Oliver Twist (Çizgi Roman) Kitap Alıntıları – Charles Dickens

♡ Bu çocuğu alıp, geri götürün ve şefkat gösterin ona. Sevgiye aç bu çocuk!

Düşünce,düşünceyi açarmış.

Sevginin yetersiz kaldığı yerde nefret başarıya ulaşır.

Gerçek hayatta da şölen sofralarından ölüm yataklarına, yas karalarından bayram kıyafetlerine geçiş, sahnedekilerden hiç de aşağı kalmaz. Ne var ki gerçek hayatta bizler edilgin birer seyirci olacağımız yerde uğraşları olan birer oyuncuyuzdur ve bu da çok fark eder. Sahnede oynanan oyunlardaki şiddetli duygu değişimleri yalnızca birer seyirci olarak gözlerimizin önüne serildiği zaman bunlara hemen saçma damgası vururuz.

Çok basit olan gerçek şuydu ki Oliver, onların dediği gibi duygusuz değil, tersine çok duyguluydu ve gördüğü kötü davranışlar yüzünden sersemlemiş temelli aptallaşıp yüz tutmuştu.

Alışılmadık seslerin de insanı ürkütmesi doğaldır.

Dünyada hiç kimsenin kendisi kadar yakın dostu yoktur. Yalnız bazen de insanlar kendi kendilerinin en büyük düşmanı olurlar.

Yaşlı bey, “Kızcağızım, Türkler dua ederken yüzlerini sıvazladıktan sonra gündoğusuna doğru dönerlermiş! ” dedi. “Oysa bizim din adamlarımız, yüzlerini ancak üzerlerinde gülümseyiş filan varsa yok olsun diye sıvazlarlar ve sonra da her keresinde gökyüzünün en karanlık tarafına doğru dönerler!”

Göğün dibi yarılsa da bütün yağmurlar aynı anda boşansa insanın kendi içinde yanan cehennem ateşini söndüremez.

Suç da ölüm gibi yalnızca hastalar ve yaşlılar için değildir. En genç ve en güzelleri de kurban olarak seçer.

Soyguna hiç habersiz ve gecenin geç saatinde girişilmiş olması, doktor beyi özellikle kaygılandırmıştı besbelli. Mesleği ev soymak olan beylerin birkaç gün öncesinden mektupla randevu alarak öğleüzeri işe girişmeleri adetmiş gibi!

Kanunlar çok sertti. Çocuk da olsa bir hırsızı affetmiyordu.

“Hadi, ceketinin kol yenleriyle gözlerini sil de ağlamayı kes. Gözyaşlarını lapanın içine akıtıp duruyorsun. Bu çok aptalca bir şey Oliver!” Gerçekten de öyleydi, lapa zaten yeterince suluydu çünkü!

Solunum Zorlu bir iş! Ne yaparsınız ki çabasızca var olabilmemiz için gelenekler bunu zorunlu kılmış.

Solunum Zorlu bir iş! Ne yaparsınız ki çabasızca var olabilmemiz için gelenekler bunu zorunlu kılmış

Çünkü hükümet senin gibi köpek kadar kalbi olmayan adamların canlarını korur, ama köpeği öldürenlere ses etmez.

Dünyada hiç kimsenin kendisi kadar yakın dostu yoktur.

Eğer yaşanmakta olana başkaldırıyorsanız ve gençseniz, yaşadığınız her ne olursa olsun serüvendir.

Sevmek yeteneğimi sevdiklerimle birlikte gömmedim. Çektiğim derin acılar duygularımı yalnızca güçlendirip inceltmeye yaradı.

…Onarılabileceği halde onarılmamış kırgınlıklar, giderilmemiş eksiklikler İnsan için bundan daha acı bir düşünce olamaz! Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir.

Devletler, kontrollerine aldıkları muhalefet hareketlerini, ayaklanmaları ya da devrimleri, dışında kaldıklarından daha kolay engeller.

Sanırım kitap okumak bana daha iyi gelir.

