Asmalımescit’te Cinayet Kitap Alıntıları – Cem Sancar

Yüzüne tüküreni öldürdüğün an kaybediyordun Bir Hz. Ali ahlakı edindiğin anda, savaşta yüzüne tüküreni öldürmediğin anda kazanıyordun

Bismillah diyorum, ışığa doğru anlatıyorum usta. Uyandığımda rüyanın başını çoktan kaçırmıştım. Kafam karışıktı, ter içinde kalmıştım

O kadar kolay değildi. Bir yaştan sonra ne kadar arızalı olursa olsun, ne denli cadılık yapmış olursa olsun eski sevgiliyle vedalaşmak, bütün irtibatı tırak diye koparmak, kolay değildi öyle.

Beyoğlu öyleydi işte

Biliyorum elbette kitaplar insanın zihniyetini öyle kolayca değiştirmeye yetmiyor. Çünkü insan, ne okursa okusun, ‘bildiğini’ okuyor.

Hakikat bir yağmur gibi yağar, onun sonu gelmez abi. Derviş yürür, aşk sürer

Kartpostalında İstiklal Caddesi yazan bu yalandan Nuh’un Gemisi’ne dünyanın her yerinden insan yağıyordu usta.

Yalnızlığın feriştahını yaşadım desem murdar gitmezdim.

Tek gecelik aşklarda ruhlara açılan yaraların çetelesi tutulmamıştı hiç. Etin konuştuğu yerde önce kalp sonra akıl çürüyordu çünkü.

Bu dünya kahırlanmaya değmez. Topraklarının dengesi bozulmuş, tohumlarının genetiğiyle oynanmış, insanlarının ayarları kaçmıştır. Ama bilmezler; insan bir ayettir, ne ayetler gizlidir içinde. Dert olmadan derman gelmez. Sen bırak geçer bunlar

Hayatın yedek kulübesindeydim. Kalbim kırılmıştı. Hayata inancım yitmişti.

Geçmişe çok bakıyorsun. Kargaların sesini değil, kumruları dinle. Geleceğe yürü. Anı yaşa. diyordu Neyzen.

O kadar kolay değildi. Bir yaştan sonra ne kadar arızalı olursa olsun, ne denli cadılık yapmış olursa olsun eski sevgiliyle vedalaşmak, bütün irtibatı tırak diye koparmak, kolay değildi öyle.

Beyoğlu öyleydi işte