Bana Bir Masal Anlatsana Kitap Alıntıları – Müjde Aklanoğlu

İnsanları kırmamaya çalıştıkça, sanıyorlardı ki ben cevap verme kabiliyetine sahip değilim

Hayattan çok beklentisi olan birisi olmadım hiç bir zaman.

Sen kendi hikayeni yazmaya cesur ol, o sana kahraman olur zaten.

Alışınca unutması zor oluyor baktığın yüze. O yüzden unutacaklarıma bakmayı bıraktım.

Her sabah bir gülüşümü daha çekiyorum artık kendi ellerimle darağacına

Bir gelişin, bin kere doğuşuma sebep oluyor
Sadece gül! Evren, babamdan miras kalmış kadar zengin oluyorum

lanet olsun, gelişi bayram olsun diye,
Yokluğuna oruç tutuyordum.

Tanışmak kader işiymiş, arkadaşlık seçim, aşk ise tamamen kaza işiymiş

Senelerdir, gülüşlerime değen gözyaşlarıma yamatıyorum umutlarımı

Sana ulaşmak için illa ölüp, yüreğinde vicdan muhasebesi olarak mı kalayım? Ölüp de kendimi aratmalı mıyım sana..?

Hayat, dokunmak isteyip de
dokunamadıklarımla sınama beni

Korkuyorum umutlarımın
yitip gitmesinden
Bu defa düştüğümde dizlerimin değil,
Yüreğimin acıyacağını bildiğim için
artık daha çok korkuyordum
yüreğinden düşmekten

Vaatler yoktu arada,sadece istekler ve ne istediğini bilen yürekler vardı

Yakınlaştıkça uzaklaşan,uzaklaştıkça yakınlaşan bir duygu bizimkisi

Saklısın,yasaklısın ya da uzaksın

Neyi düşlesem sen oluyorsun.Ne zamam hayal kursam,ikimiz için oluyor

Mavi, benim için bir renkten daha fazlasıydı
Sonu olmayan bir gökyüzü, hiç bitmeyen bir deniz ve sonsuza kadar hayalini kuracağım bir çift göz

Aşk, kişinin kalbine sorgusuz gelen misafir gibiydi.Ne zaman geleceği ya da ne zaman kalkacağı belirsiz bir Tanrı Misafiri

Mutluluk bazen bir doruk kadar varılması güç bir dağ
Bazen, bir gelincik kadar ömrü kısa ve narin
Bazen de bir öpücük kadar sıcak fakat hiç bir zaman bir ömür kadar uzun olmayacaktı.

Kendine gel Canan! Beklediğin kişi hiç gelmeyecek
Artık beklediğim tek kişi Azrail’di, bilemedi

• Düşmanlarınızı sevin,çünkü onlar size kusurlarınızı söyler
Dostlarınız gibi duymak istediklerinizi değil

Bana dokunduğun an, alnıma bir kurşun sıkmış olacaksın Sen başkası için atan bir kalbin ölmüş bedenine sahip olacak,huzurlarını toprağa değil, mahşere kefensiz emanet edeceksin

İnsan yüreğine kimin yakıştığını umursar,yanına değil.

• Bizim rengârenk olan hayallerimiz,kâğıttan gemiler gibi bir bir suya gömülmüştü

Herkesin faili olduğu kalpte meçhul bir cinayeti vardı

Gitmek çare değil biliyorsun değil mi? Bırakıp gitsen bile kalbin virane kalacak, bu izleri hep hatırlatacak.İnan bana,nereye gidersen git kaçtıklarını götürüyorsun yanında. Vazgeçtiklerin,bir zaman sonra vazgeçilmezin oluyor da aksi yansıyor hayatına,yanıyor, sönemiyor ve hep acıyorsun.Ölmüyorsun, sadece acı çekmeye başlıyorsun

• Umutlarımı da cebime koydum
Gidiyorum ama ondan gitmediğimi biliyorum.

Hayat,dokunmak isteyip de dokunamadıklarımla sınama beni

Ben seni unutmak için sevmedim

Dünya üç günlük dünyaydı ve onsuz olunca daracık bir mahzene sıkışmaktan farkı kalmıyordu.

Nasıl bu kadar uzakta birini bu kadar çok severim anlamıyorum
Gözü gözüme değmesin, yüreği yüreğime değiyor ya yetiniyorum

Bazen sevmek vazgeçmek demektir.

Hayat, dokunmak isteyip de dokunamadıklarımla sınama beni

Aşk kişinin kalbine sorgusuz gelen misafir gibiydi. Ne zaman geleceği ya da ne zaman kalacağı belirsiz bir Tanrı Misafiri

Bir gidiş .
Sadece bir gidiş hiçbir dönüşü telafi etmiyordu.