Onu canlı canlı ateşe atmış olsalardı bile sesi çıkmazdı. Ama şimdi çevrede onu duyup görecek kimse olmadığı için diz çöktü ve ağladı, ağladı.

Bir insanın üzüntüden nasıl öleceğini şimdi çok iyi anlıyorum.

Zamanla alışırsın, alışırsın, Oliver! Alışınca da su içmek kadar kolay gelir insana!

Onarılabileceği halde onarılmamış kırgınlıklar, giderilmemiş eksiklikler.

Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir.

Dünyamız bir kırık düşler dünyasıdır. Ve kırılanlar da çoğu zaman düşler ve umutlardır.

Çocuğun yeryüzünde tek bir dostu bile yoktu ve daracık yatağına girip büzülürken, Keşke bu benim tabutum olsaydı, diyeceği geliyordu.

İnsan denen güçsüz varlığın akli dengesini bozmaya kimi vakit en sıradan bir şey kafidir.

Herkes kendi kendinin en yakın arkadaşıdır.

Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir.

Duvarın o soğuk ve katı yüzeyini duyumsamak bile çevresindeki ıssızlık ve karanlığa karşı bir siper oluyordu sanki!

Oliver hiç dua etmemişti. Ona dua etmeyi öğreten olmamıştı ki.

Umut ve avuntudan konuştular, oysa genç kadın çoktandır bunlardan uzaktı.

-Dünyada ne kadar kötü tutku, ne kadar günah, ne kadar çürümüşlük varsa senin ruhunda için için kaynayıp mayalandı.
Öyle ki yüzün bile ruhunun bir haritası olup çıktı.

☆ Doğanın yarattığı yüzlerden kaç tanesi yıllar boyunca canınızı tazeleyecek güzellikte kalabilir ki ! Dünyanın sıkıntıları, kederleri ve karşılanmamış istekleri, yüzleri de gönüller gibi değiştirir.

☆ Dışarıda yardım işinin başlıca ilkesi hanımefendiciğim, yoksullara, hiç ama hiç ihtiyaçları olmayan şeyleri vermektir.

☆ Oturup kalkıp Tanrı’ ya şükretmeliyiz. Hepimizin elinde birçok nimet var ama çoğumuz değerini bilmiyoruz. Ah ahhh!

Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir.

Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir.

Annem benim hasta olduğumu öğrendiyse Cennet’te bile içi sızlamıştır.

evet, benim beşiğim kaldırımlar ve sokak köşeleri oldu,

Ölüm gibi suç da yalnızca yaşlıların ve çirkinlerin tekelinde değildir. Çok zaman kurbanlarını en genç ve en güzellerin arasından seçer

☆ Ne var ki gerçek hayatta bizler edilgin birer seyirci olacağımız yerde uğraşları olan birer oyuncuyuzdur.

Piskoposun kaftanını ve kilise yazmanının kokartlı şapkasıyla altın sırmasını alırsanız ne kalır geriye? İnsanoğlu eninde sonunda insandır. Onları istediğiniz kadar yükseltin, daha yüksek, daha önemli mevkilere getirin. İpek kaftanlarıyla kokartlı şapkalarını aldığınız zaman eski ağırbaşlılıklarını kaybedecekler ve halk üzerinde eskisi kadar etki kuramayacaklardır. Saygınlığın ve hatta bazı kere kutsallığın, giyilen yelek ve ceketle ilişkisi bir çok kişinin sandığından daha çoktur.

Çevremizdekilere karşı davranışlarımızda dikkatli olmamız gerek. Çünkü her ölüm geride kalan bir avuç kimseye öyle düşünceler miras bırakır ki yapılabilecekken yapılmamış, unutulmuş, boş verilmiş şeyler Onarılabileceği halde onarılmamış kırgınlıklar, giderilmemiş eksiklikler İnsan için bunlardan daha acı bir düşünce olamaz! Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir. Kendimizi acıdan korumak istiyorsak bütün bunları vaktinde anımsayalım

Dünyamız bir kırık düşler dünyasıdır. Ve kırılanlar da çoğu zaman en özenerek beslediğimiz, ruhumuzun en soylu yönünü yansıtan düşler ve umutlardır.

