Yılanı Öldürseler Kitap Alıntıları – Yaşar Kemal

“Esme öldürülmez. Esme dünya güzelidir. tanrı bin yılda yaratmıştır Esme’yi..”

İnsan bu düşmanlık içinde boğulur.

Allah’ın özenip bezenip bin yılda yaptığıdır anan gibisiler, onlar Allah’ın yeryüzündeki sevgilileridir

Esme. Dünyalar güzeli Esme. Güneş gibi göz kamaştıran Esme.

Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim.

Baharda portakal çiçekleri öyle bir kokarmış ki kokularından insan sarhoş olurmuş…

…
Hasan karşılık vermedikçe o boyuna soruyordu.
Sonunda Hasan da gülümsedi:
“Ne yapardın Dursun Emmi?”
“Sen konuşur muymuşsun Hasan?” diye şaşırdı, sevindi, dişsiz ağzı gerildi, çocukladı.
“Konuşurum” dedi Hasan dik. “Adamını bulursam.”
…

Susmanın büyük ustası olmuştu.

Kendi kendine konuşur bir hali vardı. Belki de düş görüyordu. Kopuk kopuk bir şeyler. Birileri konuşuyordu. Belki bir köylü, belki büyükanası, belki Zala karı, belki amcaları, belki Elif kız, belki…İnsanlar konuşuyorlardı, o alıyor, o bırakıyor, o alıyor, öteki bırakıyordu. Baş döndürücü bir hızda gelişiyordu her şey…Yıldızlara kadar dinledi, dinledi. Hep dinliyordu.

“Sen çıkmasaydın karşıma,ben insanlığı unutmuş gitmiştim,” diyordu.

Dost di­yecek hiç dost kalmamış. Herkes herkesin gözünü oyuyormuş, beş kuruşa insan babasını öldürürmüş.

Durmadan bir şeyler uyduruyorlardı. Hem uyduruyorlar, uydurduklarını bile bile, az sonra da uy­durduklarını gerçeğe çevirip inanıyorlardı.

“Kadınları çocuklara öldürtürler

Zaten öldürmeyip de ne yaptınız ba­na. Beni her gün her gün öldürüyorsunuz!

Adam gibi de, tıpkı bir adammış gibi de gort gort dolanıyor köyün içinde

“Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiş­tim,

Hasan gibi insanlara, her şeyi göze almış, ölümün öte yanma düşmüş, ölü­mün tarlasında, ölümde yaşayan yürekli insanlara yaklaşmak, kim olursa olsun, candarma, eşkıya, katil olsun, isterse en yü­rekli olsun, kolay değildi. Hasana ancak, Hasan gibi yaşamın ötesine, ölüme düşmüş insanlar yaklaşabilirler, onunla aynı ip­te oynayabilirlerdi.

İnsan bu düşmanlık içinde boğulur.

Yıllar yılı konuşmamayı öğrenmiş, kendini eğitmişti. Susmanın büyük ustası olmuştu

İnsan anasına kıyamaz, ana kokusuna doyamaz.

Sen çıkmasaydın karşıma,
ben insanlığı unutmuş gitmiştim.

Hem uyduruyorlar, uydurduklarını bile bile, az sonra da uydurduklarını gerçeğe çevirip inanıyorlardı.

Kadınları çocuklara öldürtürler

Zaten öldürmeyip de ne yaptınız bana. Beni her gün her gün öldürüyorsunuz.

Anasını da getirdiler alana. Amcaları durmadan onu dövüyorlardı. Yüzü gözü yırtılmış, ak başörtüsü, saçları, yüz kan içinde kalmıştı. Fistanı paramparçaydı, kanlıydı. Köylüler, kadınlar, erkekler, çocuklar, önüne gelen anasına vuruyor, ona tükürüyorlardı.

Dost diyecek hiç dost kalmamış.

Bir adamın kıymeti parayla ölçülür mü, bir adamın değeri dünya malıyla ölçülmez .

Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim.

Ana kanlısı olmak,ölünceye kadar ateşten gömlek giymektir.Demir dikenli gömlek Ölünceye kadar her gün sırtından kızgın demirle dağlanmak demektir.Sen sen ol,ne yaparlarsa yapsınlar,sen sen ol,ne derlerse desinler ,ananı öldürme olur mu?

Zaten öldürmeyipte ne yaptınız bana. Beni her gün her gün öldürüyorsunuz.

Sen çıkmasaydın karşıma , ben insanlığı unutmuş gitmiştim.

Birtakım yorgun insanlar gidip geliyordu

Baharda portakal çiçekleri öyle bir kokarmış ki kokularından insan sarhoş olurmuş

Hiç kimseyle konuşmamaya yemin etmiş gibiydi. İkide birde de:Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim.

Durmadan bir şeyler uyduruyorlardı. Hem uyduruyorlar, uydurduklarını bile bile, az sonra da uydurduklarını gerçeğe çevirip inanıyorlardı.

