I, Robot Kitap Alıntıları – Isaac Asimov

Robotlar, insanlara zarar veremez ya da eylemsiz kalarak onlara zarar gelmesine göz yumamaz.

Güneş Sistemi’nin diline düşeceğiz

Ama bunlar çok sıradan gözlemler.
Haklısın. Fakat bazen sıradan olanı görmek daha zordur. İnsanlar, ‘burnunun ucundaki şeyi’ görememekten yakınır. İyi de, karşında bir ayna yoksa burnunun ne kadarını görebilirsin ki?..

İmkansızlıkla karşılaşan bir insanın tepkisi, genellikle gerçeklikten uzaklaşmak olur; sanrılar dünyasına adım atar, alkole sarılır, isteri krizlerine girer ya da kendini köprüden aşağı atar. Hepsi aynı kapıya çıkar, kişi, durumla yüzleşmekten kaçıyordur.

Aklımızdan geçenleri saklı tutmaya öyle alışkınız ki.

Ben şahsen varım, çünkü düşünüyorum

Hipotezler, mantıkla desteklenmelidir, aksi takdirde beş para etmezler ve beni sizin yaratmış olmanız, mantığın tüm prensiplerine aykırı.

Başta farklıydı. İlginç gelmişti, işimi kolaylaştırıyordu. Modaydı hem. Ama artık bilemiyorum. Komşular

Üç Robot Kanunu
1. Robotlar, insanlara zarar veremez ya da eylemsiz kalarak onlara zarar gelmesine göz yumamaz.
2. Robotlar, Birinci Kanun’la çelişmediği sürece insanlar tarafından verilen emirlere itaat etmek zorundadır.
3. Robotlar, Birinci ya da İkinci Kanun’la çelişmediği sürece kendi varlıklarını korumak zorundadır.

“Fakat bazen sıradan olanı görmek daha zordur. İnsanlar, ‘burnunun ucundaki şeyi’ görememekten yakınır.”

Ne duymak istediyseniz, onu söyledim!

Aklımızdan geçenleri saklı tutmaya öyle alışkınız ki.

Sırf mantık kullanarak her şeyi kanitlayabilirsin, yeter ki öndoğrularını iyi seç. Bizim olduğu kadar , Cutie’ nin de kendine özgü öndoğruları var.

Çünkü dedi Powell, keyifsizce, lanetliyiz biz. Hadi gidelim!

Sırf mantık kullanarak her şeyi kanıtlayabilirsin, yeter ki öndoğruları iyi seç Öndoğrular varsayımlar üzerine kurulur, inanç gereği bağlı kalınır. Evrendeki hiçbir şey onları sarsamaz.

Sonra aniden parladı, Dinle beni! O metal yığını aynı lafları bana da ederse, onun o krom kranyumunu gövdesinden ayırırım.
Oturup ceketinin iç cebinden ciltsiz bir cinayet romanı çıkardı. Zaten o robota bakınca tüylerim ürperiyor. Sorgulamadığı şey yok ki!

Ama yine de karısını çok seviyordu; işin kötüsü, karısı da bunun farkındaydı. George Weston neticede zavallı bir erkekti, karısı ise bu acemi ve duyarlı cinsiyetin korkmayı öğrendiği bütün yöntemleri ustalıkla kullanıyordu.

Makineye karşı mı çıkıyorlar?
Eski yıllarda yaşasalar matematiğe veya sanata bile karşı çıkarlardı

Donovan kaşlarını çatarak belinin yanındaki koruyucuya abartmalı bir hareketle patlatıcı soktu. «İşte görüyorsun. Biz yeni model robotlarla çalışıyoruz. Evet, bu bizim işimiz. Ama bir tek soruma cevap ver. Neden?.. Neden mutlaka yeni robotlarda bir arıza oluyor?»

Powell ciddi ciddi, «Çünkü,» dedi. «Biz lanetliyiz. Haydi, gidelim!»

Robot sonunda «Kendinize bir bakın,» dedi. «Sizi aşağılamak istemem ama kendinizi bir inceleyin! Sizin yapıldığınız madde yumuşak ve gevşek. Sağlam da değil, güçlü de! Enerji için organik maddelerin beceriksizce oksitlenmesinden yararlanıyor.