Oturup kalkıp Tanrı’ya şükretmeliyiz. Hepimizin elinde birçok nimet var ama çoğumuz değerini bilmiyoruz.

Günah denen şey, birçok tapınakların içine sızmayı başarır.

☆ Çünkü hükümet senin gibi köpek kadar yüreği olmayan adamların canlarını korur ama köpeğini öldürenlere ses etmez

büyük acılar gördüğümü öğrenirsen belki beni bir de sen yaralamamaya dikkat edersin

çünkü arkadaşlığımızı unutursan yüreğimi burkarsın.

Genel bir şaşkınlık yaşandı. Bütün yüzlerde bir dehşet vardı.

Tıp Adamı yemek yemeğe gitti. Dadiysa, o yeşil şişesine tekrar başvurduktan sonra ocağın başındaki alçak bir tabureye oturdu, yenidogani giydirmeye koyuldu .

☆ Sevmek yeteneğimi sevdiklerimle birlikte gömmedim .

☆ Zaten bir kitabın ağırlığı boyundan anlaşılmaz

☆ Bu uyku ancak çekilen acıların dinmesiyle mümkündür.

Yediği içtiği yaramayan, kanı buz, yüreği taştan bir zenginin o sırada Oliver’ı, köpeğin bile yüz vermediği şeyleri yiyip yutarken görebilmesini dilerdim! Oliver o kayış gibi et parçalarını nasıl kıtlıktan çıkmışlığın yırtıcılığıyla paralıyordu, bunu görebilmesini isterdim. Ve en çok, o zenginin aynı yiyeceği yediğini gözlerimle görebilmeyi isterdim.

çaresizliğimizin doğurduğu iç çöküntüsü ve hüzün!

“Büyük acılar gördüğümü öğrenirsen belki beni bir de sen yaralamamaya dikkat edersin ”

Sanırım kitap okumak bana daha iyi gelir!

Şu kadınların en kötü tarafı şudur ki,küçücük bir şey için tutar,içlerinde çoktan unutulmuş bir duyguyu alevlendiriverir En iyi tarafları da şudur ki, bu durum çabukcak geçer.

Sevdiği kimsenin acı çektiğini görüp de elinden bir şey gelmemek ve bunun doğurduğu içimizde duyduğumuz bir burkulma, bir çöküntü. Eşi var mıdır bu işkencenin!

Sıcak ve duygulu kalpleri çok iyi bildiğim için yaralanmalarından korkuyorum.

Dünyada hiç kimsenin kendisi kadar yakın dostu yoktur.

Göğün dibi yarılsa da bütün yağmurlar aynı anda boşansa insanın kendi içinde yanan cehennem ateşini söndüremez.

“Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir.”

Artık yaşamayı istemeyecek kadar mutsuzdu kalp kırıklığından ölmesinin ne demek olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum

senin karşında çocuklaşmak o kadar zor değil.

bazen tatlı bir müzik nağmesi, sessiz bir yerdeki su şıpırtısı, bir çiçek kokusu ya da tanıdık bir söz insanın hayalinde ansızın silik bir anı uyandırıverir ki bir soluk gibi uçup giden bu anı, sanki yaşadığımız hayattan değildir de kendimizi ne kadar zorlasak asla anımsayamayacağımız, çok eski, çok daha mutlu bir başka hayattan bize yadigâr kalmıştır.

Miss Rose, crime like death is not limited to young and old age. The youngest are mostly the victims of it.

He was alone in a strange place and had no friends to care of him. Actually, he had nobody who would love him or say a kind world to him. This thought made Oliver very sad and melancholy.

o şen, mutlu gülüş, tam bir yuva için, ocak başı dirliği ve mutluluğu için yaratılmış gibiydi.

Doğanın yarattığı yüzlerden kaç tanesi yıllar boyunca canınızı tazeleyecek güzellikte kalabilir ki! Dünyanın sıkıntıları,kederleri ve karşılanmamış istekleri,yüzleri de gönüller gibi değiştirir.

kaçmak mı! ayakta duracak bile hali kalmamıştı.