Ya Hep Beraber Ya Da Hiçbirimiz Kitap Alıntıları – Bertolt Brecht

Her şeye rağmen inançla, şevkle, bir amaç uğruna bilinçle ve umut içinde çalışıp üretmeye devam etmek kadar güçlü bir ilaç olamazdı.

Burası hem Berliner Ensemble’ ye yakındı. (Berlin Tiyatro Topluluğu) hem de Dorotheen Kent Mezarlığı’na Yaşamak için de, üretmek için de, ölmek için de gayet konforlu bir yer

“Kahramana ihtiyacımız yok, kahramana ihtiyaç duymayan bir topluma ihtiyacımız var”

Üretilen şey, üretene mi aittir? Çocuk onu doğuran anneninmidir, yoksa ona sevgi ve emek veren annenin mi? Mülkiyet emek sahibi olanda mı olmalıdır ya da bir mülkiyet olmalımıdır? “ Bu benimdir” demek için o uğurda emek vermiş olmak gerekmez mi? Bir şeye sahip olmak için sadece varlıklı olmak neden kafidir?

“Ins Nichts mit ihm!” (Onunla birlikte hiçliğe gitsin)

“Ölümden ve daha da fazlası yeterince yaşamamış olmaktan yana endişe etmeyin.

Bir insana yapılacak en büyük iyilik ona iyilik sunmak değil, onun iyilik dilenecek hale gelmesine fırsat vermemekti.

“İnanç nerede bir asır boyunca oturduysa şimdi orada şüphe oturuyordur.”

“Savaşan kaybedebilir ama
savaşmayan zaten kaybetmiştir.”

“Banka soygunu ancak çaylakların bir girişimi olabilir. Gerçek profesyoneller banka açarlar.

“Hakikat kendini savunmayacak kadar güçsüzse, saldırganlaşmak zorunda kalır”

“Zor şeylerde ustalaşmak isteyen, onu kendi için kolaylaştırmalıdır”

“İnsanın kaderi, insandır…”

“İnsan ancak artık kimse onu düşünmediğinde gerçekten ölür…”

İşe yarıyor olduktan sonra neden eski sayılsınlar. Eski dediğin artık hükümsüz, işlevsiz, yararsız, karşılıksız olandır.

Neyse ki çalışmak her zaman hep en iyi ilacı olmuştu Brecht’in. Yazmıyor, üretmiyor, düşünmüyor olsa delirirdi muhtemelen.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Brecht’in, cevabını dünya insanlarıyla konuşmak ve tartışmak istediği soruları vardı kafasında:
Herkes madem özünde iyi insandır da, savaşları çıkaranlar kim o halde?

Yazarlar, savaşan hükümetler kadar hızlı çalışamazlar. Çünkü yazmak düşünmeyi gerekli kılar.

“Ölümden ve daha da fazlası yeterince
yaşamamış olmaktan yana endişe etmeyin.”

Kahramana ihtiyacımız yok kahramana ihtiyacı olmayan bir topluma ihtiyacımız var.

İnanç nerede oturuyorsa şimdi orada şüphe oturuyor.

Hakikat kendini savunmayacak kadar güçsüzse, saldırganlaşmak zorunda kalır.

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

İnsan ancak artık kimse onu düşünmediğinde gerçekten ölür.

Hayat kısaydı ama ıstırap uzun.

Kahramana ihtiyacımız yok, kahramana ihtiyaç duymayan bir topluma ihtiyacımız var. – Bertolt Brecht

Hiçbir şeyi araştırmadığı halde hâlâ konuşup duranların vay haline – Bertolt Brecht

Bilimin amacı sonsuz bilgeliğe kapı açmak değildir, sonsuz hatalara sınır koymaktır. – Bertolt Brecht

İnsan ancak artık kimse onu düşünmediğinde gerçekten ölür – Bertolt Brecht

Hakikat zamanın çocuğudur otoritenin değil.

İnsan ancak artık kimse onu düşünmediğinde gerçekten ölür.

Hey özgürlük!
Keşke bunun ne anlama geldiği konusunda herkes incelikle eğitebilseydi kendini.

Her şeye rağmen inançla, şevkle, bir amaç uğruna bilinçle ve umut içinde çalışıp üretmeye devam etmek kadar güçlü bir ilaç olamazdı.

“Kahramana ihtiyacımız yok, kahramana ihtiyaç duymayan bir topluma ihtiyacımız var.”

“İnsan akla
hayale sığmaz
dayanıklılığa
sahip bir canlı
Yavaş yavaş ve
azar azar ölür.
Epey bir süre
insanmış gibi
görünür.”

Bir şeye sahip olmak için sadece varlıklı olmak neden kâfidir?

“Ölümden ve daha da fazlası yeterince
yaşamamış olmaktan yana endişe etmeyin.”

“Savaşan kaybedebilir
ama savaşmayan
zaten kaybetmiştir ”

Hayat kısaydı ama ıstırap uzun

“Yazarlar, savaşan hükümetler kadar hızlı çalışamazlar.
Çünkü yazmak düşünmeyi gerekli kılar.”

Oyun yalnızca bir oyundur. Rasyonel yaşam değildir. Bu bir tiyatrodur, şu gördükleriniz tahtadan evlerdir, havada asılı duran şey kağıttan kesilmiş bir Ay’dır, kimse sahneye kendini kaybederek romantik romantik bakmasın

Kahramana ihtiyacımız yok. Kahramana ihtiyaç duymayan bir topluma ihtiyacımız var

Dünyayı değiştir, çünkü buna ihtiyacı var.

