Swann’ların Tarafı – Combray Kitap Alıntıları – Marcel Proust

Bir tek yaptıklarımızın bir anlamı vardı; ne dediğimiz, ne düşündüğümüz hiç mi hiç önemli değildi.

Sosyal kişiliğimiz başkalarının düşüncesinin yarattığı bir şeydir. Baktığımız insanın dış görünüşünü ona ilişkin bütün kavramlarımızla doldururuz…

Bir sokağa saparım… Ama… Kalbimin içinde bir sokağa…

…Hayatta öyle bir an gelir ki… kulaklar sadece mehtabın, sessizliğin flütüyle çaldığı müziği dinleyebilir.

Geçmişi hatırlama gayretimiz nafiledir. Zihnimizin bütün çabaları boşunadır. Geçmiş, zihnin hâkimiyet alanının, kavrayış gücünün dışında, hiç ihtimal vermediğimiz, somut bir nesnenin içinde gizlidir.
O nesneye ölmeden önce rastlayıp rastlamayacağımız ise tesadüfe bağlıdır.

Savaşın devletin halka oynadığı pis bir oyun olduğu inancından kimse vazgeçiremezdi onu…

Hayat yüce Tanrı’nın asla iki kere bağışlamadığı tek nimettir.

Zihnim de, dışarıda olup bitenleri seyrederken bile içine gömüldüğüm bir başka yuva sayılmaz mıydı?

“Geçmişi hatırlama gayretimiz nafiledir. Zihnimizin bütün çabaları boşunadır. Geçmiş, zihnin hâkimiyet alanının, kavrayış gücünün dışında,hiç ihtimal vermediğimiz,somut bir nesnenin içinde gizlidir. O nesneye ölmeden önce rastlayıp rastlamayacağımız ise tesadüfe bağlıdır.”

Savaşın devletin halka oynadığı pis bir oyun olduğu inancından kimse vazgeçiremezdi onu…

Sosyal kişiliğimiz başkalarının düşüncesinin yarattığı bir şeydir. Baktığımız insanın dış görünüşünü ona ilişkin bütün kavramlarımızla doldururuz.

O derslerde bağlanacağım metafizikçilerin Bergotte’a hiç mi hiç benzemeyeceğini söyleseler; ömür boyu sevmeyi arzulayan bir aşığa ileride birlikte olacağı başka sevgililerden söz edilmişçesine umutsuzluğa kapılırdım.

Geçmişi hatırlama gayretimiz nafiledir. Zihnimizin bütün çabaları boşunadır. Geçmiş, zihnin hâkimiyet alanının, kavrayış gücünün dışında, hiç ihtimal vermediğimiz, somut bir nesnenin içinde gizlidir.

Uzun zaman, geceleri erken yattım.

Bir sokağa saparım… Ama… Kalbimin içinde bir sokağa…