Vatan ‘Yahut’ Silistre Kitap Alıntıları – Namık Kemal

Uyursam, düşümde sen! Uyanırsam, hayâlimde sen! İnsan içinde olsam, gönlümde sen! Yalnız kalsam, karşımda sen! Dâima sen! Dâima sen!

Hem yaşayacağız, hem vatanın mutluluğunu göreceğiz. Hem de dünyada vatan yoluna ölmeyi bin yıl yaşamaktan hayırlı bilen çocuklar bırakacağız.

Ya Rabbi! İnsanın yüzü gibi gönlünü de meydan da yarataydın ne olurdu?

Bugün gönlüm ağlıyor. Sanki her şey de gönlümle beraber ağlıyor.

Gönülde keramet mi var, nedir? Kimi zaman sanki olabilecekleri de seziyor.

Merhamet! Böyle tepeden tırnağa ışıktan oluşmuş bir vücuda, taştan yapılmış bir gönül yakışmaz.

Ben şimdi vatan için ölmeyeceksem, niçin doğdum?
Ben adam değil miyim?
Görevim yok mu?..
Vatanımı sevmeyeyim mi?
Ah, vatanını sevmeyen adamdan nasıl aşk beklersin?

En güzel çiçeklerin arasında dahi yılan bulunuyor.
Ya Rabbi! Ya Rabbi!
İnsanın yüzü gibi gönlünü de meydanda yarataydın ne olurdu?

İşte sen can, ben de vücut! Sen muhabbet, ben gönül! Sen güzellik, ben aşk!

Uyursam, rüyamda sen! Uyanırsam, hayâlimde sen! İnsan içinde olsam, gönlümde sen! Yalnız kalsam, karşımda sen! Dâimâ sen! Dâimâ sen! Vücudumu mu istersin? İşte esirinim. Canımı mı istersin? Al da kurtulayım.

Öldürmeye gücüm yoksa da ölmeye pekala gücüm yeter.

Yatacağım toprağı düşmana çiğnetmeyiniz.

Mümkün olsa vatanımı gönlümün içinde saklayacağım.

Dünyayı ömrümde bir gün gördüm. Çünkü bana göre dünya sensin. Bir daha görecek miyim, orasını Allah bilir

Keşke yüzüne baktığım zaman gönlüme düşen ateş gözlerimi eritseydi

mümkün olsa vatanımı yüreğimin içine saklayacağım, göğsüm parça parça olmadıkça bir taşına kimsenin elini dokundurmayacağım

Meğer canından vazgeçenler için ölmek pek korkunç bir şey değilmiş! Âdeta ölüm canlansa da karşıma çıksa, üzerine yürümekten çekinmeyeceğim

Ah, vatanını sevmeyen adamdan nasıl aşk beklersin..?

Vatan sevgisinden maksat, toprağa değil, onun üstünde yaşayan insanlara duyulan sevgidir

Sanki ömrümde gördüğüm, duyduğum, okuduğum, düşündüğüm ne kadar güzel şey varsa hepsi bir yere toplanmış, sonra da bir insan çehresi olup karşıma gelmişti

Ya Rabbi! Ya Rabbi! İnsanın yüzü gibi gönlünü meydanda yaratsaydın ne olurdu?

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

İnsan dünyada bu kadar umulmadık mutluluğa kavuşur mu?

Keşke yüzüne baktığım zaman gönlüme düşen ateş gözlerimi eritseydi

Şuraya toplanalım da birbirimizin derdini anlayalırn.

Vatanın kutsal topraklarının bir yabancının pis ayaklarıyla çiğnenecek olduğunu anlasınlar! İşte o zaman halka başka bir güç geliyor. İşte o zaman o abalı kebeli Türkler, o tatlı sözlü yumuşak yüzlü köylüler, o çifte koşulu öküzden fark etmek istemediğimiz zavallılar tamamen kayboluyor. Yerlerine Osmanlılığın, kahramanlığın ruhu geliyor. En acizi dişiyle kılıca, eliyle kurşuna saldırıyor. Kimse vatanın bir taşını, en küçük, en adi taşını korumak için yavrusunu koruyan dişi aslandan, anasını sakınan erkekten geri kalmıyor.

Bıyıksızı ölmek ister Ak sakallısı ölmek ister Ne diyeyim? Allah hepsini vatana bağışlasın!

Kavgada şahadetle bütün kam alırız biz
Osmanlılarız, can veririz, nam alırız biz

Ecdadımızın heybeti maruf-ı cihandır
Fıtrat değişir sanma! Bu kan yine o kandır

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Bilseydi belki beni böyle bırakacağına acırdı da öldürür öyle giderdi. Beyim! Sen beni vatanın için terk ettin. Ben seni kimin için terk edeyim? Benim vatanım da sendin, canım da

Gideceğim Gideceğim Yoluma cehennemin ateşleri saçılsa yine gideceğim. Göğsüme Azrail’in pençesi dayansa yine gideceğim. Babamın mezarını çiğnemek gerekse yine gideceğim. Annemin vücudunun ayağımın altında ezileceğini bilsem yine gideceğim. Gerçekten benim için öleceğini bilsem yine gideceğim. (1853 Osmanlı-Rus Harbi)

Merhamet! Böyle tepeden tırnağa ışıktan oluşmuş bir vücuda, taştan yapılmış bir gönül yakışmaz.

Bu vatanın her karış toprağı atalarımızın kanıyla yoğrulmuştur

Kendi hayalimden, kendi düşüncelerimden, kendi kendimden korkuyorum.

Hayat ne kadar da hayret verici şeylerle doluymuş.