Haksızlık varsa bir yerde eğer ayaklanmalı insan. Ayaklanma olmuyorsa batsın o şehir yerin dibine.

Kahramana ihtiyacımız yok; kahramana ihtiyaç duymayan bir topluma ihtiyacımız var.

Banka soygunu ancak çaylakların bi’ girişimi olabilir. Gerçek profesyoneller banka açarlar..

Bilimin amacı sonsuz bilgeliğe kapı açmak değildir, sonsuz hatalara sınır koymaktır.

Hangi aydın huzurluydu ki dünyada? Aydın, düşünür, sanatkar.. Hepsi her zaman huzursuz değiller midir zaten? Hep düşünen, hep arayan, hep soran, sorgulayan, yazan, konuşan, görünen ve hep elini taşın altına sokan..

Sanat Akademisi’nden R. Engels’e;

”Öldüğümde bedenimin halka gösterilmek üzere hiçbi’ yerde korunmasını istenmiyorum.
Mezarımda yazı olmasın. Oturduğum Chausses Caddesi’ndeki evin yanındaki mezarlığa gömülmek istiyorum. ”

Hey özgürlük!
Keşke bunun ne anlama geldiği konusunda herkes incelikli eğitebilseydi kendini.

neyse ki çalışmak her zaman hep en iyi ilacı olmuştu Brecht’in.. Yazmıyor, üretmiyor, düşünmüyor olsa delirirdi muhtemelen.

Bertolt Brecht, 18 Aralık 1954’te Halklar Arası Barış ve Anlaşma Stalin Ödülü’nü aldı.

mülkiyet, emek sahibi olanda mı olmalıdır ya da bi’ mülkiyet olmalı mıdır?
”Bu benimdir ” demek için o uğurda emek vermiş olmak gerekmez mi?

”Kafkas Tebeşir Dairesi ” Brecht’in mülkiyet ve emek ilişkini sorguladığı önemli oyunlarından biridir. Brecht yine bi’ dolu insani sorunun cevabını arıyordur oyunun içinde.

Ne var ki sabah akşam düşündüğü bi’ de hikâye vardı aklında Brecht’in: Lukullus’un Sorgusu
Alman besteci Paul Dessau’nun muzikale dönüştürdüğü oyunu, Fransız yönetmen Jean Marie Straub tarafından 2009 yılında sinemaya uyarlandı.

Kimler, neden savaştan yana olmayi tercih eder?
Bi’ tür ticari dil midir savaş?
Güç, para ve iktidar sahibi olmak için katliamlar yapmaya ya da katliamlara göz yummaya değer mi?
Işte bütün bu soruların cevabını yine aynı yıl yazdığı Cesaret Ana ve Çocukları adlı yapıtında cesurca sorgular Bercht

Brecht’in, cevabını dünya insanlarıyla konuşmak ve tartışmak istediği soruları vardı kafasında:
Herkes madem özünde iyi insandır da, savaşları çıkaranlar kim o halde?

Brecht iyilik yapmanın erdemine degil, kimsenin iyilik yapmak zorunda olmadığı bambaşka bi’ dünya var edebilmenin aydınlığına güveniyordu.

II
Biri materyalist diğeri erdemli olmak için çaba gösteren iki rahibenin başından geçenler anlatılır oyunda. Karakterlerin ikisi de kendi gibi olmaya çalışıyorlardır ama ne yaparlarsa yapsınlar sistem ikisini de bi’ şekilde günaha bulaşmadan yaşamlarına devam etmelerine izin vermez.

I
Yedi Bagislanamaz Günah adlı oyunu sahneye koydu. Fakat bu bale oyun, ilk gösteriden hemen sonra kaldırıldı. Oyunun asıl adı Küçük Burjuvanın Yedi Bagışlanmaz Günahı ydı.

Bilimin amacı sonsuz bilgelige kapı açmak değildir, sonsuz hatalara sınır koymaktır.

Modern tiyatro; izleyicinin alışkanlıklarını ne kadar tatmin ettigiyle ilgili olmak zorunda değildir, izleyicinin alışkanlıklarını ne kadar değiştirebildigiyle ilgili olmalıdır.

Sevgili Ben;

Neden yazmadıgını bilmiyorum. Senin için o kadar endişeleniyorum ki..

Haksızlık varsa bi’ yerde eğer, ayaklanmalı insanlar. Ayaklanma olmuyorsa batsın o şehir yerin dibine, yansın bitsin, kül olsun karanlıklar basmadan!

Huzursuzdu..
Hangi aydın huzurluydu ki dünyada? Aydın,düşünür,sanatkâr Hepsi her zaman huzursuz değiller midir zaten? Hep düşünen,hep arayan,hep soran,sorgulayan,yazan,konuşan,görünen ve hep elini taşın altına sokan

Savaşan kaybedebilir ama savaşmayan zaten kaybetmiştir..

Söyleyecek şeyleri olduğu halde kendine dinleyici bulamayan adam kötü durumdadır. Ne var ki daha da kötüsü dinleyici olduğu halde onlara bir şeyler söyleyecek adamı bulamamaktır.

Hakikat, zamanın çocuğudur, otoritenin değil.

İnsanlık adına gerçekleştirilen icatlar engellenir, insanlığa karşı gerçekleştirilen icatlarsa teşvik edilir.