Haberin bile olmadan sevmeye devam edeceğim seni
Çünkü her şarkının sana çıktığı saatlerdeyim

Öğrendim ki iki şeyi asla terk edemezmişsin.
Biri zihnindeki anıları, diğeri kalbindeki yaraları

Özgürlük için gökyüzünün sahibi olmak istedim
Bana pay olarak düşen, yüzünü yıkayan yağmur oldu

Düşmanlarınızı sevin, çünkü onlar size kusurlarınızı söyler
Dostlarınız gibi duymak istediklerinizi değil

Bağlanmayacaksın. Öyle kimseye körü körüne bağlanmayacaksın. O daha az severse kırılırsın. Çok sevmeyeceksin, çok sevmezsen, acımazsın, kanamaz, kırılmazsın.

Gidebilirsin. Kaybeden ben olmayacağım
Bir sürü insan sevgilin olabilir ama bir tek insanı seveceksin
Ve ben, o gün yanında olmayacağım

Düşmanından değil, dostundan kork
Çünkü hiçbir düşmanın seni onun kadar iyi tanımayacak

Sen Mavi . Ben gökyüzünden çalınmış bir su damlası
Sen deniz, ben dalga
Söyle şimdi, dalgasız deniz, cansız beden,
Asisiz bir Mavi olur mu?

Hani diyorlar ya Aynı şehirde olmak, aynı havayı solumak bile yetiyor
Ben yanında olmadıktan sonra üst katta olsan
Yan evde olsan, hatta yan odada dursan ne çıkar!
Bu daha çok canımı acıtıyor

Haylazdım ama hiçbir vakit ahmak olmadım
Ukalaydım ama asla küstah olmadım
Her daim yaramaz bir tutumla akıllıydım

Her insanın derdi kendine ağırmış, benimki dünyaya!

Bitti!
Bitirmek . Ne kadar kolaydı dilde!

Özgürlük için gökyüzünün sahibi olmak istedim Bana pay olarak düşen, yüzümü yıkayan yağmur oldu

Kirpiklerime umut sürmekten vazgeçtim de,
Gözyaşlarıma hayal çizmekten vazgeçemedim

Mavi, benim için bir renkten daha fazlasıydı
Sonu olmayan bir gökyüzü, hiç bitmeyen bir deniz ve sonsuza kadar hayalini kuracağım bir çift göz

Sen bilmezsin ama sürekli sana küsüp geri kıyamayıp habersizce barışıyorum ben

Tanışmak kader işiymiş, arkadaşlık seçim, aşk ise tamamen kaza işiymiş

Hani diyorlar ya Aynı şehirde olmak,aynı havayı solumak bile yetiyor Ben yanında olmadıktan sonra üst katta olsan Yan evde olsan,hatta yan odada dursan ne çıkar!Bu daha çok canımı acıtıyor

Sıradaki şarkın olmak istiyorum
Ben çalayım kalbini,sen söyle .
Bir yürekle iki kişi dinleriz biz!

Ben en çok Maviyi sevdim.

Sen, iki gözün hikâyesini bilir misin Kaderim?

Beraber ağlar, beraber uyur, beraber görür, beraber gülerler ama asla beraber olup, birbirlerini göremezler.

Ama o vicdan denen büyük boşluk , öyle devasa , öyle ağırdı ki ..

Korkuyorum umutlarımın yitip gitmesinden !
Bu defa düştüğümde dizlerimin değil,
Yüreğimin acıyacağını bildiğim için
Artık daha çok korkuyordum yüreğinden düşmekten

Her sevda bir veda yazarmış makamına
Her gözyaşı bir ayrılık

Mutlu olmak her şeye sahip olmak değildir sahip olduğunun kadarıyla yetinmeyi öğrenmektir ozlemekten daha zor bişey varsa o da ozledigin kişiyi, sevdiğini söylemeden kaybetmekte

Sıradaki şarkın olmak istiyorum Ben çalayım kalbini, sen söyle Bir yürekle iki kişilik dinleriz biz! 

Sayın Nazım Hikmet’in dediği gibi
‘Sevmek dediğin, kişiyle birlikte olmak değildir, unutma! Aşk dediğin, yaşamak değil, yaşatmaktır aslında! ‘

Ben Maviyi çok sevdim.

Herkesin konuştuğu bir dünyada, ben susmayı keşfettim. Fakat nedense şimdi yoruldum

Nerede, ne zaman kavuşmayı vuracak saat bilmiyorum ama ben çoktan vazgeçtim bu dünyadaki kavuşmalardan.

Yok artık! diye şaşırdığım herkes
YOK, artık

Öğrendim ki iki şeyi asla terk edemezmişsin.
Biri zihnindeki anıları, diğeri kalbindeki yaraları

Genç yaşta beyazlar vurdu saçlarıma. Ardında yetim bıraktığın ömrüm ağarıyor, bir saçın lafı mı olur?

Ama İnsanın aşamayacağı tek yol, hasret oluyormuş.

Hangi hain çalıyor gençliğimi ve masumluğumu benden?

Özgürlük için gökyüzünün sahibi olmak istedim Bana pay olarak düşen, yüzümü yıkayan yağmur oldu

Saklama yeteneği yüksek olan güçlü biriyim ben.
Hatta, gözlerimden yaşlar düştüğünde bile,
içimden kendime sürekli yalan söyleyen biriyim.
Ben, iyiyim