Notlar 5 Kitap Alıntıları – Kemal Tahir

Görmek bile nispidir. Kaşınan yeri parmak, gözden iyi görür.

Biz Baudelaire’i Fransız içtimai hayatının müthiş buhranlar geçirmekte olduğu bir devre tekabül ettiği için ibretle okumalıyız. Biz Fuzuli’yi adım adım inhitata giden bir devrin ümitsizliğini anlatıp tespit etmiş bir bedbaht diye mütalaa etmeliyiz.

Yürüyen cemiyete uyamayanlardır ki, köyü kaplanlar bastığı zaman kafasını samana gömerek kendini emniyette sayan eşeklere benzerler.

Karabaş ve çoban neyi bekliyorlar? Sürüyü diyeceksin. Sürü onların nesidir? Hiçbir şeyi. Sürüyü neden bekliyorlar? Kuzular büyüsün, koyun olsun diye. Olursa ne olacak? Başkaları -kurtlardan başkaları- yesin diye salhaneye götürülmeyecekler mi?

Zavallı sürü! Çobanı da o besler, kurdu da, köpeği de.

Ülküsüz adımlar, işlemeyen kafalar, görmeyen gözler, sağır kulaklar, buna yaşamak denir mi? Yaşamayan ne yaşatır ki?..

Bir gün yapacak fen siyah toprağı altın
Her şey olacak kudret-i irfanla inandım
diyen Tevfik Fikret’e, Kemal Tahir şöyle cevap verir:
Bir gün yapacak fen şu siyah toprağı altın
Bizlerde fakat çıkmayacak insan inandım.

Benliğin müşterekleştiği, iktisadın hiçe indiği ölüm yolunda Türk milletini aynı imana dönmüş ve aynı Tanrı’ya secde etmiş görmek içimi ürpertti.

Yanılmak çok acı şey, bilhassa içten ümit bağladığımız şeylerde yanılmak

Karabaş ve çoban neyi bekliyorlar? Sürüyü diyeceksin. Sürü onların nesidir? Hiçbir şeyi. Sürüyü neden bekliyorlar? Kuzular büyüsün, koyun olsun diye. Olursa ne olacak? Başkaları -kurtlardan başkaları- yesin diye salhaneye götürülmeyecekler mi?