Biz Kaybettik Aşk da Kazanmadı Kitap Alıntıları – Mahmud Derviş

Biz kaybettik aşk da kazanamadı hiçbir şey
Çünkü sen aşıksın ey aşk, nazlı bir çocuksun!
Kırıyorsun göğün biricik kapısını,
söylemediğimiz tüm sözleri! 

Bize düşen korumaktır şehitler gülünü..

Yürüyeceğiz özbenliğimize.

Yine firar ediyorlar şehitler şairlerin şarkılarından..

Memleketim bir destan

Ben aşık, toprak maşuk

Memleketin etindeyiz biz
Memleket de içimizde

Bırak da tamamlayayım marşımı
Ecdadın hediyesidir torunlara

çalalım öncü ezgimizi..

Yeter ki seslensin, koşarız yardımına yeryüzündeki her yetimin

Hançerelerimiz yükseğe, daha yükseğe!
Göz yuvalarımız yükseğe, daha yükseğe!
Özlemlerimiz yükseğe, daha yükseğe!
Şarkılarımız Yükseğe, daha yükseğe!

üzünç yoldaşlarım gelin yürüyelim en güzel kıyıya yürüyelim

Yıllarca içimizde taşıdık hüznü

Gözlerimde ben de bir söz bıraktım sana

Bir kez hayattayken ölüyoruz bir kez de ölürken

Aç kalırım ama onları kitapsız koymam demişti bir gün

Nereden başlasam?
Tüm söylenenler ve yarından sonra söylenecekler

Nereden başlasam? Nasıl noktalasam?
Zamanın akışı sonsuz

”Bir kez hayattayken ölüyoruz
bir kez de ölürken!
İki kez ölmemizin nedir sebebi? ”

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Yaşamla boğuşuyorum
Sırtımda adamlarınki gibi bir aba

İyiymiş hepsi!
Bense üzgünüm
Neredeyse yiyip bitirecek beni sanılar

Arkadaşım dedi ki:
Ekmeğiniz var mı a dostlar?
Her gece aç yatılıyorsa
Sorarım nedir kıymeti insanın?

Biz kaybettik, aşk da kazanmadı hiçbir şey
Çünkü sen aşksın ey aşk, nazlı bir çocuksun!
Kırıyorsun göğün biricik kapısını,

Ne olur bırakma
avuçlarımı güneşsiz
Çünkü ağaçlar
tanır beni
Tanır beni tüm yağmur türküleri
Ne olur ay gibi solgun bırakma beni!

Gözlerinde gecenin başlangıcı
O uzun gecenin sonundan bir damlaydı yüreğimde

Boşa kapılıyorsun sonu gelmez beklentilere
ey gece kanaryası!
Dudaklarındaki rüzgâr
şarkılardan ördüklerini yıkmaktadır birer birer

Onları mutlu kılmak için
gülücükler takıştırıyorum
hüzünlü çehreme

Tüm söylenenler
ve yarından sonra söylenecekler
ne kucaklaşmayla noktalanıyor
ne de bir elin dokunuşuyla!

Burada öleceğiz.
Bu son geçitte
Kanımız, buraya ya da yine buraya
Dikecek zeytinini!

Çatışma ortasında, çocuklar adam doğar.

Ellerimi, seraptan bir kadının belinde yitirdim anne!

Anamız olsaydı da acısaydı bize.

Tüm insanların yüreğidir benim uyruğum

Ecdadın hediyesidir torunlara:
Biz ektik, siz biçin!

Yıllarca içimizde taşıdık hüznü

Babam, kardaşlarım, yalanlarım, yoldaşlarım
Belki hayattasınız ,belki öldünüz
Belki de benim gibisiniz: Adressiz

Bilir misin nedir beni hüngür hüngür ağlatan?

Yasaklıdır Arap şairi
Ölmeye alışkındır sessizliğinin kılıcıyla

Gözlerimde ben de bir söz bıraktım sana
Ama sanırım sen anlamadın!

Taşlar ve sözlerle yaralıyorlar beni.

Zincirlenmiş yüreğin sıkıntılarını
Yıkıp geçemedi nice caddeler!

Defolun
Belleğimizdeki anılardan
Ey yürüyenler eğreti sözcükler arasında!

Dedi­ ler ki:
Toprak kapkarayken,şiiri neden beyaz yazdın sen?

Bizimdir sizi hoşnut kılmayacak şeyler
Bizimdir yarınlar.

Geldi artık çekip gitme zamanınız
Nerede isterseniz orada ölün ama ölmeyin aramızda.

Hissenizi alın kanımızdan,çekip gidin!

Nice kuşlar kanat çırptı camlarımızda
Ertelenmiş bir günde,oynaşırken prangalarımızla.

Bana övgüler düzmek için ölümümü istiyorlar benim.

Selâm sana saba­hın ateşini hazırlayan kadın.

Sözcüklerden bir ülkemiz var.
Konuş,konuş ki öğrenelim nerede biteceğini bu yolun!

Etimiz tamamlasın diye,keseceğiz şiirin ellerini.

Tanır beni tüm yağmur türküleri.

Zindana da meydan oku,gardiyana da!

Yeryüzündeki her başkaldırı
Sarsar bizi.

Gelin kelepçe ve üzünç yoldaşlarım.

İki kez ölmemizin nedir sebebi?

Neredeyse yiyip bitirecek beni sanılar.

Hepimiz iyiyiz diyor herkes
Üzgünüm diyen yok!

Yaşamla boğuşuyorum.

Yağmurlar yağmıyor
Tüyler büyümüyor.

Tüm söylenenler
Ve yarından sonra söylenecekler
Ne kucaklaşmayla noktalanıyor
Ne de bir elin dokunuşuyla!

Nereden başlasam? Nasıl noktalasam?

Kimse ağıt yakmıyor toz oluşumuza.
Kimse.