Vazgeçtim Kitap Alıntıları – Kahraman Tazeoğlu

Tüm yelkenlerim yırtılmış ama ben hâlâ rüzgardan medet umuyorum..

Sana kırgın olmayı çok isterdim ama ben vazgeçtim.

Ölüm acısı kalanların yaşadığı bir acıdır, ölenlerin değil.

Noktasız bir cümle gibi kaldın satırlarda.

Kahkahası gürültülü insanların sessiz gözyaşları vardır”

”Tüm yelkenlerim yırtılmış ama ben hâlâ rüzgârdan medet umuyorum. ”

Davranışa yansımayan hiçbir şeye en ufak inancım kalmadı artık. Bana dünyanın en güzel cümleleri de kurulsa ben karşımda ne gördüğüme bakıyorum. Hiç yanıltmadı.”

Aklım sende kala kala senden gidiyorum. İnsan yarısında terk ettiği filmin sonunu merak eder mi? Ediyorum. Tüm yelkenlerim yırtılmış ama ben hâlâ rüzgârdan medet umuyorum..

İnsan yarısında terk ettiği filmin sonunu merak eder mi?
Ediyorum

Bir gün köklerinden kopartıp atacağı bir çiçeği neden sular ki insan?

Tüm yelkenlerim yıkılmış ama ben hâlâ rüzgârdan medet umuyorum

Belki gelirsin diye, bekledim.

Bir gün köklerinden kopartıp atacağı bir çiçeği neden sular ki bir insan?

Hayaler sınırsız, gerçekler sınırlı olunca iki kere kırılıyor insan.

Sana kırgın olmayı çok isterdim ama ben vazgeçtim.

İnsan sebepsiz yere terk eder mi sevdiğini?

Aslında senin suçun yok; Ben aşkıma fazla güvenmişim. Kimin doğru olduğunu bilmesem de senin yanlış olduğuna artık eminim.

Bazı hikâyeler sözlerle değil, gözlerle yazılır.

İnsan sebepsiz yere terk eder mi sevdiğini?

Aşk, seni vurabilecek bir silahı, seni vurmayacağına inandığın birine tereddütsüz vermektir..

On yaşındayken İstanbul’a ayak bastım. Ülkenin en büyük şehrindeyim ve danışacak, sığınacak kimsem yoktu. Başkasının kâbusu olur ama benim için ucu nereye gideceği bilinmeyen bir macera

İnsan sebepsiz yere terk eder mi sevdiğini?

Kırık bir umut taşıyorum.

İnsan sebepsiz yere terk eder mi sevdiğini?

Aynı dili konuşanlar değil aynı duyguyu paylaşanlar anlaşabilir

Uçsuz bucaksız bir manzara görmek istiyorsanız en dik yokuşu çıkmak zorundasınızdır. Bedeldir bu.

Çocukluk bile, büyümekle kaybedilen bir cennet oluyor. Büyüdüm ve çocukluğumun tüm masumiyetini kaybettim. Sen benim çocuk kalbimin çocuk aşkıydın. Ve çocukluk aşkı bir kere yaşanırdı; ben sende o hakkımı kaybettim.

Sana kırgın olmayı çok isterdim ama ben vazgeçtim.

Yaran ne kadar derinse şarkılar ve şiirler de o denli işler içine

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

Ya hayaller zamansız yada zaman çok acımasız

Bu dünyada babana bile güvenmeyeceksin lafının karizması, denize düştüğünde yılana sarıldığın an biter

Sana kırgın olmayı çok isterdim ama ben vazgeçtim.

Bazen mücadele etmek de zordur, mücadele etmek isteyip edememek de Benim hikâyem, mücadele edince mutsuz sonla bitecek; vazgeçince sevdiğime daha az mutsuzluk vermiş olacağım çünkü.

Kimse kimsenin yerini dolduramıyor, zaten doldurması da gerekmiyor.

