Yaşama Tutkusu Kitap Alıntıları – Irving Stone

Onların hamısının həyatı o qədər yüngüldür ki çöhrələrinə maraqlı heç bir şey həkk olunmayıb.

İçimizdeki düşünceler her zaman dışa vurduğumuz gibi midir? Belki ruhumuzda, kimsenin ısınmak için yanına yaklaşmadığı büyük bir ateş var. Gelip geçenler sadece bacadan süzülen dumanı görüyorlar ve yollarına devam ediyorlar.

Şimdi ne yapmalıyım? Hangi iş için daha uygunum? Yeryüzünde benim için en uygun yer neresi?

Eğer harekete geçmek istiyorsam hata yapmaktan korkmamam gerek.

Onların hamısının həyatı o qədər yüngüldür ki çöhrələrinə maraqlı heç bir şey həkk olunmayıb.

Üzünün, burun pərəklərinin və dodaqlarının yan-yörəsindəki qırışlar arasında gizlənmiş təbəssümü sanki insanların bütün nöqsanlarını və səhvlərini qabaqcadan bağışlayırdı..

– Bizim sirli fikirlərimiz həyatda öz ifadəsini tapa biləcəkmi? Ola bilsin sənin qəlbində gur alov atəş saçsın, amma qızınmağa gələn olmasın. Keçib gedənlər yalnız borudan azca tüstü çıxdığını görəcək və öz yollarına davam edəcəklər. De, nə etmək olar? Bu daxili alovu qorumaq, əzizləmək, qızınmaq üçün kimsənin bura yaxınlaşacağı vaxtı səbrlə gözləmək lazımdırmı?

O, başqalarının qələbəsi və məğlubiyyəti, kədəri və sevinci barədə oxuyarkən şəxsi fəlakətini unudurdu.

Sevincdən kədər yaxşıdır, çünki ürək sevinəndə də kədərlidir.

İnsan əməllərinin rəssamlıqla ümumi cəhətləri çoxdur, minxer. Bir addım geri çəkilən kimi bütün perspektiv dəyişir, odur ki, təəssürat da təkcə obyektdən deyil, həm də tamaşaçıdan asılıdır.

– Ancaq necə də gözəl ağılsız olmusan. Sən yer üzündə olmayanda, Vinsent, dünya sənin nə demək istədiyini başa düşüb anlayacaq. Bu gün yüz franka sata bilmədiyin əsərlərinin qiyməti milyonlar olacaq. Ah, sən gülürsən, ancaq mən sənə həqiqəti deyirəm. Sənin əsərlərin Amsterdamın və Haaqanın, Parisin və Drezdenin, Münhenin və Berlinin, Moskvanın və Nyu-Yorkun muzeylərindən asılacaq. Onların qiyməti olmayacaq, çünki heç kim onları satmaq istəməyəcək. Sənin sənətin haqqında, Vinsent, bütöv kitablar yazılacaq, romanlardan və pyeslərdən adamlar sənin həyatını öyrənəcəklər, heç olmazsa, ikicə rəngkarlıq pərəstişkarının toplaşdığı yerdə Vinsent Van Qoqun adı ehtiramla çəkiləcək.

Nə vaxtsa, sən özünü öz coşqun işinlə məhv etsən də, bu qəlb yaşayacaq Həmişəlik, əbədi.

Boz daşdan tikilmiş kilsənin görkəmi bir qədər kirli idi. Vinsent qapı üzərindəki yazıya diqqətlə baxdı.
– Onlar özləri görəsən bu sözlərinə inanırlarmı: Liberte, Egalite, Fraterniter (Azadlıq, Bərabərlik, Qardaşlıq).
– Ola bilsin, inanırlar.

Bizim sirli fikirlərimiz həyatda öz ifadəsini tapa biləcəkmi? Ola bilsin sənin qəlbində gur alov atəş saçsın, amma qızınmağa gələn olmasın. Keçib gedənlər yalnız borudan azca tüstü çıxdığını görəcək və öz yollarına davam edəcəklər. De, nə etmək olar? Bu daxili alovu qorumaq, əzizləmək, qızınmaq üçün kimsənin bura yaxınlaşacağı vaxtı səbirlə gözləmək lazımdırmı?

Comment se fait – il qu’il y ait sur la terre une femme seule desesperee?

(Necə olur ki, yer üzündə bir yalqız, ümidsiz qadın yaşayır? )

– Ah, ana, kim sevir, o yaşayır, kim yaşayırsa, o işləyir, kim işləyirsə, o, çörəksiz qalmır.

