İçeriğe geç

Veda Caddesi – Hecr Kitap Alıntıları – Sümeyye Demirkan

Sümeyye Demirkan kitaplarından Veda Caddesi – Hecr kitap alıntıları sizlerle…

Veda Caddesi – Hecr Kitap Alıntıları

Çünkü siz benim çığlıklarımı duymak yerine onları görmezden geldiniz.
Anılar eskimez, eskiyen hep bizlerdik ..
Celladını seven biri neylesin biynundaki ipi
Ruh yarası daha derindedir kanamaz ama hiç bir yara bandı da kapatmaz orayı..
Kalbinden kalbime bir yol çizdim Kamer, kaderimize giden bu yolda birlikte yürüyelim diye. Tuttun ya ellerimden, sonu uçuruma çıksa da olur
Her veda, pimi çekilmiş bir sevdadır.
“Veda Caddesi… Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar…” Omuz silktim. “Yalan. Her veda bir vedadır.”
Hayat bir sondan ibarettir ve bunu bilenler için hiçbir başlangıç eskisi gibi olmaz.
Saçlarında bir idam var. Saçlarında bir ölü var, Diana O benim.
Seni kalbimde dert diye taşıdım ben.
Kalbim, uğruna infaz edeceğim en güzel şey çünkü orada sen varsın.
Bin defa vurulduğum adam sanırım ancak böyle yerle bir edebilirdi beni. Güzel bir yenilgisin sen, her daim yenildiğim.
Acımasın canı diye, acısına sığındım.
“Ablan beni ilk gördüğü an vuruldu bana.”
Evet, yüzündeki kar maskesiyle ve o karanlıkta aşık oldum sana geri zekalı.
Oysa nereden bilebilirdim ki beni asıl kurşuna dizecek olanın aciz bir mermi değil de bu gözlerin olacağını.
Gidiyorum ve yoksun, gidiyorum ve dur bile diyemiyorsun.
Nerede ve ne zaman öleceğimizi bilseydik hayat daha mı kolay olurdu acaba?
Ya da kimin yanında son nefesimizi vereceğimizi bilmiş olsak, ölüm daha mı anlamlı olurdu?
Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.
Acı paylaşıldıkça azalır derler ya, yalan söylerler. Hiçbir yara başkasının yara bandıyla kapanmaz.
Teşekkür ederim; hayatımı yaşanabilir hale getirdiğin için, bana rağmen benimle kaldığın için
Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.
Hayat bir sondan ibarettir ve bunu bilenler için hiçbir başlangıç eskisi gibi olmaz.
Çünkü adına masallar yazdım, belki içindeki prens ve prenses oluruz da sonsuza kadar mutlu yaşarız.
Yapılan her hata, kefaretini ödetmeden bedeni terk etmez!
İnsanlar tanıdım ve hepsi biraz bendi. Biraz uzak biraz yakın, hepsi iyilerdi. Kelebek kozasından çıktı ve uçtu. Kanatları kırılabilirdi ama onun kozası acıdan yoğrulmuştu, sağlamdı. Kırılmadı Güzel bir yuvanın içine kondu.
Unuttun mu? Ben senin miladınım, yapmadığın ve yapamadığın her şeyi bundan sonra benimle yaşayacaksın.
Hani demişlerdi ya masallar mutlu sonlarla biter diye. İddia ediyorum, yine yeniden iddia ediyorum, mutlu bir son olsaydı eğer hiç bitmezdi.
“Bir gelecek kazandım, Diana. Bu cadde başıma gelen en güzel şeydi. Seni bana getirdi. “
Hani demişler ya masallar mutlu sonlarla biter diye. İddia ediyorum, yine yeniden iddia ediyorum, mutlu bir son olsaydı eğer hiç bitmezdi.
Kalbim uğruna infaz edeceğim en güzel şey çünkü orada sen varsın.
‘Sen, benim her şeyimsin.’
‘Her şeyim :)’
“Veda Caddesi… Çünkü burda her veda bir merhabayla başlar…” Omuz silktim. “Yalan. Her veda bir vedadır. “
Demiştim ya hani çok önceden; acı paylaşıldıkça azalır derler ya, yalan söylerler. Hiçbir yara başkasının yara bandıyla kapanmaz.

Diyorum tekrar öyleyse; acı paylaştıkça azalır derler ya, doğru konuşurlar. Yara bantları aynı iki yarayı birbirine denk düşürüp aynı yerden kanamayı sağlar.

