Biraz Konuşmasak Kitap Alıntıları – Kaan Koç

Suskun kal, kokun konuşsun, gece dursun rafta, hiç açılmamış kitaplar gibi solsun sayfaları karşımızda

Her kadın bir erkeğe yatakta düşman zırhlar içinde aşık
Her insan bir ötekine genellemeler le tutsaktır…

Ölümün gözleri hala kanlı yine de

İçtiğim sulardan bana sırf boğulmak kaldı.

kanındaki yüzü öpmek için eğildim
eğildim ki ne göreyim;
şifa veren damarın kanser hücresiyim

ve şimdi
kullana geliştire
bi’ uzvum oldu yenilgi

dünya tozu silinmeden yenmiş meyva,
süt dişleri saplı kaldı ademin ağzımıza!

biz şimdi hayatın iskelesinde yarımayak durmuş
suya bakıyoruz ya el ele, dudaklarımız arası
gidip geliyor ya en derin mesafe
sen özlem de buna, karşılığı hüzündür bende

“ yüzümün yarısını yırtıp sana veriyorum
çığlığımın yarısını susup sana
sımsıcak bir ekmek varsa orda,onu sana
tükeniyor insanlar eriyor koşarken yarına “

biz şimdi hayatın iskelesinde yarımayak durmuş
suya bakıyoruz ya el ele, dudaklarımız arası
gidip geliyor en derin mesafe
sen özlem de buna, karşılığı hüzündür bende

öyle çok kaybettim ki
bi’ uzvum olmuş artık yenilgi

tarihi yazan aslında delinen yasaklar
ve başkaldıranlar değil midir?

aşka çıkan sözlerin dudağında yarım kalmış bir sure

İşte sözün do teli, öylesine yitirdi ki dünya beni, her şey kendimi bulmamla başladı.

Çirkinlik saydık bir yenilgiyi oysa aşktı.

Ölümün gözleri hala kanlı yine de