Aklım sende kala kala senden gidiyorum.insan yarısında terk ettiği filmin sonunu merak eder mi ?
Ediyorum. Tüm yelkenlerim yırtılmış ama ben hâlâ rüzgârdan medet umuyorum.

Ve üşüyorum hâlâ
Oysa kalın giyinmiştim yalnızlığı bu defa
Sanırım eskitmişim..

Bazen mücadele etmek de zordur, mücadele etmek isteyip edememek de Benim hikayem, mücadele edince mutsuz sonla bitecek; vazgeçince sevdiğime daha az mutsuzluk vermiş olacağım.

Canlı cenaze gibisin!!

Tek başıma doğmadım. Ama yalnız öleceğim

İnsan sebepsiz yere terk eder mi sevdiğini?

Sen hiç uyanmamayı isteyerek uyudun mu her gece?

Sen bende “kusur” ben sende “huzur” aradım

Bazı hikayeler sözlerle değil, gözlerle yazılır

İnsan solunda taşıdığını sonunda bulamazsa ne hale gelir bilir misin?

Uzun bir yolculuk sonrasıyız..
Ben çok yorgunum,
sen çok güzelsin..

Sen hiç uyanmamayı isteyerek uyudun mu her gece?’

Yarının ne getireceğini bilmeden çılgınca yarına inanmaksın sen

Tek başıma doğmadım.. ama yalnız öleceğim.

Bir gün köklerinden koparıp atacağı bir çiçeği neden sular ki insan?’

Güzel bir rezillikti aşk
ve bize çok yakışıyordu

İnsan yarısında terk ettiği filmin sonunu merak eder mi?
‘Ediyorum.

Belki gelirsin diye bekledim

Aklım sende kala kala senden gidiyorum.
Tüm yelkenlerim yırtılmış ama ben hala rüzgardan medet umuyorum…

İnsan sebepsiz yere terk eder mi sevdiğini?’

Sana kırgın olmayı çok isterdim ama ben vazgeçtim.

Senin olmayanı kaybetmek niye bu kadar üzdü seni?

Hayaller sınırsız, gerçekler sınırlı olunca iki kere kırılıyor insan..

Bazı kalemler baştan kırıktır

Sana kırgın olmayı çok isterdim ama ben vazgeçtim

Aşkı ve ayrılığı şahit gösterdim adımlarımla,
Uzayan saçlarına hükmedercesine zamanın,
Akrebi SEN’i kovalayan bir yelkovan
Tik tak tik tak eder kalbimde
Yaraya sızan kan misali
Yokluğunun sancısına sığınıorum.
Vakit gece yarısı sen ki saat
Beni tam 12’den vurursun!

Aynı dili konuşanlar değil aynı duyguyu paylaşanlar anlaşabilir

Sen hiç uyanmamayı isteyerek uyudun mu her gece?

Hayaller sınırsız, gerçekler sınırlı olunca iki kere kırılıyor insan.

Tek başıma doğmadım, ama yalnız öleceğim

‘İnsan yarısında terk ettiği filmin sonunu merak eder mi? Ediyorum..

Dilerim Allah’tan yaptıklarının pişmanlığı, yapamadıklarının keşkelerle dolu bir hayatın olmaz benden sonra.

Kadınların geneli kendini tanımaya çalışmaktansa, erkeklerin onlara olan iltifatlarındaki gibi olduklarına inanmayı seçer.

Daha el ele tutuşmadan kalbimi tutuşturan adam.

Fakat asıl kalptedir yara,sızlar
Ama anlamaz bunu yarasızlar..

Sana kollarımı açmam bir soruysa,
Cevabın sarılmak olsun ..

“Zamana güvenme; o da gelip geçiyor ”

“İçinde adının geçmediği ama seni anlatan ne çok şarkı varmış be sevgili.”

“Senin olmayanı kaybetmek niye bu kadar üzdü seni?”

“Yarının ne getireceğini bilmeden çılgınca yarına inanmaksın sen.”

“Ben artık mucizelere inanıyorum.”

Hayaller sınırsız, gerçekler sınırlı olunca iki kere inciniyor insan.