Özdeyişler, Mektuplar ve Aforizmalar Kitap Alıntıları – Epikür

.
Asil ruh, en çok bilgeliğe ve dostluğa adanmıştır, biri ölümlü bir iyilik, diğeri ölümsüz.

.
Hiçbir zevk kendi başına kötü değildir, ancak belirli zevkler üreten şeyler, zevklerin kendisinden kat kat daha fazla sıkıntıya yol açar.

Aslında ne yapıyor ne ediyorsak hepsi acı çekmemek ve korkuya uğramamak içindir.

Kendisinin yapabileceği şeyleri tanrılardan istemek abestir.

Zor kötüdür, ama zorun hükmü altında yaşamak daha da kötüdür.

Evrenin tabiatını tamamıyla öğrenmemiş olan ve tanrı masallarına dayalı tasarımlarla yetinen insan, son ve en önemli şeyler karşısında duyduğu korkudan kurtulamaz; bunun için Doğayı tanımadan tam, haz alamaz.

İnsanlara kar­şı güvenlik, kuvvet ve zenginlikle bir dereceye kadar sağlanabilirse de, tam bir güvenlik ancak başkalarının işine karış­madan ve kalabalıktan uzak olarak yaşamakla sağlanır.

Bir münazarada yenilen en büyük kazancı elde eder, çünkü henüz bilmediği şeyleri öğrenir.

Biz dostlarımızın yardımlarından ziyade, onlardan her zaman yardım isteyebileceğimiz gü­vene muhtacız.

İnsanların çoğu için sükunet, uyuşukluk, heyecan deliliktir.

Bilginin amacı; insanı bilgisizlik ve boş inançlardan kurtarmaktır. Bu olmadan mutlu olmaya imkan yoktur.

Kendi doğruların başkalarına yanlış geliyor diye, doğrularından vazgeçme.

Bizi sağken de öldükten sonra da teh­dit edebilen Tanrılardan, onların hiddetlerinden ve cezalarından korkma!

Kim etrafına kor­ku salarsa, kendisi de korkusuz değildir.

Bilginin amacı; insanı bilgisizlik ve boş inançlardan, tanrı ve ölüm korkusundan kurtar­maktır. Ve bu olmadan mutlu olmaya imkan yok­tur.

İsterse kimse kavrayamasın, ben gene kalabalığın boş fikirlerine uyarak onların alkışlarını toplamaktansa, tabiat anlayışıma dayanarak, bü­tün insanlar için faydalı gördüğüm şeyleri açıkça söylemeyi üstün görürüm.

O kadar erişmeye değer olan dostluğun temeli gene de faydaya dayanır.

Bizim için haz, bedenen acı çekmemek, ruhen de hiçbir huzursuzluk duymamaktır.

Evrenin tabiatını tamamıyla öğrenmemiş olan ve tanrı masallarına dayalı tasarımlarla yeti­nen insan, son ve en önemli şeyler karşısında duyduğu korkudan kurtulamaz; bunun için Doğayı tanımadan tam haz alamaz.

Bir ferdi olduğum insanlık, ah ne kadar az idi gerçekten; derinliklerine erişemediği yeraltı ile sonsuzluğa uzanan gökyüzü arasındaki dünyasında, ancak basabildiği toprakla ve varabildiği menzille sınırlıydı; ne kadar âciz, bilgisiz ve çaresizdi!

Mutlu ve ölümsüz bir varlığın ne kendisi tasa çeker, ne de başkasına bunu yükler; bu se­beple de ne hiddet tanır, ne de iyilik. Böyle şeyler yalnız zayıflarda bulunur.

.
Bilgeliğin, kişinin tüm yaşamının tam mutluluğunu sağladığı her şeyden en büyüğü arkadaşlıktır.

.

.
Kim etrafına korku salarsa, kendisi de korkusuz değildir.
.

.
Hayatta, komşunun haber almasından korkacağın hiçbir şeyi yapma!
.

.
Kendisinin yapabileceği şeyleri Tanrılardan istemek abestir.
.

.
Kim etrafına korku salarsa, kendisi de korkusuz değildir.
.