İtidâl Kitap Alıntıları – Caner Kara

İhale olduğu yağma, talanın,
Alkışa doyduğu büyük çalanın,
Memleket aşkına canı yananın,
Canından bıktığı çağa denk geldik.

Aklına gelmemiş bir acı var mı ?
İnsanlık zehrinin ilacı var mı ?
Hep tersi sorulur; bir yere varmaz,
Allah’ın kuluna inancı var mı ?

“Memleket aşkına canı yananın,
Canından bıktığı çağa denk geldik.”

Ne oldum delisi olmuş; olmamış,
Dolular almamış, boşlar dolmamış,
Siyahın, beyazdan farkı kalmamış,
Kirimiz dünyayı komple kir etmiş..
#tayma

Soydaşım; Türkçülük efsane değil!
Gerçeği haykırır; masal anlatmaz.
Türkçü bir düzende yetişen nesil,
Kendini, toplumu asla aldatmaz.

Her işi el ele vererek çözer,
Çareler milletin sinesindedir.
O çağda yükselir milli şaheser,
Milliyet her şeyin ötesindedir.

Soydaşım; itidâl susmak değildir!
Sabırla, azimle çalışmak gerek.
İtidâl, emekle geçen devirdir,
Şuurla netice verir her emek!

Düşman oku dost dilinden sert değil,
Dost dediğin düşman kadar mert değil,
Sırt yarası öyle böyle dert değil,
___Adı kalmış vefanın, yalnız adı,
___Senin de mi yaraların sızladı?

Tasa etme; her şey gibi bu da geçer sultanım,
Her şey gibi küle dönse savrulur her isyanım,
Bu da geçer savrulur, yükselir esir yanım,
Sultanım, her isyanım, esir yanım, cananım.

Mesele ‘din’ değil, ‘dil’ olayıdır,
Bir, eşi benzeri olan sayıdır,
Hoşuma gitmiyor ‘Allah bir’ demek,
Tanrı tek, Tanrı tek, Tanrı tek.

Sarhoşumdur gözlerinden içmişsem,
Haktır eğer ki kendimden geçmişsem,
Boyun büküp Tanrı’ya el açmışsam,

Duam, yakarışım, minnetim sensin,
Benim varım yoğum, servetim sensin.

Soyu boş ver, atayı geç diyorlar aslanım,
İnsanlıktan ötesi hiç diyorlar aslanım,
En azından babanın kıymetini bil;aman!
Onu da bilmeyene piç diyorlar aslanım.

Beyinlerine vurmuş, soylarının pisliği,
Huyları gibi gevşek, dillerinin lastiği,
Tersten bakıp düzlükte sanıyorlar tersliği,
Sonra adam olmaya ‘suç’ diyorlar aslanım.

Aklına gelmemiş bir acı var mı?
İnsanlık zehrinin ilacı var mı?
Hep tersi sorulur; bir yere varılmaz,
Allah’ın kuluna inancı var mı?

İnanma oyunu çalan nutuğa,
Kubbende sadece seda kalmasın.
Sırtını çevirme akla, mantığa,
Bir ömür hakkın var; ziyan olmasın.

At tezinden sedef olmaz aslanım,
Gizli saklı hedef olmaz aslanım,
Kahpeliğin bile kuralı olur,
Siyasette şeref olmaz aslanım.

Heyhat! Ömrümün varı! Sesinin aşığıyım,
Kaşlarına tapayım, gören Tanrıya sansın.
Düşmesin bir tek teli, hepsinin uşağıyım,
Ya yanında kalayım ya da bu dünya yansın.

Ya Rabbi, Gök Tanrı’m, Yüce Allah’ım;
Bizi yeni yeni dertlere düşür.
‘Düşürme’ dedikçe artıyor kahrım.
Madem daha dertli dertlere düşür.

Elini açanın kırma kolunu,
İlacın, dermanın göster yolunu,
Derdi yaratanın, dertli kulunu,
Duyup göreceği dertlere düşür.

Birinin belaya düşünce başı,
Hepsinin bozulsun her türlü işi,
Her Türk’ün her Türk’ü öp öz kardeşi,
Canı bileceği dertlere düşür.

