Seçme Şiirler Kitap Alıntıları – Sappho

Zengin de olsan
Unutulup gideceksin ölünce.

Zengin de olsan
Unutulup gideceksin ölünce.

Zengin de olsan
Unutulup gideceksin ölünce

Zengin de olsan
Unutulup gideceksin ölünce

Ne garip!
En iyi davrandıklarım
bugün en çok incitenler beni

Bense
kişi kimi seviyorsa, diyorum, odur en güzel

Ne garip!
En iyi davrandıklarım
bugün en çok incitenler beni

İşliyor içime acı
damla
damla

Söyle bana,
Yeryüzünde
sevdiğin biri var mı
beni sevdiğin kadar?

Gelin! diye bizi çağırıyor acı acı,
bin kulaklı gece
bu çığlığı taşıyor denizin ötesinden

Geleceğin varsa, şimdi gel,
kurtar beni

Sadece
Hava da olsa,
ölümsüzdür
dilimdeki sözcükler

Şu kadarını biliyoruz
Ölüm kötü bir şey;
bak, işte tanrılardan belli;
iyi bir şey olsaydı ölüm,
önce tanrılar ölmez miydi?

Yalvarırım
Bir dost gibi bak yüzüme
gözlerinin yalın güzelliğini
esirgeme benden

İşliyor içime acı
damla
damla

Birden karşıma çıksan,
soluğum kesilir
dilim tutulur;
ince bir alev dolanır
derimin altında;
gözlerim kararır,
yalnız kendi uğultusunu
duyar kulaklarım, ter dökerim;
ürpertiyle sarsılır her yanım,
kurumuş ot gibi solar rengim.
Nerdeyse ölümle yüz yüzeyimdir,
ama yoksulum, katlanmaktan başka
elden ne gelir!

Geleceğin varsa, şimdi gel,
kurtar beni
kuşkudan, ne diliyorsa gönlüm
yerine getir, sen de katıl benimle
savaşa.

Tanrılar korusun seni
İyi yürekli
bir sevgilinin
kollarında uyu

Sappho, yeter! dedim
Boşuna ne uğraşıyorsun
yumuşatmaya
o taş yüreği?

ama mutsuzum, ölmek,
Akheron boyunda açan
ıslak nilüferleri
görmek istiyorum şimdi

Ölüm kötü bir şey;
bak, işte tanrılardan belli;
iyi bir şey olsaydı ölüm,
önce tanrılar ölmez miydi?

Birden karşıma çıksan,
soluğum kesilir –
dilim tutulur

Şu kadarını biliyoruz
Ölüm kötü bir şey;
bak, işte tanrılardan belli;
iyi bir şey olsaydı ölüm,
önce tanrılar ölmez miydi?

Yaşadıkça anlıyoruz:
Hiç de zararsız
değil zenginlik
Erdemsiz olunca

Zengin de olsan
Unutulup gideceksin ölünce
Pieria güllerinden
bir şey düşmemiş payına
Burada siliksin ya,
daha da silik,
dolaşıp duracaksın
cehennemde,
tanınmayan ölüler arasında.

Ne garip!
En iyi davrandıklarım
bugün en çok incitenler beni

bense
kişi kimi seviyorsa, diyorum, odur
en güzel.

Söyle, Sappho, kim seni üzen?
Kaçıyorsa, kaçsın, bırak,
yakında o senin ardına
düşecek,
bugün almıyorsa verdiklerini,
yarın o sana armağanlar verecek,
seni sevmiyorsa, istemese de er geç
sevecek.

En iyi davrandıklarım
bugün en çok incitenler beni

Kasırga nasıl sökerse
meşeleri kökünden
öyle sarsıyor yüreğimi aşk

ama biz esmerdik:
senin gibi
saçları saman sarısı bir kızın
mendil değil, çiğle ıslak
çiçekler yaraşır başına

Bir yiğitten daha üstün o erkek

Tanrılarla eş benim gözümde
o erkek ki yanında oturabiliyor
sesinin tatlı yankısını,

yüreğimi hızlandıran
can alıcı gülüşünü
yakından duyabiliyor.

Birden karşıma çıksan,
soluğum kesilir
dilim tutulur;

ince bir alev dolanır
derimin altında;
gözlerim kararır,

yalnız kendi uğultusunu
duyar kulaklarım, ter dökerim;
ürpertiyle sarsılır her yanım,

kurumuş ot gibi solar rengim.
Nerdeyse ölümle yüzyüzeyimdir, ama
yoksulum, katlanmaktan başka elden ne gelir!

