Doğu-Batı Divanı Kitap Alıntıları – Johann Wolfgang Von Goethe

Bizi zengin eden, aşk değil mi?

Mekke’ye doğru sürsen de
İsa’nın eşeği bu sayede daha iyi
Terbiye edilmez,
Hep eşek olarak kalır.

Eğer İslamiyet Allah’a teslim olmak demekse
Biz hepimiz Müslüman olarak yaşıyor ve ölüyoruz.

Ne için şükrediyorum Allah’a?
Acı çekmekle bilmeyi ayırdığı için.

Hekimin bildiği hastalığı bilseydi
Ümitsiz kalırdı her hasta.

Bilge kişiler bilgisizlerle tartışırken
Bilgisizliğe düşerler.

İyiliği sırf iyilik sevgisinden yap,
Yaptığın iyilik sende boşa gitmez.

Tam anlatılmamış şey,
Yanlış olarak da kabul edilmez.

Her yerde herkes üstün olmak ister,
Dünyada olduğu gibi.

Zaman benim mülkümdür, tarlam da zaman.

Dünyaya ne katıyorsun? O zaten yapılmış,
Kâinatın efendisi düşünmüş her şeyi.

Kader seni imtihan eder, niçin mi?
O, senin itidalli olmanı ister! Usulca izle onu!

Her saat beni böyle sıkan nedir? –
Hayat kısa, gün uzundur.
Ve kalp daima ilerlemeyi özler,
Göğe doğru mu, tam olarak bilmiyorum;
Ama hep ilerlemek istiyor,
Ve kendinden kaçmak istiyor.

Ey kutsal Kurʼan! Ey sonsuz huzur!

Aynı zamanda da zihin karışıklığı
Ruhen çökertir her insanı.

Çünkü doğru olanı bulmak için,
İnsanın temelden yaşaması gerekir

Hiç kimseden nefret etmiyorum; nefret edeceksem,
Buna da hazırım,
Bütün kitlelerden nefret etmeye hemen.

Ben kendimi özgür ilan ettim
Delilerden de bilgelerden de.

Bir kimse kendini neşeli ve iyi hissediyorsa
Ona hemen komşusu acı çektirir;
Çalışkan insan yaşadığı ve ürettiği sürece
Onu taşlamak isterler.

İnsan, başkaları yaşıyor diye yaşar mı?

Z ü l e y h a konuşuyor
Ayna, güzel olduğumu söylüyor bana!
Söyleyin ona: Yaşlanmak benim de kaderim.

Hayat kötü bir şakadır.
Birinin şuyu eksiktir, öbürünün buyu.

Nereden mi geldim? Bu, hâlâ bir soru,
Buraya kadarki yolum bile pek bilinçli değil.

Kendini verdiğin kimseyi
Kendini sevdiğin gibi seveceksin.

En güzel kız, en iyi gelin değildir;