“Bir gelecek kazandım, Diana. Bu cadde başıma gelen en güzel şeydi. Seni bana getirdi. “
Hani demişlerdi ya masallar mutlu sonlarla biter diye. İddia ediyorum, yine yeniden iddia ediyorum, mutlu bir son olsaydı eğer hiç bitmezdi.
“Saçlarındaki ve ruhundaki yaraya rağmen çok güzelsin… Bana rağmen çok güzelsin.”
“Hayır, ”
“Seninleyken güzelim ben, sen bakıyorsun diye. “
Ben kendim için bile yaşamıyorum, başkası gelirse onu da yaşarken öldürürüm.
Bazen konuşmak değil susmak, bakışlarından bile bir şey çıkartmasın insanlar diye öyle susmak gerekirdi.
Iddia ediyorum, yine yeniden iddia ediyorum, mutlu bir son olsaydı eğer hiç bitmezdi
Veda caddesi Çünkü burada her veda bir merbabayla başlar . omuz silktim. Yalan. Her veda bir vedadır
Önce ayı bul, o zaten geceye doğacaktır.
Geçmişinden kurtulamazsan geleceğe kavuşamazsın
Canımın içi.
Can içim.
Anladım ki, benim senden sonram diye bir şeyim olmayacak. Sonum da, sonram da hep sen olacaksın.

Peki ya aynı şeyler benim için geçerli değilse?

Bırakmam ki.

Ama bıraktın. Bak, buradayım ben.

Ama peşinden geldim. Bak, yanındayım ben.

Azıcık uyusam ya Dizlerinde.
Şu yaşıma kadar yaptığım tek doğru şey, seni beklemekmiş.
Nerede ve ne zaman öleceğimizi bilseydik hayat daha mı kolay olurdu acaba? Ya da kimin yanında son nefesimizi vereceğimizi bilmiş olsak, ölüm daha mı anlamlı olurdu?
Saçlarımın teline zarar gelirse dünyaları yakıp yıkan adama saçlarımı feda ediyorum, dünyamı yıktı başıma.
Hayat bir sondan ibarettir ve bunu bilenler için hiçbir başlangıç eskisi gibi olmaz.
Acı paylaştıkça azalır derler ya, yalan söylerler. Hiçbir yara başkasının yara bandıyla kapanmaz.
Oturduğum yerde ağladım, ağladım.Eğer ki bazı şeylerin düzeleceğini bilsem daha çok ağlardım.
Anılar eskimez, eskiyen hep bizlerdik.
İnsanlar kaderleri değil seçimleri sayesinde insandır.
Bir çocuğun en büyük pişmanlığı olduğunuzu anladığınız vakit, kalbinizin sesini kâinata küstüreceksiniz.
Anılar eskimez, eskiyen hep bizlerdik.
Kalbim uğruna feda edeceğim en güzel şey çünkü orada sen varsın.
Yaramdın,hep vardın. Öyle çok vardın ki sarsan bile kanadım.
Onlarca inada rağmen sevmeye devam edip, tüm yanlışları yok saymaktı.
Bilirim çünkü geceyi severken, seni yaşamanın hissini.
Her veda pimi çekilmiş bir sevdadır
Kamer yanımdaydı ve uyuyordu. Gözlerimi kapattım ve nefes sesini dinledim. Bir deniz kenarında, en yüksekte ya da bir hamakta olmaktan daha öte bir güzellikti. ~Onun nefesi benim en eşsiz manzaramdı.~

Nefes sesini dahi sevecek bir kalp Bu derece sevmek ve sevilmek bazılarına göre katliam kadar korkutucu , bazılarına göre pamuk şeker yiyen bir çocuk kadar masum .

Çünkü burası Veda Caddesi Çünkü burada her veda bir vedadır.
Artık o zincirlerin arasında pas tutmuş bir nefesten ziyade yeniden kozalanmış bir kelebek var .
Ömrü bir gün değil,
Bir güne bir ömür sığdıran kelebek.
Bilirim ki, sonucunda kazanan ya da kaybeden yok, herkes yara aldığı yerden yaralar. Herkes yara aldığı yerden kanar.
Hayat bana yaşamam gerektiğini haykırıyordu, o ise bana nasıl yaşamam gerektiğini öğretiyordu.
Bir çocuğun en büyük pişmanlığı olduğunuzu bildiğiniz vakit, kalbinizin sesini kâinata küstüreceksiniz.
Hayat bir sondan ibarettir ve bunu bilenler için hiçbir başlangıç eskisi gibi olmaz.
Başkaları onu kırıyordu o da beni.
Hani demişlerdi ya masallar mutlu sonlarla biter diye, mutlu bir son olsaydı eğer hiç bitmezdi.
Al işte, yine sabahı ettik.
Geceler bizim salla sabahı,
Sonsuza kadar mutlu yaşadılar cümlesini masallardan bilmeseydik, böyle bir şeyin aslında tamamen koca bir yalan olduğuna bizi kim inandırabilirdi?
Bir kadını kırmadan, incitmeden hayatında tutabilmelisin. Bunu biz erkekler çoğu zaman yapamıyoruz ve elimizde olmadan kırıyoruz ama kadınlar narindir, onların kalbi bazen bizim öylesine söylediğimiz sözler yüzünden paramparça olabiliyor.
Canımın içi.
Can içim.
Hayat bana yaşamam gerektiğini haykırıyordu,o ise bana nasıl yaşamam gerektiğini öğretiyordu.
Zaman Gel ve hapset bizi şu âna.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir