İçeriğe geç

Elma Çekirdeği Kitap Alıntıları – Katharina Hagena

Katharina Hagena kitaplarından Elma Çekirdeği kitap alıntıları sizlerle…

Elma Çekirdeği Kitap Alıntıları

Okumak tıpkı biriktirmek gibiydi, biriktirmekse saklamak; saklamaksa hatırlamak gibiydi, hatırlamaksa bir şeyleri tam olarak bilmemek; bilmemekse unutmak gibiydi. Unutmaksa düşmek gibiydi ve düşmenin de bir sonu olması gerekiyordu.
Üç elma çekirdeği aldım, ayıklayıp incecik kıydım. Sonra pürenin içine attım. Pişmiş elmaların sıcak ve tatlı kokusu evin her köşesini doldurdu. Daha sonra perdeler ve yataklar bile koktu. Harika bir elma püresiydi.
Unutulmaya terk edilse de geçmiş kendini her zaman hatırlatır
Hafıza gerçeklere tamamen sadık olsaydı, hiçbir işe yaramazdı.
İki arada tutuklu kalmış, geçişi bekleyenler
Okumak tıpkı biriktirmek gibiydi, biriktirmekse saklamak; saklamaksa hatırlamak gibiydi, hatırlamaksa bir şeyleri tam olarak bilmemek; bilmemekse unutmak gibiydi.
Unutmaksa düşmek gibiydi ve düşmenin de bir sonu olması gerekiyordu.
Herkesi ve her şeyi anladığından, kendi için bir perspektif kazanmak ona zor geliyordu.
Ve unutmanın sadece, hatırlamanın başka bir şekli olmayıp aksine hatırlamanın da unutmanın bir başka şekli olduğunu fark ettim.
Gerçek ve unutulmuşluk birbirine çok yakındı.
Sakince yerine oturdu. Hiçbir şey beklemiyordu. Umduğu bir şey de yoktu.
İnsanlar unutulacak bir şeyleri olduğunda mı unutkan oluyordu? Unutkanlık sadece bir şeyi akılda tutma yetersizliği miydi? Belki de yaşlı insanlar aslında hiçbir şeyi unutmuyor, sadece akıllarında tutmayı reddediyordu. Belli bir oranda anıdan sonrası herkese fazla gelirdi. Demek ki unutmak da hatırlamanın başka bir biçimiydi. Hiçbir şey unutmayan insan bir şey de hatırlamazdı.
İnsanlar unutulacak bir şeyleri olduğunda mı unutkan oluyordu? Unutkanlık sadece bir şeyi akılda tutma yetersizliği miydi? Belki de yaşlı insanlar aslında hiçbir şeyi unutmuyor, sadece akıllarında tutmayı reddediyordu. Belli bir oranda anıdan sonrası herkese fazla gelirdi. Demek ki unutmak da hatırlamanın başka bir biçimiydi. Hiçbir şey unutmayan insan bir şey de hatırlamazdı.
İnsanlar unutulacak bir şeyleri olduğunda mı unutkan oluyordu? Unutkanlık sadece bir şeyi akılda tutma yetersizliği miydi? Belki de yaşlı insanlar aslında hiçbir şeyi unutmuyor, sadece akıllarında tutmayı reddediyordu. Belli bir oranda anıdan sonrası herkese fazla gelirdi. Demek ki unutmak da hatırlamanın başka bir biçimiydi. Hiçbir şey unutmayan insan bir şey de hatırlamazdı.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir