Gün Batarken Kitap Alıntıları – Ercüment Ekrem Talu

Sadberk Hanım seccadesinin üzerinden kalkmış, elinde tesbihi ile balkon kapısını araladı. Oğlunu böyle ağlıyor görünce, şefkatle sordu:
– Ne ağlıyorsun oğlum?
Hulki teessürünü teşrihe lüzum görmeyerek kestirme cevap verdi:
– Günün batışı hüznüme dokundu da…
Bu sözlerdeki gizli mânâyı anlamamış olan ana, evladını teselli makamında:
– İlahi çocuk! dedi. Bugün battıysa yarın daha güzel doğar. Bunun için de ağlanır mı?

_ Ne ağlıyorsun oğlum?

Hulkî te’sîrini teşrîhe lüzûm görmeyerek kestirme cevap verdi:

_ Günün batışı hüznüme dokundu da

Bu sözlerdeki gizli manayı anlamamış olan ana, evladını teselli makamında: 

_ İlâhî çocuk! Dedi. Bugün battıysa yarın daha güzel doğar. Bunun için de ağlanır mı?..

Şarkla garbın bütün çirkinliklerini, fezayihini ve yalnız bunları bir arada cem’eden bu belde-i mülevves ü fesad, yine şark ile o garbın gayr-i meșru münasebetinden doğmuş güyâ bir piçtir.

Bu gün batıyorsa, yarın daha güzeli doğacaktır.

Ancak zaruret, ihtiyaç, sefalet yüzünden -vâkıâ hayli mücadeleden sonra- bir insan daha sukut etmiş, bir vicdan daha ufûl etmişti.

– Ne ağlıyorsun oğlum?
Hulki teessürünü teşrihe lüzum görmeyerek kestirme cevap verdi:
– Günün batışı hüznüme dokundu da
Bu sözlerdeki gizli manayı anlamamış olan ana, evladını teselli makamında:
– İlahi çocuk! dedi. Bugün battıysa yarın daha güzel doğar. Bunun için de ağlanır mı?..

Sen doğduğun vakit oğlum , sicilli nüfusunda mukayyed bulunmakla mubahi olduğun bu Devlet-İ Muazzamanın huduları Adriyatik denizinden Basra körfezine uzanıyor , Yemen , Trablusgarp , Cezair-İ Bahri Sefid , Harameyn-İ Muhteremeyn kalemrev-i saltanat-ı seniyyeye dahil bulunuyordu . Şarkta Ravza-İ Mutahhara-İ Rasulullah’a , Garpta Meşhed-i Hüdavendigâr’a Türk neferleri nigehban idiler .

Günün batışı hüznüme dokundu da
Bu sözlerdeki gizli manayı anlamamış olan ana, evladını teselli makamında:
İlâhî çocuk! Dedi. Bugün battıysa yarın daha güzel doğar. Bunun için de ağlanır mı?..

Oğlum Muvakkar Ekrem’e:

Sen doğduğun vakit oğlum, Sicill-i nüfûsunda mukayyed bulunmakla mübâhi olduğun bu devlet-i muazzamanın hududları Adriyatik denizinden Basra Körfezine uzanıyor, Yemen, Trablus-i garb, Cezâir-i Bahr-ı Sefîd, Harameyn-i Muhteremeyn, kalemrev-i saltanat-ı seniyyeye dahil bulunuyordu.

Şarkta Ravza-i Mutahhara-i Rasûlüllah’a, garbda meşhed-i hüdavendigâra Türk neferleri nigehbân idiler.

Bir gün Nasıl ve niçin olduğunu tarihlerde okursun Meşrutiyet ilan ettik.

Yine bir gün, Alemi kana boyayan, ateşe yakan, yaman bir muharebeye, beşeriyeti zebûn düşüren meş’ûm bir mukateleye sürüklendik

Bu harekâtımızın birincisi ile sonuncusu arasında altı senelik bir fasıla vardı. Bu müddet zarfında sû-i talihimiz bize rahat yüzü göstermedi.

Mütemadi idbârımız ahlakımızı bozmuştu. Harb-i umumîde bir çoklarımız cinayetler irtikâb ettik. Bu itiraf elim olmakla beraber bir hakikattir.

Ancak esbâb-ı muhaffifeden olarak şunu da ilave edeyim ki: millet; mübarek, halûk, âlîcenab Türk milleti, dermansız omuzlarına cebren yükletilmiş olan bu cinayetlerden berîü’z-zimmedir ve ileride, kinler, ihtiraslar durulduğu zaman, tarihin hükmü elbette bu yolda lâhik olacaktır.

Bu hükme yardım etmek üzere, maalesef bazı kuyûd altında, fakat vukû’ât-ı sahîhaya müsteniden yazmış olduğum şu nâçîz eser, destgâh-ı (tezgah) tab’a verildiği zaman, fezây-ı beşeriyette altı buçuk asırdan beri neşr-i envâr eden bir şems-i tâbân-ı ihtişam ve azamet, bir neyyir-i kudsî-i fazilet ğurûb ediyordu.

Bî ihtiyar, seni, sizleri düşündüm fakat neden bilmem? Kalbim pek o kadar sızlamadı

Allah, azîmü’ş-şândır! Yine parlak bir gün doğacağına ve senin o günleri göreceğine imanım var oğlum!

Ercümend Ekrem

İstanbul 18 Ramazan 1388 (hicrî)

Bu gün batıyorsa, yarın daha güzeli doğacaktır.