Çöle İnen Faşizm Kitap Alıntıları – Knud Holmboe

Avrupa’da kimse burada olanlar hakkında bir şey bilmeyecek ve ulusal büyüme ve zafer söz konusu olduğunda faşistler asla şüphe duymazlar. Avrupa’da sadece barışsever İtalyanların kana susamış Araplar tarafından saldırıya uğradıkları söyleniyor . Ama bütün olanları gören ben asıl barbarların kim olduğunu gayet iyi biliyorum..

Önümde uyuyan adamlar belki fakir ve cahillerdi, okuyamıyorlardı ve kendi isimlerini bile zorla telafuz ediyorlardı ama şimdiye kadar gördüğüm en asil insanlardı.

Buradaki durum böyle işte. İnsanlar ülkeleri için umutsuzca savaşıyorlar. Neredeyse hiç ümitleri yok. Zehirli gazlara ve makineli tüfeklere karşı ne yapabilirler ki? Buna işte medeniyetin gelişmesi deniliyor. Bunu izlemek bir rezalet.

Dilenci olmak bir kral olmaktan daha iyidir. Ey yabancı, bildiğin gibi, bir yatak on dilenciye yuva olabilir ama koca bir ülkede iki krala yer bulunmaz.

Avrupalı ırk Şark’a Batı medeniyetini götürüyor ve burda zaten var olan kültürü ezip geçiyor. Medeniyet ve onun fabrikaları gelişirken medeniyetin kanserli dokuları da onu takip ediyor. Kendi alanında şüphesiz bir sanatçı olan yerli zanaatkarlar materyalist olmayı öğreniyor. Avrupa halkının büyük bir kısmı gibi memnuniyetsiz, dejenere, alkol kullanan ve dinini boşlayan biri haline geliyor. Bu da onun çok değerli bir insan olarak kabul edilmesini sağlıyor.

İnsanlar ülkeleri için umutsuzca savaşıyorlar. Neredeyse hiç ümitleri yok. Zehirli gazlara ve makineli tüfeklere karşı ne yapabilir ki? Buna işte medeniyetin gelişmesi deniliyor. Bunu izlemek bir rezalet.

Gece rüyalarla doluydu. Gece gerçek, gündüz hayal gibi oldu. Sanki insan aklı bu karanlığı kabul edemiyor ve gecenin içinde kendi cennetini yaratıyordu. Beden güçsüzleştikçe ruh özgürleşiyor ve rüyalar ilginç bir açıklık kazanıyordu.

-Her yerde aynı şey. İslam yok edilmeye çalışılıyor.
-Belki de İslam bu sıkıntılı dönem vesilesiyle kazanacak. Her yerde sürekli olarak yayılıyor, Hindistan’da, Çin’de, Avrupa’da

Buradaki durum böyle işte. İnsanlar ülkeleri için umutsuzca savaşıyorlar. Neredeyse hiç ümitleri yok. Zehirli gazlara ve makineli tüfeklere karşı ne yapabilirler ki? Buna işte medeniyetin gelişmesi deniliyor. Bunu izlemek bir rezalet.