Sen beni vatanın için terk ettin. Ben seni kimin için terk edeyim? Benim vatanım da sendin, canım da Seni iki kerecik görmek nasip oldu. Gördüğüm zamanların bir dakikası geri dönebilse, yerine tüm ömrümü verirdim. Şimdi yanımdaydı, tutamadım! Hâlâ bağırsam sesimi duyabilecek.. Sanki gönlümün eli var da boğazımı sıkıyor.

Hayatından bıkanlara ölümden kolay ne var?

Ben seni gördüğüm zaman gönlümden nelerin geçtiğini bilir misin? Gözkapaklarım bir kere yumulup açılıncaya kadar arada bütün ömrümün kaybolduğunu sanıyordum.

En güzel çiçeklerin arasında yılan da bulunuyor.

Sen gittikten sonra aklında kalacak olan hayalimi kıskanıyorum.Delilik Değil mi?

Dünyayı ömrümde bir gün gördüm.
Çünkü bana göre dünya sensin.

Sanki ömrümde gördüğüm, duyduğum , okuduğum, düşündü­ğüm ne kadar güzel şey varsa hepsi bir yere toplanmış, sonra da bir insan çehresi olup karşıma gelmişti.

İnsan olan için öldükten sonra güzel bir ad bırakmak, ölmemekten daha hayırlıdır.

Uyusam, rüyamda sen! Uyansam, hayalimde sen!

Ah, vatanını sevmeyen adamdan nasıl aşk beklersin?

Ah!.. Hep o! Gözümde o! Hayalimde o! Aklımda o! O! O! O!..

Vatan imanla beraberdir. Vatanını sevmeyen Allah’ını da sevmez.

Sanki ömrümde gördüğüm, duyduğum, okuduğum, düşündüğüm ne kadar güzel şey varsa hepsi bir yere toplanmış, sonra da bir insan çehresi olup karşıma gelmişti.

Yüreğim ne kadar çok çarpıyor! Sanki göğsümü yerinden koparacak da dışarı fırlatacak Beynim ne kadar da sıkılıyor! Sanki başımı parçalayıp etrafa dağıtacak

Ne yaptım mı diyorsun? Her yaptığını bilemem. Şu kadar bilirim ki kendini gerçekten insan yapmışsın!

İnsan, vatanın ayaklar altında çiğnendiğini görürse yaşamaz. İnsan, annesinin ayaklar altında çiğnendiğini görürse yaşayamaz. İnsan velinimetinin ayaklar altında çiğnendiğini görürse yaşayamaz. Velinimetini ayak altında görüp de yaşayan köpekten alçaktır! Kardeşler! İnsan köpekten alçak değildir. İnsan hiçbir zaman değil köpekten, hiçbir şeyden alçak olamaz. İnsandan büyük bir Allah vardır!

“Ah, vatanını sevmeyen adamdan nasıl aşk beklersin?”

“Kara toprak neleri örtmez!.. Yokluk içinde neler kaybolmaz..”

“Hayatından bıkanlara ölümden kolay ne var?”

“Ya Rabbi! İnsanın yüzü gibi gönlünü de meydanda yarataydın ne olurdu?”

O da beni seviyor. Sevdiği mektubunda yazılı Kendi el yazısıyla üstelik Elbette gerçektir Hayır! Allah o kadar güzel bir vücudun içinde hainlik saklamaz ya! (İyice düşünür) Kim bilir? En güzel çiçeklerin arasında yılan da bulunuyor.
Ya Rabbi! Ya Rabbi! İnsanın yüzü gibi gönlünü meydanda yaratsaydın ne olurdu?

Allahım, o mektup neydi?
Ateşle yazılsa insanı o kadar yakmaz. Okudukça sanki gözlerimden yüzüme, oradan da göğsüme doğru damla damla alev parçaları saçıldı.

Bir kere sokakta gördüm. Keşke yüzüne baktığım zaman gönlüme düşen ateş gözlerimi eritseydi
Daha ilk bakışta bütün gücümle gözlerimi başka tarafa çevirmek istedim. Ama olmadı. Eyvah! Ne vücudumda güç buldum ne gözlerime söz dinletebildim. Sanki ömrümde gördüğüm, duyduğum, okuduğum, düşündüğüm ne kadar güzel şey varsa hepsi bir yere toplanmış, sonra da bir insan çehresi olup karşıma gelmişti.

Allah o kadar güzel bir vücudun içinde hainlik saklamaz ya! Kim bilir? En güzel çiçeklerin arasında yılan da bulunuyor.

O gayret, milletimizin kanında var! Herkes anasından o vatanseverlikle doğuyor!

Ah! Bilsen seni gözüm nasıl görüyor?.. Gönlüm nasıl biliyor?

Ben seni gördüğüm vakit gönlümden ne hâller geçtiğini bilir misin? Göz kapaklarım bir kere yumulup açılıncaya kadar arada bütün ömrüm kayboluyor zannediyorum

Ben kendi hâlimle uğraşıp duruyorum Birdenbire peri gibi önüme çıktın, beni kendimden aldın. Uyursam, rüyamda sen! Uyansam, hayalimde sen! Âdem içinde olsam, gönlümde sen! Yalnız kalsam, karşımda sen! Daima sen! Daima sen!

Bana dünyadan murat sensin. Bir daha görecek miyim? Orasını Allah bilir

Seviyorum, sevmekten bir türlü kendimi alamıyorum.

Sanki ömrümde gördüğüm, işittiğim, okuduğum, düşündüğüm ne kadar güzel şey var ise hepsi bir yerde toplanmış da bir insan çehresi olmuş karşıma gelmişti.

Ah!.. Daima o! Gözümde o! Hayalimde o! Aklımda o! O! O! O! Bir kere sokakta gördüm… Keşke yüzüne baktığım zaman gönlüme düşen ateş gözlerimi eriteydi