Küstürme kardeşi artık kardeşe,
Düşür hepimizi aynı ateşe,
İmamla şamanın mecbur baş başa,
Verip çözeceği dertlere düşür.

Adına yakışır eser bıraktın,
Unutursun diye hiç korkmuyorum.

Yüzümü karartıp yüzüne geldim,
Dağ, tepe aşarak düzüne geldim,
Ne kadar dirensem sözüne geldim,
Kandım dedim, düştün dedi, susturdu.

Can dediyim, çor buyurdu sağ olsun!
Oddu yurdum, gülsün, üzü ağ olsun!

Ey bulut, ey yıldız, ey kara gece!
Açılın, boynumu büktü bu zulmet.

Sarhoşumdur gözlerinden içmişsem..

Sen beni nerden buldun? İlkimdin sonum oldun.

İneğin peşine düşmüş danası,
Açılmış memeden sütün vanası,
Yolunu şaşıran hıyar ağası,
Burnunun ucuna Turan diyormuş.

Duydum ki serseri sıçanın biri,
Bizim öykümüze yalan diyormuş.
Paçamızda gezmiş, dolaşmış hayli,
Ben ondan uzunum falan diyormuş.

Emrin olur, ömrüm olsun dilediğin, dile sen,
Bir gülüşle bir tek ânı ömür ettin bana sen.

Yine yüzün düşümde, düşümde yüzün yine,
Gülüşün kaldırıyor beni her düşüşümde.

On yaşındayken İstanbul’a ayak bastım. Ülkenin en büyük şehrindeyim ve danışacak, sığınacak kimsem yoktu. Başkasının kâbusu olur ama benim için ucu nereye gideceği bilinmeyen bir macera

Maddeye yenilmiş manası aşkın,
Seveni sevdadan tiksinir etmiş.

Hayalin aklımda essin durmasın,
Çıkmasın ölene kadar çıkmasın,
Hele ki cennetten söz açılmasın,
Benim de aklıma sen geliyorsun.

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

Deli Kurt Çakır alsın, Gökçen’i terkisine,
Açığma-kün kul olsun, Burkay’ın kargısına,
İçing Katun delirsin, Kürşad’ın korkusuna

Hayat çelik kollarla atılan bir zar olsun,
Vaktiyle bir Atsız varmış, var olsun!

Rüyalara uyanıp rüyalara yatmaktan,
Yanlarınız çürüdü, tükenmiyor uykunuz.
Hikayeler okuyup masallar anlatmaktan,
Gelip gevşemekten uyanmıyor ruhunuz.

Midemiz kabul etmez, yabanın ekmeğini,
Ne el düdüğü çaldık, ne tuttuk tokmağını,
Arab’ın dili vermez, bize Türk uçmağını,
Dilimiz Türkçe söyler, kalbimiz Türkçe atar,
Biz Türklüğün yarıyız, Türkçülük de bize yar!

Olur ya bir mutlu anı insanın,
Benim de aklıma sen geliyorsun.
Lafı geçse lafı, mutlu olmanın,
Benim de aklıma sen geliyorsun.

Düzenli üniversite müşteri aramaz pazarcı gibi,
Bina dikilerek her memlekete, diploma satılmaz hıyarcı gibi,
Seçilir en parlak gençler özenle odası, gıdası verilir tek tek,
Fakülte çalışır çağdaş düzende, gençlerden başarı beklenir bir tek

Türkçü bir düzende üniversite, aydınlık üretir işsizlik değil
Kalkınma ocağı olur fakülte, doğruyu öğretir sessizlik değil

Hesabı yerde kalmaz vakitsiz uykunun da,
Güneş doğacak değil her uykunun sonunda,
Kendine gel, bu toprak bugün de Turan değil,
Başını her soktuğun, memleket vatan değil.

Yamyam gibi hep nefsine abanmış,
Umru değil hiç doğruymuş,yalanmış,
Fare gibi labirente kapanmış,
Giriş nedir, çıkış nedir, bilmiyor

Tuhaf çağın bir acayip esiri,
Ezber etmiş tonda boku püsürü,
Tayma’yı da deli etti bir sürü,
Baş aşağı akış nedir, bilmiyor.

