Suat Derviş Kitap Alıntıları – Liz Behmoaras

– Bu ne hal sevgili dostum? Adeta deli olmussun.
– Patavatsizlik olmasin, Monser? Acaba asik mi oldun?

‘’Karanlık bir gecede gökten düşüp parçalanan bir yıldız gibi, sular üstünde fosforlu bir iz bırakarak’’ kaybolur gider Fosforlu Cevriye.

Fosforlu Cevriye anasını, babasını tanımayan, bir yıldızdan doğmuş olduğuna inanan, yağmurda ıslanınca saçları fosfor gibi parladığı için kendisine böyle bir lakap takılan bir sokak kızıdır.

Nazım Hikmet, önce çocukluk arkadaşı, sonra sevgilisi, yaşam boyunca da meslektaşı, sırdaşı ve dava arkadaşı olan kadına, Suat Derviş’e ‘Gölgesi’ şiirini ithaf etmişti:
Ağlasa da gizliyor gözlerinin yaşını/Bir kere eğemedim bu kadının başını/Kaç kere sürükledi gururumu ölüme/Fırtınalar yaratan benim çoşkun gönlüme/…/Hiç olmazsa hıncımı böyle alırım dedim/Yolda mağrur uzanan gölgesini çiğnedim.

Bir insanı kalıcı yapan, geride birkaç eser bırakmasından çok, yaşayıp etkili olması ve yaşayıp etkili olmaya başkalarını da sevk etmesidir.

Karanlık bir gecede gökten düşen parçalanan bir yıldız gibi,sular üstünde fosforlu bir iz bırakarak " kaybolup gider Fosforlu Cevriye.

Fosforlu Cevriye anasını, babasını tanımayan, bir yıldızdan doğmuş olduğuna inanan, yağmurda ıslanınca saçları fosfor gibi parladığı için kendisine böyle bir lakap takılan bir sokak kızıdır.