Şunları kastediyorum.» Donovan’ın sandviçinden geride kalan parçayı hoşnutsuzca işaret etti. «Düzenli aralıklarla komaya giriyorsunuz. Isı, hava basıncı, nem ya da radyasyon yoğunluğundaki en ufak bir değişiklik çalışmanızı engelliyor. Çerden çöpten şeylersiniz.

«Diğer yandan ben kusursuz bir varlığım. Elektrik enerjisini doğrudan doğruya alıyor ve bunu neredeyse yüzde yüz oranında ustalıkla kullanıyorum. Güçlü madenden oluşuyorum. Bilincim her zaman yerinde. Çevredeki büyük değişikliklere dayanabiliyorum. İşte gerçekler bunlar. Birde ortada, hiç kimsenin kendinden daha üstün bir varlık yaratamayacağı gerçeği var. İşte böylece o gülünç varsayımınız çürütülmüş oluyor.»

Şirin, «Şu son iki günü yoğun biçimde düşünerek geçirdim,» dedi. «Ve çok ilginç sonuçlara vardım. Buna izin olduğunu düşündüğüm bir tek kesin tahmin üzerinde durarak başladım. Ben varım, çünkü düşünüyorum »

Powell, «Ah, Jüpiter,» diye inledi. «Robot Descartes!»

Robot kızıl ışıklı gözlerini ona dikmişti yine. «Şimdi özetlediğin karmaşık ve olmayacak bir varsayıma inanmamı mı bekliyorsun? Sen beni ne sanıyorsun?»

Powell kıpkırmızı kesilerek ağzındaki elma parçalarını ortalığa püskürttü. «Lanet olsun! Bu bir varsayım değildi!»

İnsanlar, ‘burnunun ucundaki şeyi’ görememekten yakınır.İyi de, karşında bir ayna yoksa burnunun ne kadarını görebilirsin ki?

Haklısın. Fakat bazen sıradan olanı görmek daha zordur. İnsanlar, ‘burnunun ucundaki şeyi’ görememekten yakınır. İyi de, karşında bir ayna yoksa burnunun ne kadarını görebilirsin ki? ..

Ne zamandan beri mantığın berrak sesini boş verip duygularımızdan gelen bildirimlere kulak asıyoruz?

Konuşan Robot bu sözlere karşılık garip bir takırtı ve anlaşılmaz sesler çıkardı. Belirli bir cisim değil de genel bir grubun bir üyesi olduğunu anlamak onu sarsmıştı.

Ama bakıcıların kızın sandığı gibi aslanlara insanları değil de çiğ etleri atmaları onu biraz hayal kırıklığına uğrattı.

Nesnenin ruhu olmadığından kimse kafasından geçenleri anlayamıyor.

Bir zamanlar insanlar kâinatın karşısında yapayalnızdılar. Hiç dostları yoktu ama şimdi ona yardım eden yaratıklar var. Ondan daha güçlü, daha sadık, daha yararlı ve kendine son derece bağlı yaratıklar. İnsanlık artık yalnız değil.

Powell gemiye hemen binmedi. Dünya ne âlemde?
Yeterince sıradan bir soruydu; Müller’de sıradan bir cevap verdi; Hâlâ dönüyor.
Powell, Güzel. dedi.

Düzenli aralıklarla komaya giriyorsunuz ve sıcaklık, hava basıncı, nem, ya da radyasyon yoğunluğundaki en ufak bir değişim, etkinliğinize darbe vuruyor. Derme çatma varlıklarsınız.

Hayatı fazla ciddiye almıyor diyebiliriz.

“Onun için keyif çatmanın en iyi yolu, iki üç saatliğine tamamen yalnız kalmaktı.”

Robotların ciğerini biliyor. İnsanlardan aynı derece nefret ettikleri için birbirlerini iyi anlıyorlar sanırım.

Dışarıdan bakınca otuz sekizim ama hayat görüşüm açısından değerlendirirsek altmış yaşında ihtiyarın tekiyim. Boşuna mı psikolog oldum?

