Zatülcenp Kitap Alıntıları – Küçük İskender

Kutsal kitaplar, yasaklarla doludur. Sevmenin ve inanmanın yolu, o kitaplarda yasaklardan geçer.

“Ölmek, uyumanın ödenen faizi yalnızca! Varsayın ki uyumakla bitebilir bütün büyük acıları yüreğin, çektiği bütün büyük kahırlar uykusunda silinir şeklin!.”

“Sanıyorlar ki, sana dokunmam bile terördür. Seni sevmem organize suç, titreyen ellerimle yumuşak enseni okşamam vatana ihanet!.”

“Herşeyi yarım bırakmayı seviyorsunuz. İnsanları, sevgileri, ihanetleri, yaşanılan memleketleri, umutları, kavgaları, onurları!. Hepsini eksik bırakmayı seviyorsunuz. Bir yağmuru, bir intiharı, bir sevişmeyi ortasında kesmekten çekinmiyorsunuz. Tamamlayarak tamamlanmak ürkütüyor sizleri! Kimselere hesap vermeyeceğinizi bilmenin rahatlığı, boşvermişliği olsa gerek bu!”

“Onu deli sanıyorlar. Onun delirdiğini sanmakla işin kolayına kaçıyorlar.”

“Kimse kimseyi sevmeyi varoluşuna yediremiyor. Bari bu çıkarcılığını başkasına zarar vermeme yönünde kullanabilse..”

“Evet, Tanrının biri benimle dalga geçiyordu. Ben ise çocukluğumun o yumuşak ellerini ellerimin arasına almış, falına bakıyordum.”

“Her insan yalnız kendine düşman.”

“Sanki yeryüzünde yürürken üstüne gökyüzünden cehennem düşmüş bir dindardım.”

İnsan, söze muhtaçsa bir şeylere geç kalmıştır bayım .

Yüzümüzdeki ölülerden hiç medet ummasın güzellikler.

Zeka , bazıları için sadece aksesuardır.

Yollar size çok şey öğretmiş anlaşılan!
Gülümsüyor adam:
Evet diyor. Hiçbir şeye yetişmek için uğraşmıyorum; menzil aynı, düşman aynı, hız aynı. Değişmemeyi başardım sonunda.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Biten şeyin bir öykü başlatması kadar korkunç başka ne vardır?

Her insan yalnız kendine düşman.

Bütün vahşetiyle,bütün çığlıklarıyla,bütün kanıyla bu şehir,betonarme bir orman!

Bir gün çocuk parklarına çocukları almayacaklar.

Issız bir adaysa bedenim,ölüm bir define gibi çıkartılamaz mı benden!?

Bazıları için zeka ,aksesuvardir.

Biten şeyin bir öykü başlatması kadar korkunç başka ne vardır?