Yunus Emre Kitap Alıntıları – Abdülbaki Gölpınarlı

sofîlere sohbet gerek, ahîlere ahret gerek,
mecnûnlara leylî gerek, bana seni, gerek, seni.

dost göğünden uyağan maşûk burcunda doğar.

benim ol aşk bahrîsi, denizler hayrân bana,
deryâ benim katremdir, zerreler ummân bana.

gel mevc-i acâib gör, deyâ-yı nihân gizler,
zî-bahr-i nihâyetsiz katrede olur pinhân.

beri gel barışalım, yâd isen bilişelim,
atımız eyerlendi, eştik elhamdulillâh.

dirilfilli pınar olduk, irkildik ırmak olduk,
artık denize dolduk, taştık elhamdulillâh.

hakikât bir denizdir, şerîattır gemisi,
çoklar girdi gemiye, denize dalmadılar.
çoklar geldi kapıya, kapıyı tuttu durur,
içeriye girip de ne vardır, bilmediler.
şerîat oğlanları bahsedip da’vâ kılar,
hakîkat erenleri da’vâya kalmadılar.
dört kitabı şerh eden hakîkatte âsidir,
zirâ tefsir okuyup ma’nâsın bilmediler.

gerek kâbe’ye varlım, gerek mescide girlim,
gerek suyla yunalım, çün bile illetimiz.

dört kitabın ma’nâsın okudum, tahsil ettim,
ne hâcet ki karayı ak üstüne yazarım.

aşk imâmdır bize gönül cemâ’at,
dost yüzü kıbledir, dâimdir salât.

yârenler der bize şartı bırakman,
şart ol kişiyedir eder hıyânet.

söyle söyle hepisin, ne kân ü ne mâdensin,
sûret-i pür-ma’nâsın, pâdişâhı sende bul!
gel imdi hicâbın aç, senden ayrıl, sana kaç,
sende bulasın mi’râc, sana gelir cümle yol.

duruş, kazan, ye, yedir, bir gönül ele getir,
yüz kâbe’den yeğrektir bir gönül ziyâreti.
kerâmetim var diyen, halka sâlusluk satan,
nefsin müslümân etsin var ise kerameti!

dört kitâbın ma’nâsın okudum, tahsil ettim,
aşka gelince gördüm, bir uzun hece imiş.

sen sana ne sanırsan başkasına onu san,
dört kitabın ma’nâsı budur eğer var ise.

gönül çaşab’ın tahtı, çalab gönüle bahtı,
iki cihân bed-bahtı kim gönül yıkar ise.

biz sevdik âşık olduk, sevildik maşûk olduk
her dem yeni doğarız, bizden kim usanası?

bu dünyanın misâli benzer bir değirmene,
gaflet onun sepeti, bu halk onda öğüne.

ey yârenler, diyemem ben cânım neye daldığını,
dil ile vasfeyleyemem gönlümü kim aldığını.

hakk bir gönül verdi bana hâ demeden hayrân olur,
bir dem gelir, şâdî olur, bir dem gelir, giryân olur.
..
bir dem sanasın kışgeldi, şol zemheri olmuş gibi,
bir dem beşâretten doğar, hoş bâğ ile bostân olur.

dağa düşer kül eyler, gönüllere yol eyler,
sultânları kul eyler, cür’etli nesnedir aşk.

dertsizlere benim sözüm benzer kaya yankısına,
hâldaşı bilir kişinin gönlündeki şu râzını.

Âşık öldü deyi salâ verirler,
Ölen hayvân olur, aşıklar ölmez.

Dinin terk edenin küfürdür işi,
Bu ne küfürdür imandan içeri?

Süleyman kuş dilin bilir dediler,
Süleyman var Süleyman’dan içeri.

Dervişlik dedikleri hırka ile taç değil,
Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil.

Kendi mikdarın bilen, bildi kendi hâlini
Veli dahi aşk ile evvelbahara benzer.

Yunus bunu kanda gördü,gelip bize haber verdi
Aklım vardı,bilim şaştı netekim bunları gördüm

Dört kitabın ma’nâsın okudum, tahsil ettim,
Aşka gelince gördüm, bir uzun hece imiş.

Cümle yaratılmışa bir gözle bakmayan,
Halka müderris ise hakîkatte âsidir.

Ölür ise ten ölür, cânlar ölesi değil.

Ballar balını buldum kovanım yağma olsun.

Ben ayımı yerde gördüm, ne isterim gökyüzünde,
Benim yüzüm yerde gerek, bana rahmet yerden yağar.

Yunus sen toprak ol eren yolunda,
Erenler menzili arştan uludur.

İşitin ey yârenler aşk bir güneşe benzer,
Aşkı olmayan gönül, misâl-i taşa benzer.

Bize didâr gerek, dünya gerekmez,
Bize ma’nâ gerek, da’vâ gerekmez.

İlâhi bir aşk ver bana, nerdeyim hiç bilmeyeyim,
Kaybedeyim de ben beni, istesem de bulmayayım.

Ne gelmeğin gelmek senin, ne gitmeğin gitmek senin,
Son menzilin ölmek senin, duymadınsa aşktan haber.

Gönül, gönül, gönül Sırça bir gönüldür Yunus. Onun için gönle kuldur, kurbandır Yunus’u sevenler

Kuru idik, yaş olduk, ayak idik, baş olduk
Kanatlandık, kuş olduk uçtuk elhamdulillah

Bu dünyaya kalmıyalım, fanidir aldanmıyalım.

Hiç kendi halinden bilmez, halden hale düştü gönül.

Gidip geri gelmiyesin, gelip beni bulmıyasın.

İlahi, bir aşk ver bana,nerdeyim hiç bilmeyeyim.

Dertli aşıklara sorun benim bu dertli sözümü
Dert aşkın dermanıdır.

Kuru idik, yaş olduk, ayak idik, baş olduk
Kanatlandık, kuş olduk uçtuk elhamdulillah