilirim.

Zerre kadar anlamadıkları şey hakkında konuşuyorlar.Sırf aptallıkları sayesinde kendilerinden bu kadar eminler.

Olmamasına razıyım,
Oluyormus gibi olmasın yeter.

Ve bazen düşünürüm, beni düş kırıklığına uğratan, kendimden başkası değil.

Yanımda yürüyordun Milena
düşünsene, yanımda yürümüştün!