Hiçbir şeyi sırf otorite öyle dedi diye kabul etmem.Hipotezler, mantıkla desteklenmelidir, aksi takdirde beş para etmezler

Aklımızdan geçenleri saklı tutma ya öyle alıştınız ki.

Powell gemiye hemen bilmedi. Dünya ne âlemde?
Yeterince sıradan bir soruydu: Muller de sıradan bir cevap verdi; Hâlâ dönüyor.
Powell, Güzel , dedi

Dünyayı sevmez, kendini korumak için maske gibi takındığı ifadesini ve gelişmiş zekasını kullanırdı. Ama olan biteni seyrederken içinde soğuk bir coşku filizleniyordu.

Ne kadar umursamazlardı! Tıpkı bu kendi küçük, laneti büyük Merkür gibi.

Uzay ne tuhaf! dedi Donovan, hayranlıkla. Aynı kar gibi.

Güneş Sistemi’ nin diline düşeceğiz.

Korkarım öyle. Ama bence sekiz yaşına kıyasla on beş yaşında daha az üzülmüştür.

Koca bir metal yığını tarafından yetiştirilmek çocukların yaratılışına uygun değil.

Sizin için robot, robottur. Çarklar, metaller, elektrik ve pozitronlardan oluşur. Akıl ve demir! İnsan üretimi! Gerek olunca yine insan yok edimi! Ama siz hiç robotlarla çalışmadınız, o yüzden onları tanımıyorsunuz. Bizden daha temiz, daha iyi bir tür onlar.

Soğuk bir kızdı; gösterişten uzak, sadeydi. Dünyayı sevmez, kendini korumak için maske gibi takındığı ifadesini ve aşırı gelişmiş zekâsını kullanırdı.

Hiçbir şeyi sırf otorite öyle dedi diye kabul etmem.

Dünyayı sevmez, kendini korumak için maske gibi takındığı ifadesini ve gelişmiş zekasını kullanırdı. Ama olan biteni seyrederken içinde soğuk bir coşku filizleniyordu.

Dünyayı sevmez, kendini korumak için maske gibi takındığı ifadesini ve gelişmiş zekasını kullanırdı. Ama olan biteni seyrederken içinde soğuk bir coşku filizleniyordu.

Soğuk bir kızdı; gösterişten uzak, sadeydi.Dünyayı sevmez, kendini korumak için maske gibi takındığı ifadesini ve aşırı gelişmiş zekâsını kullanırdı.

Fakat iş siyasete gelince insan en beklenmedik kişilerle bile dostluk kurabilir.

“Hiç kafanızın içinde kendi kendinizle sohbet ettiğiniz oldu mu?”

“Ne zamandan beri mantığın berrak sesini boş verip duyularımızdan gelen bildirimlere kulak asıyoruz?”

Hiçbir şeyi sırf otorite öyle dedi diye kabul etmem.

Ben şahsen varım. Çünkü düşünüyorum.
Jüpiter aşkına! diye homurdandı Powell. Robot Descartes da mı görrcektik?

Hiçbir şey sırf otorite öyel dedi diye kabul etmem. Hipotezler, mantıkla desteklenmelidir, aksi taktirde beş para etmezler ve beni sizin yaratmış olmanız, mantığın tüm prensiplerine aykırı

Bu tarz eylemleri ya bir robottan ya da altın kalpli bir insandan beklerim. Ama gelin görün ki, kimin robot, kimin iyi insan olduğunu ayırt edemezsiniz. ”

Bozuk plak gibisiniz. Neden ısrarla bu hatalı hayat görüşünü savunuyorsunuz?

Bütün normal yaşam türleri, farkında olsa da, olmasa da, emir almaktan nefret eder. Eğer emri kendisinden daha az gelişmiş biri veriyorsa, bu nefret katlanır.

“Bir konuyu açıklığa kavuşturmak istiyorum. Sen, kendi varoluşunu sorguluyan ilk robotsun ve bana kalırsa dış dünyayı anlayabilecek kadar zeki ilk robot da sensin.”

Cutie, insanı andıran bir şaşkınlıkla uzun, ince parmaklarına baktı. “Bence bunun daha mantıklı bir açıklaması olmalı. Sizin gibilerin beni yaratmış olabileceğinize pek inanmıyorum.”