Caner Kara
09.01.2008

Bilmem neyin hatrına, bir an bile caymamışken,
Sefasını nerden bilsin cefasina doymamışken

Türkçü bir toplumun hiç bir kesiri,
Olamaz hocanın, şeyhin esiri,
Mutlaka yakalar çağdaş asırı,
İmanı belası olmayacaktır.

Temeli adalet olan düzende,
Kimsenin kimsede hakkı kalamaz,
Kanuna işleyemez yukardan selam,
Ne hakim, ne savcı sinmeyecektir.

Soydaşım; İtidâl susmak değildir.
Sabırla, azimle çalışmak gerek.
İtidâl, emekle geçen devirdir,
Şuurla netice verir her emek.
Caner Kara
.

Cehalet, yobazlıktır, düşmanlımız, kanlımız,
Elimiz pislenmedi, kirlenmedi alnımız,
Zulmün ne çilesi varsa toplansın gelsin
Yalnız millete hizmet dinimiz, imanımız.

Caner Kara
11.01.2019

Birinin belaya düşünce başı,
Hepsinin bozulsun her türlü işi,
Her Türk’ün her Türk’ü öp öz kardeşi,
Canı bileceği dertlere düşür.

Küstürme kardeşi artık kardeşe,
Düşür hepimizi aynı ateşe,
İmamla şamanın mecbur baş başa,
Verip çözeceği dertlere düşür.

Kurtları emanet etme tilkiye?
Düşürme yolunu ayrı ülkeye,
‘Tekâmül’ denilen kutlu ülküye,
Yere sereceği dertlere düşür.

Caner Kara
09.03.2019

İnsan da çürümüş, balık da kuş da,
Ayakta yolunu şaşırmış, baş da,
Haramı, helâli karıştırmış da,
Aşını, suyunu hep zehir etmiş.

Caner Kara
22.08.2018

Ne yapalım? Sen benim bu sevdamı öldü san,
Dünya durdukça dönmem, yine de sen döndü san,
Ben hep böyle bağırsam, sen hep böyle duymasan,
Gitmez mi Allah’ın gücüne ömrüm?
Ben seni kalbimin içine gömdüm.

Sakın bir yudum su verme, susat bakışlarınla,
Rüzgarını koklatma, elletme saçlarına,
Ellerini esirge, değme avuçlarına,
Ben seni kalbimin içine gömdüm,
Kendimi kabrinin içine gömdüm.

Caner Kara
04.07.2008

Susmak da marifet değil ki; kolay!
İstersen duymadın ya da yalan say,
Gül yüzün misali, yerinde mi ay?
Mesafeyse, kalbim güneşte benim.

Caner Kara
27.11.2008

Kürşad’ın narasında ‘’Cenk Türküsü’’ geliyor.
‘’Yolların sonu’’ değil ‘’Bozkurtlar diriliyor’’
Sönmeden Turan elin üstünde en son ocak.
İncimesin andacan,inmesin karasancak

Takvimden düşen yaprak,saçta ak çoklaşıyor.
Eskimeyen sadece umut,umut,umut var.
Bayrağım yükselmiyor,sevdam bayraklaşıyor

Soydaşım; Türkçülük efsane değil!

Varlığım zalimi deli
Ediyorsa yaşamışım .
Aldığım nefes zoruna
Gidiyorsa yaşamışım .

Belki meyvesi yok; lâkin ,
Tuttu su verdiğim ekin ,
Binlerce soysuz bana kin ,
Güdüyorsa yaşamışım.

Ben karınca kararınca,
Savaştım ömrüm boyunca,
Düşmana düşman sorunca,
‘Bu ‘ diyorsa yaşamışım.

Zorlu düşman, türlü rengi alandır.

Bir ihtilâl daha var, bir ihtilâl daha var!

Can dediyim çor buyurdu sağ olsun!

Beraber yürünen dostlar artık karşı kaldırımda

Soydaşım; Türkçülük efsane değil!