Şu kadarını biliyoruz
Ölüm kötü bir şey;
bak, işte tanrılardan belli;
iyi bir şey olsaydı ölüm,
önce tanrılar ölmez miydi?

Ne garip!
En iyi davrandıklarım
bugün en çok incitenler beni.

Kasırga nasıl sökerse
meşeleri kökünden
öyle sarsıyor yüreğimi aşk.

Sardes’li bir askerin karısına:
Kimi süvarilerdir, diyor,
kimi piyadeler, kimi de,
donanmamızın tez kürek vuruşlu
denizcileridir, diyor, yeryüzünde
göze en güzel görünen şey; bense
kişi kimi seviyorsa, diyorum, odur
en güzel.

Yüreği, özlemekten, acıyla dolu.

Ölüm kötü bir şey;
bak, işte tanrılardan belli;
iyi bir şey olsaydı ölüm,
önce tanrılar ölmez miydi?

Unutulup gideceksin ölünce

En iyi davrandıklarım
bugün en çok incitenler beni

Eh!

Ben yitirdim, Andromeda
kazanan sen oldun

De bana,

Yeryüzünde
sevdiğin biri var mı
beni sevdiğin kadar?

sen daha
yaramaz bir çocukken sevdim

Geldin, gelmekle
ne iyi ettin:
yollardaydı gözlerim.

Kasırga nasıl sökerse
meşeleri kökünden
öyle sarsıyor yüreğimi aşk

Geleceğin varsa, şimdi gel

ölümsüz dudağında o aydınlık gülüşle
sorardın,
lt; lt;Gene nen var? gt; gt; derdin, lt; lt;nedir gene
deli gönlünü çelen?

Hava da olsa,
ölümsüzdür
dilimdeki sözcükler

Bak, diyeceksin,
Döndüm işte
bir zamanlar
bırakıp gittiğim
o yumuşak kollara

Söyle, Sappho, kim seni üzen?
Kaçıyorsa, kaçsın, bırak
yakında o senin ardına
düşecek,
bugün almıyorsa verdiklerini,
yarın o sana armağanlar verecek,
seni sevmiyorsa, istemese de er geç sevecek.

Ne garip!
En iyi davrandıklarım
Bugün en çok incitenler beni.

Yakındığım yok
Bir düş değildi
Esin Perilerinin
bana bağışladıkları zenginlik:
ben ölsem de,
adım hiç unutulmayacak

Şu kadarını biliyoruz
Ölüm kötü bir şey;
bak, işte tanrılardan belli;
iyi bir şey olsaydı ölüm,
önce tanrılar ölmez miydi?

Göneniyordum seninle,
Bir tek kız olsun yoktur seninle boy ölçüşecek
Gelecekte doğacak kızlar içinde bile

İnan, Gorgo,
Hiç kötülük yok içimde: bir çocuğunki gibi tertemiz yüreğim

Ne garip!
En iyi davrandıklarım
bugün en çok incitenler beni

Anladık
Güzel bir yüzük
ama değer mi
bunca böbürlenmeye

Yalvarırım
Bir dost gibi bak yüzüme gözlerinin yalın güzelliğini esirgeme benden

Dün gece
seninle konuştuk
düşümde

İşliyor içime acı
damla
damla

Belki de unutursun sen Ama bil ki
gelecek günlerde
bir takım insanlar anacaklar bizi

Bak, diyeceksin, Döndüm işte
bir zamanlar bırakıp gittiğim
o yumuşak kollara

Gece demeden, gündüz demeden
Özlüyorum yanıyorum

Seni yitirmek korkusuyla
Küçük, toy bir kız gibi koşup duruyorum anasının ardından

Dayanılmaz
Tatlısert ağusuyla dizbağlarımı çözen Aşk
bir sürüngen gibi yere seriyor beni

Öyle mutluyum ki
İnan,
durmadan yakardım o gece
gecemiz bir kat daha uzasın diye

Sağ ol, sevdiğim
Geldin, gelmekle
ne iyi ettin: yollardaydı gözlerim.
Yakıp tüketen ateşler saldın içime­
Çok yaşa!
Yokluğunda
bitmek tükenmek bilmeyen saatlerce yaşa!

Geleceksen ,Yeni döşekler sereyim yerlere dinlenesin diye

Hiç uyarmadan
Kasırga nasıl sökerse meşeleri kökünden
öyle sarsıyor yüreğimi aşk