Yargah Kitap Alıntıları – Yunus Emre Gökce

Ama şahsen değil mi?
Bütün gidişler şahsen
Bütün hamleler de şah/sen
Mat bir renktir tenim, mat edişlerinden bilirim

Artık, aynı lisanın farklı aksanlarıyız seninle.

Herşeyi de al ki,
Belli olsun kimden gittiğin

Yokluğundaki nefes almalara teşebbüs ettiğim, tereddüt dolu can sancısı yığınlarındayım…

Katledişlerindeki yetim bırakma sevdasındaki niyetin, inlettiğin yüreğime dinlettiğin cinnet ninnilerin, yetti mi sana?

Aykırıydı düşlerim. Süslerdi kavruk sözlerin anlamını.
Ve ay kırıkları batardı geceye, gecelerce.
Gecelere ayırırdım kelimeleri.
Kuşluk vaktine kadar küs şiirleri keserdi sesim.

Maksadım dua değil.
Sana dokunduğum bu elleri açıp avuçlarımdaki kiri gösteriyorum aslında, tanrıya.

Nasıl ki eminsin iki kere iki dört,
Sevdama emin olmak için gönlüne de;

İki kere beni ört

Dudağına öp’ kala,
Durdu zaman
Yalan,
Aşk bizi yavaşlatır sen kal dedin,
Gittin
Saat bize çeyrek vardı,
Beni sen geçti/n

Şimdi,
Söndü ışık,
Sustu dudağımdaki sen çalan ıslık
Sen,
Dünya ahret acımsın artık!

Medeni hal durumuma sensiz yazılmalı artık,
O kadar çok sindi ki yokluğun hayatıma

Maksadım dua değil
Sana dokunduğum bu elleri açıp,
Avuçlarımdaki kiri gösteriyorum aslında,
Tanrıya.

Yolun bittiği yere kadar yürüyenler iyi bilir ki
yarım kalmak ya da yoldan dönmek diye
hiçbir şey yoktur..

Gel otur eski güzel günlerden bana bir şeyler anlat..
Havalar , sular tanıdığım bütün insanlar epeydir soğuk buralarda.

Başkasının yolunda gözlerin kapalı yürüme.
Gün gelir yalnız dönmen gerekirse kaybolursun.

Sesin itse,
Kokun çeker
Sen aşkla sar’hoş eyle bizi

“Yazarım” dedi adam.
Siz?
“Silerim.” dedi ve sildi kadın.
“Aşk” a dair ne varsa daim olan
Bastıra bastıra sildi adamdan..

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

“Başkasını koy yüreğine” diyen kadın,
Dudaklarına oje sürdün mü sen hiç?

“Seni seviyorum;ama ”
Diyen bir sevgili ayrılığa daima bir kapora bırakır.
Koparabilir herşeyi daha sonra. Anladım.

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Şimdi! Söyle bana anlamadım!
Yerin, Başka birisi tarafından alınamıyorsa içimden,
Şantajı zulümse;
Kürtajı mümkün müdür aşkın?

Güzümün üstünde yaşım varken,
Ertelenmesi müsait takvim kavmi yalnızlıklarında,
Yaz uygulaması dediler.
Yaz’ dım.
Bir saat daha fazla sensiz kalacağımı anlamadım..

Maskelerine takılarak düşmüş aşkının tek meyvesiyim Havva’ca yasaklı.
“Âdem’ce” çıplağım yer yer cüzzam.
Sesimden sağ bırakılmış hüzzam avazı .
Şiirler yal
Yar şair bir diyar duyar gibi diliyle yalan yaratan firar!Ben yaz’dıkça sen kış ettin..

Aklımın ve yalnızlığımın ırsi lekesi,
Sen

Düş kemiren,
Döş bitiren,
Yirmilik dişleriyle iliklerimdeki düşlerin canını çiğneyen .

Katledişlerindeki yetim bırakma sevdasındaki niyetin,
İnlettiğin yüreğime dinlettiğin cinnet ninnilerin,
Yetti mi sana?

Akıl benden gitmeden,
“Gel”dirsene kendini bana..

Aşk benim için, sevemediğim bir adamın beddusaydı belkide, kimbilir..

Sen Dünya Ahiret ACIMSIN Artık!

Sen.. Dünya Ahiret Acımsın Artık..!

Aşk “tek”ti.
Zamanla yer değiştirirdi.
Göçebeydi.

Sen Dünya Ahiret ACIMSIN Artık!

Artık, aynı lisanın farklı aksanlarıyız seninle.

Cesaretin varsa
Her seyi de al ki
Belli olsun kimden gittigin

“ve inanırım ki.. iki kişilik devrimdir aşk!”

“Ama gel!
Ama şaşı, ama kör baksan da gel!
Seni doğuranın hakkı için,
Yaradanın sabrı için gel!”

“Bu ayrılık hastalığında, sana Lokman mı hekim?
Yoksa ben, sensiz yediğim her lokmayı, haram mı bilmeliyim?”

“Düşünce özgürlüğü vardır aşkın. Bunu iyi oku sevgili! Yüreğine düşünce, özgürlüğü vardır aşkın.”

Cesaretin varsa
Her seyi de al ki
Belli olsun kimden gittigin