Saklı Kalan Kitap Alıntıları – Ahmet Telli

Yeni yeni kitaplar çıkmış
irili ufaklı yeni dergiler
hızla çeviriyorum sayfalarını
yetişememek korkutuyor beni

Ey anısıyla
kalbimi yakan
kederlenme hemen
ve suçlama beni
böyle bırakıp
gidiyorum diye

Boyun eğmek yoktur kitabımızda
Bilir bunu cümle alem

Her şey hızla değişmeye durdu apansız
sevgiler, bekleyişler, umutlar da öyle
Hızla değişmekte yaşamak denilen şey
o sonsuz akışın gürültüleriyle

Bir akşam konuğum ol
oturup konuşalım biz bize
Anıların çubuğunu yakıp
uzatalım geceyi biraz
( )
Kapağı açılmayan kitaplar
unutulmuş aşklar gibidir
Kitaplardan söz edelim
ve onların gizli kalmış
sessiz tatlarından

Aşktır böyle güzelleştiren
Doğayı, yaşamı, seni

Öylece girerken gecenin bağrına
taşıyorum, sımsıcak gülümseyişini.

Bir çiçek bile doldurabilir
uçurumların derin oyuklarını

Bahar şaşırtmasın seni
sırtüstü uzan bir gölgeye
suların, kuşların sesini dinle
ve bekle beni orada.

Çünkü boğulabilir insan
yalnız kendini düşünmekten

Bekleyişin ve acıların uğultusudur yalnızlıklar
Kimi kez kuşatabilir büsbütün doğayı,
aşkı ve yaşamı
Ama kayalıkların karanlıklarına
hiç sığar mı bir dağın yalnızlığı

*

Anılar yangın yeri anılar üşüyor
Ayrılık burcundasın ağrıyor anılar..

**

Bahar şaşırtmasın seni
sırtüstü uzan bir gölgeye
suların, kuşların sesini dinle
ve bekle beni orada
döneceğim küçüğüm..

*

Karlar tozarken bekle
Ortalık aşarırken bekle
Kimseler beklemezken bekle beni..

-K. Simonov

Ey anısıyla
kalbimi yakan
kederlenme hemen
ve suçlama beni
böyle bırakıp
gidiyorum diye..

Ve şimdi bütün bir gökyüzü
ve yıldızlar ve samanyolları
öylesine yakın ki yeryüzüne
bir çocuk ancak bu kadar saydam
ve korkusuzca yaklaşabilir ateşböceklerine..

Günlüğü eksik tutulan güz
eğirirken suların köpüğünü
ey alıngan susuşundan üzünç
gizli öfkesinden kan sızan
kalbini suların göğsüne hastır
duyacaksın kalbirnizin atışlarını..

Çünkü boğulabilir insan
yalnız kendini düşünmekten