Panşehir Kitap Alıntıları – Gökhan İnesi

Nikahlarda
ayakkabıların ucu ezildiyse
evetten sonra,
başka birinin de yüreği ezilmiştir çok uzaklarda

Öl,
Dün,
gibi
Öldün gibi bugün
Ve öl düğün gibi,
İkimizde şahidiz.
Masaya oturan yalnızlıklarımıza,
Evet diyoruz,
İmzamızı at,
tık.

Ölmedim, diyemedim, epeyce an, direndim
Ki yitirdim direnci dedim,
Allah’ım yakın zamanda görüşelim
Özledim.

Acıkmıştı,
Sigortalı işçi
Ve oturup bileklerini kesti,
Sıcak olur diye hastane yemekleri

Uğruna ölünecek bir kadın tanıdım
Ve onu mutlu etmek için
yalnızca anne demek yetiyordu.

Zaten annem çiçeklere toprak yüzü göstermedi hiç,
Vazoda tutardı onları, solmalarını izlemekle,
izler gibi olurdu kendi hayatını.
Sen de görme toprak yüzü, ölme emi, ölme.

Bir dua daha gerçekleşmiyor,
Dua ederken,
Allah’a göstermeden
parmaklarımın arasına sakladığım bir neşterle,
Ümidimi kesiyorum
Sanki,
Çok sevdiği biri ölünce insanın,
Allah’a küstük, oynamıyoruz biraz

Öldüm gittim sanıyorsunuz,
Oysa
Ben o dünyaya hiç gelmedim

Şimdi seni,
Dua adlı bir kelimenin içine, tutup elinden götürmeli

Kirpikleri ölüm gibi kaşla göz arası

Bütün hayallerini
gerçek edebilecek kadar peygamberleşirdim,
Ve mucize takardım bileğine

yazdığın kadar şiir olurum

Gözleri, bir, iki, üç yerinden ıslak.

Öldüm gittim sanıyorsunuz,
Oysa
Ben o dünyaya hiç gelmedim

“ Uğruna ölünecek bir kadın tanıdım
Ve onu mutlu etmek için
yalnızca anne demek yetiyordu “

Bu gün sonbahar ve sanırım bu son bahar

Yağmur suyunda yüzdürdüğüm gemiler,
demir atardı aklıma

Mesela bir karıncayı öldürdüğün zaman, sadece damarına basmak istedim diyemezsin. Bu yüzden bana canını yakmak istedim değil almak istedim de

İmkansız değildir, bir kalabalığın aynı anda aynı şeyi düşünmesi Sen aralarından geçmişsen eğer

Uğruna ölünecek bir kadın tanıdım. Ve onu mutlu etmek için yalnızca anne demek yetiyordu

Aşkta adım, hep soldan atılır. Ve seke seke gideriz varacağımız yere, öyle mi?

Arıyorum açmıyorsun, ne güzel ya meşgul çalsaydı

“ Uğruna ölünecek bir kadın tanıdım
Ve onu mutlu etmek için
yalnızca anne demek yetiyordu “