Çin Seddi’nin İnşası Kitap Alıntıları – Franz Kafka

“Nasıl olsa hak mutlaka bir gün yerini bulur!”

Yalnızlık her şeyden güçlüdür ve kişiyi yeniden insamlara yaklaştırır

Firsat buldukça gerçeği açığa vurmak gibi bir huylari vardi

İnsani uzun sure yalniz tutmanin ilerde baş gosterecek bir felaket icin güç denemesi sayılacagi sonucuna varmıştım

İnsanlar arasına umdugumdan daha cok karışmaya başlamıştım

Sırtlandigim yalnızlığım kısa zaman sonra geçmişte duyduğum endiseleri dağıtmaya başladığını kendi kendime itiraf etsem de katiksiz bir yalnızlığa pek dayanacak bir kimse olmadığımı fark etmistim..

Onu avutmaya hiç yeltenmedim, çünkü o da beni avutmadı.

Blumfeld’i bırakıp başkalarıyla söyleşmeye dalması, lütfen verilmiş sözleri de birkaç gün içinde tamamen unutuvermesi nasıl hakaret kokan davranışlardı. Blumfeld’in bunlardan uzun boylu etkilendiği söylenemezdi, o asla hayalperest biri olmamıştı, değer verilip saygı duyulan biri olmayı arzulasa da bunlar olmadan yaşayabilirdi, haklı olduğuna göre tüm bunlara karşı direnebildiği sürece direnecekti, nasıl olsa hak mutlaka bir gün yerini bulurdu.

Demek bir türlü anlamıyorsun dediklerimi?" diyor üzülerek. Bu boş bakışlar insanın elini kolunu bağlıyor, boşluğu anlayışla doldurmak uğruna sonsuz konuşmalara zorluyor.

En olağanüstü şeyin bile bir sınırı vardır.

Kimin ne dediği umrumda değil, harika bir kadındı.

…sürekli bir ilişkimiz vardı ama nedendir bilmem, iki yıldır ilişkimiz nerdeyse bitmeye yüz tuttu. Böyle aksaklıklar için ortada açık nedenlerin bulunması hiç zorunlu değildir, günümüzdeki değişken koşullarda belirsiz nedenler bile yeter, o günün havası bile kesin etkili olur, yine de, hiç yoktan bir şey, bir küçük söz bile ilişkiyi yeniden yoluna sokabilir.

Firsat buldukça gerçeği açığa vurmak gibi bir huylari vardi