Hasan’a ancak Hasan gibi yaşamın ötesine, ölüme düşmüş insanlar yaklaşabilirler; onunla aynı ipte oynayabilirlerdi.

Yıllar yılı konuşmamayı öğrenmiş, kendini eğitmişti. Susmanın büyük ustası olmuştu.

Kadınları çocuklara öldürtürler.

Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim.

Zaten öldürmeyip de ne yaptınız bana. Beni her gün her gün öldürüyorsunuz.

Bir adamın kıymeti parayla ölçülür mü, bir adamın değeri dünya malıyla ölçülmez, ölçülmez ama, gözü kör olsun biz adam öldürmeyi zanaat edinmişiz, ne yazık, onun için yüz bin vereceksin.

“İnsan, bu düşmanlık içinde boğulur”

Bir adamın kıymeti parayla ölçülür mü, bir adamın değeri dünya malıyla ölçülemez, ölçülemez ama gözü kör olsun biz adam öldürmeyi zanaat edinmişiz,ne yazık

Beni her gün her gün öldürüyorsunuz.

Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim

Anayı öldürmek kolay mı? İnsan anasına kıyamaz, ana kokusuna doyamaz.

Ölüm onun için bir cennet bahçesiydi.

Hem uyduruyorlar, uydurduklarını bile bile, az sonra da uydurduklarını gerçeğe çevirip inanıyorlardı.

Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim.

Bir Adamın kıymeti para ile ölçülür mü, bir adamın değeri dünya malı ile ölçülmez, ölçülmez ama, gözü kör olsun biz adam öldürmeyi zanaat edinmişiz, ne yazık

Onlar için adam öldürmek,hele bir kadını öldürmek ne ki.

Hasan, sen oğlum değil misin? işte önümde yüzlerce kırmızı yılan, bunlar yılan değil, kanı yerde kalmış insanlar. Öldürülmüşler de öçleri alınmamış.

Anaýı öldürmek kolay mı?
Anayı öldürmek zor
Öldüremez her babayiğit anasını
Anasını öldürmek için bir insan çok yürekli olacak.
Zaloğlu Rüstem gibi olacak.
Ķöroğlu gibi olacak.
Mustafa Kemal gibi, Gizik Duran gibi olacak

Beni iyi dinle, ben senin babanı canım kadar severdim, baban benim içki arkadaşımdı, kumar arkadaşımdı, öyle arkadaşımdı.

Ananı öldürme dedi, beni dinle olur mu?, anan gibi dünya güzeli öldürülmez zaten

Konuşkan bir çocuktu Hasan, ama yıllar yılı konuşmamayı öğrenmiş, kendini eğitmişti. Susmanın büyük ustası olmuştu.

Bir adamın kıymeti parayla ölçülür mü, bir adamın değeri dünya malıyla ölçülmez, ölçülmez ama, gözü kör olsun biz adam öldürmeyi zanaat edinmişiz, ne yazık.

Hasan hicbir seyden korkmuyordu.ölum onun icin bir cennet bahcesiydi.Hasan gibi insanlara,her seyi göze almis,ölumun öte yanina düsmüs ölümün tarlasinda yasayan yurekli insanlara yaklasmak, kim olursa olsun kolay degildi

Baharda portakal çiçekleri öyle bir kokarmış ki kokularından insan sarhoş olurmuş…

Hiçbir çocuk arkadaşı yoktu, Salih vardı, vardı ama, Salih de hiç konuşmayan biriydi, daha iyi ya, varsın konuşmasın.
İnsanın, böyle hiç konuşmayan bir arkadaşı olması, bıkmadan usanmadan da onu dinlemesi ne iyi.

sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse

Turgut Uyar

Bir adamın kıymeti parayla ölçülür mü,bir adamın değeri dünya malıyla ölçülmez,ölçülmez ama,gözü kör olsun biz adam öldürmeyi zanaat edinmişiz,ne yazık,…

Yaşar Kemal

Kadınları çocuklara öldürtürler

Her babayiğidin de kalkmaz anasına eli.

Anası kanlısı olmak, ölünceye kadar ateşten gömlek giymektir. Demir dikenli gömlek Ölünceye kadar her gün her gün sırtından kızgın demirlen dağlanmak demektir.

Sen çıkmasaydın karşıma, ben insanlığı unutmuş gitmiştim.

Hasan gibi insanlara, her şeyi göze almış,ölümün öte yanına düşmüş,ölümün tarlasında,ölümde yaşayan yürekli insanlara yaklaşmak,kim olursa olsun,candarma,eşkıya,katil olsun,isterse en yürekli olsun,kolay değildi. Hasan’a ancak,Hasan gibi yaşamın ötesine,ölüme düşmüş insanlar yaklaşabilirler,onunla aynı ipte oynayabilirlerdi.