Can’t Hurt Me Kitap Alıntıları – David Goggins

Artık beni tanımlamayan bir geçmişten belirsiz bir geleceğe gidebilirdim. Tek bildiğim acı olacağı ve bir amacı olacağıydı.

Aç ya da yorgun olduğum için koşuyu yarıda kestiğimde ya da daha az yüzdüğümde, her zaman geri döner ve kendimi daha da çok hırpalardım. Aklımdaki iblisleri yönetebilmemin tek yolu buydu. Her halükarda acı çekmek.

Depresyon seni boğduğunda, tüm ışığı söndürür ve umudun için tutunacak hiçbir şey bulamazsın. Gördüğün tek şey olumsuzluktur. Benim için bunu atlatmanın tek yolu depresyonumdan beslenmekti.

Çevirmeliydim, kendimi tüm bu kendinden şüphe ve endişe duyan, artık amaçsız bir hayat yaşamadığımın teyidi olduğuna ikna etmem gerekiyordu.

kendi hayatımı düşündüm. Herhangi bir dürtü ve tutkudan yoksun bir hayattı, ama korkuma ve yetersizlik duygularıma teslim olmaya devam edersem, geleceğimi sonsuza dek onların dikte etmesine izin vereceğimi biliyordum. Diğer tek seçeneğim, beni aşağı çeken duygulardaki gücü bulmaya çalışmak, dizginlemek ve onları ayağa kalkmam için güçlendirmek için kullanmaktı, yaptığım şey tam olarak buydu.

Tünelin sonunda her zaman ışık vardır derler ama gözleriniz karanlığa alıştıktan sonra olmaz ve bana da öyle oldu. uyuşmuştum.

Her zaman istediğin gibi gitmeyecek, bu yüzden sırf kendin için bir olasılık hayal ettiğin için bir şekilde bunu hak ettiğin fikrine kapılamazsın. Haklı olduğunu düşünen zihin bir yüktür. Hak ettiğinizi düşündüğünüz şeylere odaklanmayın. Kazanmak istediğiniz şeye nişan alın!

Gerçek potansiyelinizi fark etmeden ölecek kadar rahat ve yumuşak bir hayat yaşama tehlikesiyle karşı karşıyasınız.

Her kasabada, her ülkede, dünyanın her yerinde milyonlarca insan sokaklarda dolaşıyor, gözleri zombi gibi ölü, konfor bağımlısı, kurbanın zihniyetini benimsiyor ve gerçek potansiyellerinin farkında değiller.

Çok az insan dibin nasıl hissettiğini bilir, ama ben biliyorum. Bataklık gibidir. Seni yakalar, içine çeker ve bırakmaz. Hayat böyle olduğunda, sürüklenmek ve sizi tekrar tekrar öldüren aynı rahat seçimleri yapmaya devam etmek kolaydır.

Ama gerçek şu ki, hepimiz alışılmış, kendi kendini sınırlayan seçimler yapıyoruz. Gün batımı kadar doğal ve yerçekimi kadar temeldir.

Beynimize bu şekilde işlenmiştir, bu yüzden motivasyon saçmalıktır.

En iyi moral konuşması veya kendi kendine yardım hilesi bile geçici bir çözümden başka bir şey değildir. Beyninizi yeniden yapılandırmaz. Sesinizi yükseltmez veya hayatınızı iyileştirmez. Motivasyon kesinlikle kimseyi değiştirmez.

İnsanlar çalışma, alışkanlık ve hikayeler yoluyla değişir.

You were born to fail!

To the unrelenting voice in my head that will never allow me to stop.

Depresyon seni boğduğunda, tüm ışığı söndürür ve umudun için tutunacak hiçbir şey bulamazsın. Gördüğün tek şey olumsuzluktur. Benim için bunu atlatmanın tek yolu depresyonumdan beslenmekti.

Çevirmeliydim, kendimi tüm bu kendinden şüphe ve endişe duyan, artık amaçsız bir hayat yaşamadığımın teyidi olduğuna ikna etmem gerekiyordu.