Zehir Ustası Kitap Alıntıları – Maria V. Snyder

Şato da çalışan herkes maaş alıyor mu?"
"Evet."
"Çeşnici de mi?"
"Hayır."
"Neden?" Valek bahsini açana dek maaş konusu aklıma bile gelmemişti.
"Çeşniciye parası peşin ödenir. Yaşamından daha değerli birşey var mı?"

Ölmek isteyecek, bir ölü olmayı dileyecek ama en nihayetinde hayatta kalacaksın.

Güvenmek zor iştir. Kime güveneceğini bilmek ise daha zordur."

İnsanlar canavarlara dönüşüyorlardı. En azından benim hayatıma giren insanlar.

Sorunlardan kaçınmanın bir işe yaramadığını zor yoldan da olsa öğrenmiştim.

Güvenmek zor iştir. Kime güveneceğini bilmek ise daha da zordur.

Hâlâ dersimi niye almamıştım? İnsanlar canavarlara dönüşüyorlardı. En azından benim hayatıma giren insanlar.

+ Aniden dünya mükemmel bir yer olsa, ve casusluk etmene gerek kalmasa ne yapardın?
– Canım sıkılırdı.

Sonuçlar her zaman iyi olmuyordu.

Hatalarını onun yüzüne vurma hatasını yaptım.

Kendimi çırpılmayı, karıştırılmayı, ve dökülmeyi bekleyen bir karışım gibi hissettim.

Gülmek için ne de güzel bir yoldu bu: Mahkûmun yüzünün ümit ve neşeyle aydınlandığını gördükten sonra, onu darağacına gönderip yüzündeki ifadeyi silmek.

Aklımın gittiği her yerde canlı anılar pusuda bekliyordu.

“Ne de çabuk döndün,” dedi. “Çok kötü. Ben de cesedinin bulunması için arama çalışması başlatmak üzereydim.”

Bilginin her türlüsü bir silah kadar etkili olabilirdi.

Ölmek isteyecek, bir ölü olmayı dileyecek ama en nihayetinde hayatta kalacaksın.

Güvenmek zor iştir. Kime güveneceğini bilmek ise daha da zordur."

Herkes hayatta türlü seçimler yapar. Bazısı iyi, bazısı kötü olur. Buna yaşam denir, niyetin pes etmekse, durma et. Fakat bunu yapacaksan adam akıllı yap. Belirsizlikle sızlanıp durma."

…bedenim bana ait değilken ruhumun bana döneceğini de nereden çıkarıyordum ki? "

&‘Fakat belli ki bir insanın kalbini zehirlemenin birden çok yolu varmış.’

Yelena, beni çileden çıkardığın oldu. Başıma dert açtın ve seni tanıdığımdan bu yana iki kez canını almayı düşündüm." Valek’in kulağımın dibinde hissettiğim sıcak nefesi içimi ürpertiyordu. "Fakat derimin altına girdin ve kanıma karışıp kalbimi ele geçirdin."
Tek söyleyebildiğim "Bir insandan değil, zehirden bahsediyormuş gibisin," dedim.
Valek "Kesinlikle," diye yanıt verdi. "Beni zehirledin."

Brazell’in ne istediğine dair tek bir fikrim yoktu.Artık gücümden haberdar olduğuma göre ölümüme neden olabilecekler listesine bir madde daha eklenmişti.Valek büyü gücümü keşfederse ölecektim.Sitia’ya kaçmanın bir yolunu bulamazsam ölecektim.Biri komutanın yemeğine zehir katarsa ölecektim.Brazell fabrikasını kurup yeniden oğlunun intakamını almak isterse ölecektim.ölecektim , ölecektim, ölecektim.Kelebek tozu yüzünden ölmek bana cazip gelmeye başlamıştı.Ne zaman nerede ve nasıl ölecegime karar verebileceğim tek senaryoydu bu.

Hislerimi fark eden Valek Daha önce de bir idam emri bizi ayıramamıştı. Bunun üstesinden gelmemiz mümkün. Birlikte olacağız" dedi.
"Bu bir emir mi?"
"Bu bir yemin."

…bedenim bana ait değilken ruhumun bana döneceğini de nereden çıkarıyordum ki? "