Niçin Savaş? Kitap Alıntıları – Albert Einstein

Her insanın kendi yaşamı üzerinde hakkı vardır ve savaş çok şey vaat eden yaşamları söndürür.

İnsanlar arasındaki çıkar çatışmaları, temelde şiddete başvurularak çözülür.

Hiçbir zaman iyi bir savaş olmadığı gibi, hiçbir zaman kötü bir barış da olmamıştır.

Barışa sahip olmak istiyorsan, savaşa hazırlıklı ol.
Yaşamı çekilir kılmak istiyorsan, ölüme hazırlıklı ol.

Zira bizim kudretli ve kendini beğenmiş ben’imize verilen her zarar aslında egemenliğe karşı işlenmiş büyük suçtur.

İnsan, ölene üzüntüsüyle ölümü tatmış olduğu için,artık kendisinden uzaklaştıramadı,ama kendisini ölü olarak tasavvur edemediği için de,onu kabullenmek istemedi.

Bir çoğunluk,giderek milyonlarca insan bir arada olunca,sanki bireylerin erdemsel kazanımları doğrudan siliniveriyor ve geriye yalnızca ruhsal ayarların en ilkelleri,en eskileri ve en kabaları kalıyor.

İnsan çok seyrek olarak salt iyi ya da salt kötüdür, çoğun bir ilintide iyi",başka ilintide "kötü" ya da bazı dış koşullar altında "iyi", diğer koşullar altında kesin "kötü"dür.

İnsanlığın muktedir bireyleri arasında erdemsel ilişkileri gevşetmenin,fertler arasındaki ahlâka da yansıması hiç şaşırtmamalı,zira vicdanımız etikçilerin sandığı gibi eğilip bükülmeyen bir yargıcı değil,o kökeninde sandığı gibi sosyal korku&”dan başka bir şey değil.

Bütün zamanların en büyük edebiyat yapıtının aynı konuyu, babayı öldürmeyi işlemesi rastlantı değildir: Sophokles’in Kral Ödipus’u, Shakespeare’in Hamlet’i ve Dostoyevski’nin Karamazof Kardeşler’i. Her üçünde de eylemin motifi olarak kadın konusunda cinsel rekabet açığa çıkmıştır.

Kardeşi Andrey’in anlattığına göre, Fedor (Dostoyevski) genç yaşlarında uyumadan önce bir kağıda not bırakırmış, gece ölü gibi derin uykuya dalmaktan korkuyor ve bu yüzden, beş gün sonra toprağa verilmesini rica ediyormuş.

Yazarın (Dostoyevski’nin), şiddet kullanan, canice, bencil karakterleri bütün diğerlerinin önüne çıkaran konu seçimi, onun içinde böyle eğilimlerin olduğuna işaret ediyor, ayrıca, kumar bağımlılığı ve ergin olmayan bir kıza cinsel istismar (itiraf) gibi, kendi yaşamından bazı gerçekler.

Ahlâklı kişi, içinde hissettiği şeytana uyma arzusuna kapılmadan hemen karşı çıkan kişidir.

Bütün zamanların en büyük edebiyat yapıtının aynı konuyu, babayı öldürmeyi işlemesi rastlantı değildir: Sophokles’in Kral Ödipus’u, Shakespeare’in Hamlet’i ve Dostoyevski’nin Karamazof Kardeşler’i. Her üçünde de eylemin motifi olarak kadın konusunda cinsel rekabet açığa çıkmıştır.