Haradansa qədim bir müdrik kəlam onun yadına düşdü: Gözəllik iztirabdan doğur .

Özünü tez-tez suala tuturdu: İndi mən nə etməliyəm? Mən daha çox nəyə yararam? Bu dünyada mənim əsl yerim haradadır? Əlinə keçən hər kitabda o, necə olacağına, nəyə can atacağına cavab axtarırdı.

O, Allahını da itirmişdi, özünü də.

Allah onu axırıncı dəfə sınağa çəkir. Əgər o, ruhdan düşsə, ya da geri çəkilsə, onun etdikləri əbəs, mənasız olacaq.

Çünki qəlbi yalnız dərd yumşaldır.

Sevincdən kədər yaxşıdır, çünki ürək sevinəndə də kədərlidir.

Rembrandt yaratmaya bilməzdi. O, yaxşı çəkirdi, ya pis – bu vacib deyildi, amma məhz rəssamlıq onu adam etdi. Sənətin dəyəri də bundadır, Vinsent.

Səmada soyuq ulduzlar işıq saçırdı.

Daha gençken, olayların şansa, küçük kazalara ya da nedensiz yanlış anlaşılmalara bağlı olduğunu düşünürdüm, Margot. Fakat yaşım ilerledikçe daha derin nedenleri görmeye başladım. Kaderin bil cilvesi yüzünden pek çok insan uzun zaman ışığı arayarak yaşamak zorundadır.

Her ne olursa olsun, ölümlü olanın içinde ölümsüz olanı kavramak.

Eğer kalıcı bir birliktelik mümkün değilse geçici olanın zahmetini çekmenin ne anlamı vardı?

Sana acının bu dünyada tükenmeyen tek şey olduğunu söylüyorum.

Şikayet etmeden acı çekmeyi bilmek, hayattaki en kullanışlı şey, öğrenilecek ders ve hayatımızdaki problemlerin çözümüdür.

Etrafta birilerinin olması önemli değil. Önemli olan etrafımızda sevdiğimiz birilerinin olması.

Dünyada bir yerlerde onun için de bir parça huzur ve rahatlık yok muydu?

Bazı şehirler vardır ki, talihin daima kötü gider.

Aşk hayatın lezzetiydi; dünyanın zevkini çıkarmak isteyen onu bulup çıkarmalıydı.

Bunca zaman bir şeyler içimden çıkmak için uğraşmış ama ben buna izin vermeyip her defasında geri püskürtmüşüm. İşte, yirmi yedi yaşında, hiçbir işinde başarılı olamamış biri olarak buradayım.

İçimizdeki düşünceler her zaman dışa vurduğumuz gibi midir? Belki ruhumuzda, kimsenin ısınmak için yanına yaklaşmadığı büyük bir ateş var. Gelip geçenler sadece bacadan süzülen dumanı görüyorlar ve yollarına devam ediyorlar.

Benim huzursuzluğumun içinde bir huzurum var. Benim tek kaygım, dünyaya nasıl bir faydamın olacağını bilmemem. Ben de bir hedef güdüp iyi insanlardan biri olamaz mıyım?

Eğer arayışıma son verirsem asıl o zaman kaybolurum.

Vincent ile birbirlerini tamamlayan iki parça gibi olduklarını hissediyordu. Beraber olduklarında, dünyayı daha rahat ve kolay anlayabiliyorlardı. Fakat yalnız iken, ikisi de afallıyordu.

Ruhu bu kadar güzel beslenirken karnının aç olmasının ne önemi vardı ki

Şimdi ne yapmalıyım? Hangi iş için daha uygunum? Yer yüzünde benim için en uygun yer neresi?

Henüz kendi hayatıyla yüzleşemiyordu. Bu yüzden başkalarının hayatına çevirdi yüzünü.

Eğer harekete geçmek istiyorsam hata yapmaktan korkmamam gerek.

Önemli olan sevilmek değil, sevmektir.

Her ne olursa olsun, ölümlü olmanın içinde ölümsüz olanı kavramak. O’nun aradığı şeydi.

Bir kapı ya açıktır ya da kapalı.

Sevilmek güzel şey. Dünya ise istediğinde onu yanlış sayar.

Şikâyet etmeden acı çekmeyi bilmek, hayattaki en kullanışlı şey, öğrenilecek ders ve hayatımızdaki problemlerin çözümüdür.

seven yaşar, yaşayan çalışır ve çalışan evine ekmek getirir.

İnsan hayatı nihai hedefine ulaşmak için üzerinde yavaşça çalışılması gereken bir motife sahipti.

İçimizdeki düşünceler her zaman dışa vurduğumuz gibi midir? Belki ruhumuzda kimsenin ısınmak için yanına yaklaşmadığı büyük bir ateş var. Gelip geçenler sadece bacadan süzülen dumanı görüyorlar ve yollarına devam ediyorlar. Şimdi buraya bak! Ne yapılmalı? Ruhunda o ateşi taşıyan insan, sabırla birisinin gelip, ısınmak için ateşin başına çökmesini mi beklemeli?

Seçtiğim yolda yürümeliyim Theo. Eğer çalışmazsam, eğer arayışıma son verirsem asıl o zaman kaybolurum.

Örgün eğitimde başarı sağlayamamış olmam, herhangi bir işte de başarılı olamayacağım anlamına mı geliyor? Nihayetinde insanları sevmenin Latinceyle Yunancayla ne alâkası var?

Bu dünyada doğru hareket etmek için, kişi kendi içinde ölmelidir İnsan yeryüzünde sadece dürüst ve mutlu olmak için bulunmuyor. İnsan; insanlık için büyük şeyler yapmak, asaleti elde etmek ve neredeyse her insanın sürüklenmiş olduğu basitliği, kabalığı, bayağılığı aşmak için bulunuyor.

Aşk kendi imgesinde aşkı yaratır.

O kendini mutlu hiss ediyodu çünki kendi mutsuzluğu hakkında bir kere bile olsa düşünmüyodu.

Always Smile

Sevincdən kədər yaxşıdır,çünki ürək sevinəndə də kədərlidir.❤

Sanatçı abartma özgürlüğüne sahiptir. Böylelikle kendine özgü, daha güzel,daha basit ve daha avutucu bir dünya yaratır.

“İnsanın qəlbində nələr baş verdiyini öyrənməsəm, sifətini də çəkə bilmərəm. Həyatı təsvir etməkdən ötrü, təkcə anatomiyadan baş çıxarmaq azdır, insanın hisslərini, onun yaşadığı dünya barəsində fikirlərini dərk etmək lazımdır.”
~ Vincent Van Gogh

Hər kəsin özünəməxsus nə isə bir şeyi olur, özünün təkrarolunmaz xarakteri, Vinsent. Əgər insan bununla razılaşırsa, o, nə edirsə etsin axırda hər şey yaxşı olur.

  “İnsanın qəlbində nələr baş verdiyini öyrənməsəm, sifətini də çəkə bilmərəm. Həyatı təsvir etməkdən ötrü, təkcə anatomiyadan baş çıxarmaq azdır, insanın hislərini, onun yaşadığı dünya barəsində fikirlərini dərk etmək lazımdır.”

Bir addım geri çəkilən kimi bütün perspektiv dəyişir. Odur ki, təəsürat da təkcə obyektdən deyil,həm də tamaşaçıdan asılıdır.

Ağrıları sınamamış sevmək olmaz.

-Kasıblıq insanı məhv edir.
-bəli,o zəifləri məhv edir. Güclüləri isə heç vaxt !

Yeganə lazım olan – əzabları şikayətsiz çəkməkdir. Bu böyük elm götürməli dərsdir.

Sevgi həyatda əsasdır. İnsan yalnız məhəbbətlə varlığın səadətini duya bilir.

Çox keçmədi, Allahı xatırladı. Bu ona təsəlli verdi ki,mən tək deyiləm. ALLAH məni atmayıb.

Dünyada düz yolla getmək üçün gərək axıradək özünü qurban verəsən. İnsanın məqsədi ancaq xoşbəxt olmaqdan ibarət deyil. İnsan dünyaya yalnız vicdanlı olmaqdan ötrü gəlmir. O bəşəriyyət üçün böyük bir şey açmalı, nəcib olmalı və insanların əksəriyyətinin keçirdiyi bayağı həyata üstün gəlməlidir.

Vinsent başa düşə bilmədi ki,adam özü yıxılanda niyə belə şaqqanaq çəkib gülərmiş? Bu tam mən:) sizidə mi, yıxılanda gülmək tutur?))))

Hər adamın həyatında elə anlar olur ki, o ayağa qalxmalı, palçığa batmış plaş kimi çırpınıb öz ağrısını-acısını tökməli olur.

Əxlaq dinə oxşayır;
Bu həyatın bayağılıqlarını görməmək üçün adamların gözünü bağlayan bir dərmandır.

Kimse elvedayı resmedemez.

Kusursuz hiç bir ruh yoktur ki delilikten nasibini almamış olsun!

Ümitsizliğin, açıkta duran yemeğe üşüşen sinekler gibi kalbine üşüşmemesi için var gücüyle çabalıyordu.