Necip Fazıl Kitap Alıntıları – Ferhat Özbadem

Ruhuma bir kefen bezi yeter de;
Yetmez aç nefsime sırma ve ipek.
Çare yok yüzünden düştüğüm derde,
Yesem de toprakla karışık kepek.

Güneşle bir tutsam girmez hizaya,
Dar bulur sığmam der dipsiz fezaya.
Kuyruk sallar, sonra hırlar ezaya,
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek!

Sen de bir gün öğreneceksin ki,o dünya bir kuruntu,bir vehimdir.
Bal kavanozunu dışardan yalamak
Haritada deniz görüp boğulmak
Yangının alevinde,yanmak yerine onu kartpostalda seyretmek
Büyük huzur ve sükunu ne okuduklarından devşirmek ne de eserlerinde gösterebilmek,kelimelerin üstüne çıkamamak ve böyle olduğu halde,kör nefse aldanarak herşeyi biliyorum zannetmek

Kimileri vardır aşKın en yücesine layıktır. Kimileri vardır aşkın en yücesini versen de aşağılıktır.

“Savaş hiledir.”

“Allah’a itaat etmeyene itaat edilmez.”

Düşünmek en büyük ibadetlerden biridir.

İnsan içinde olduğu anı en güzel şekilde yaşamalıdır.

Şimdiki zamanı gelecek olarak düşündüğümüzde henüz var olmamıştır; onu var olan diye düşündüğümüzdeyse çoktan geçmiştir.

Masada bırakılmış çay gibiyim gittikçe soğuyorum hayattan.

Allah ıstırabını çektirmediği şeyin nimetini vermez.

İhya etmek için ne kadar ilim lazımsa imha etmek için de o kadar cehalet kafidir.

Her şeyi Allah’a havale et ve hiçbir şey düşünme!

Bir insan için en önemli olan mesele iman meselesidir. İman insanı insan eder.

Düşünmek en büyük ibadetlerden biridir.

hasret yerinde kalır ve biz çekip gideriz

“İyi insanlar iyi atlara binip gittii ..”

Allah , ıstırabını çektirmediği şeyin nimetini vermez . Hakikaten ıstırap

İhya etmek için ne kadar ilim lazımsa imha için de o kadar cehalet kafidir .

Her şeyi Allah’a havale et ve hiçbir şey düşünme !

Savunmayı suçlular yapar .

Türk Müslüman olduktan sonra Türk’tür !

Bir insan , bir millet , bir devlet Müslümanlığı derecesinde sevilmeye değerdir . İnsanları ve milletleri İslam şerefli kılar .

Bir insan için en önemli mesele İman meselesidir . İman insanı insan eder.

Hava kirliliğinden değil , haya kirliliğinden nefes alamıyoruz dediği zamandayiz

Her şeyi Allah’a havale et ve hiçbir şey düşünme !

Necip Fazıl Kısakürek, bir gün konferans verirken salonda bulunanlardan birisi kürsüye salatalık fırlatır. Salatalığı eline alan Necip Fazıl salondakilere dönerek:

“Birisi kimliğini göndermiş, kiminse gelsin alsın!” der.

Necip Fazıl Kısakürek, tramvaya biner ve cam kenarındaki bir koltuğa oturur. Biraz sonra birkaç takım elbiseli adam gelir. İçlerinden biri:

“Oradan kalkar mısınız, ben oturacağım.” der.

Necip Fazıl: “Neden? Sizin ne ayrıcalığınız var?” diye sorunca “Ben milletvekiliyim.” cevabını alır.

Bunun üzerine Necip Fazıl, “Ben de “millet”im der.

Bir gün Necip Fazıl Kısakürek, bir üniversitede konferansa katılır ve her zamanki gibi din ve Allah konulu bir konuşma yapar.

Konuşması bittikten sonra, onunla karşıt görüşlü olan bir Profesör, Necip Fazıl’a:

“Siz önceden çıkıp farklı şeyler söylerdiniz, şimdi ise o sözlerinizle çelişen şeyler söylüyorsunuz. Yazdığınız şiirler hâlâ ezberimdedir. Bu ne demek oluyor?”

Necip Fazıl’ın cevabı herkesi şaşırtır:

“Benim geçmişim bir çöplüktür ve çöplükleri sadece köpekler kurcalar.”

Necip Fazıl Kısakürek‘e,
-Üstat, özel arabanız yok mu? diye sorarlar.
Şair cevap verir:
-Ona en son bineceğim! 🙂

Seni dağladılar değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık.

Kavuşmak mı? Belki Daha ölmedim!

Allah’a itaat etmeyene itaat edilmez.

İnsanın kazandığı paradan değil, paranın kazandığı insandan korkulur.

Şimdiki zamanı gelecek olarak düşündüğümüzde henüz var olmamıştır; onu var olan diye düşündüğümüzdeyse çoktan geçmiştir.

Ak saçlı başını alıp eline, Kara hülyalara dal anneciğim! O titrek kalbini bahtın yeline, Bir ince tüy gibi sal anneciğim! Sanma bir gün geçer bu karanlıklar, Gecenin ardında yine gece var; Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar, Yaşlı gözlerinle kal anneciğim! Gözlerinde aksi bir derin hiçin, Kanadın yayılmış, çırpınmak için; Bu kış yolculuk var, diyorsa için, Beni de beraber al anneciğim!

Her şeyi Allaha havale et ve hiçbir şey düşünme!

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Ölümlüyü sevmek, ne korkulu iş. – Necip Fazıl Kısakürek

Sevdiğini belli et !

Adamlık cinsiyet değil şahsiyet meselesidir

Çok sıkıldıysan hayattan bir mezarlığa git. Ölüler iyi bilir; Yaşamak güzeldir.

Yeryüzü boşaldı habersiz miyiz? Güneşe göç var da kalan biz miyiz?

Bir kuş bile nasibi kadar kanat çırpar gökyüzünde.

Bizi yükselten dinimize karşı duyduğumuz büyük aşktır..

– Yaprak ağaçtan sıkılmıştı, bahar bahaneydi

. Kendini dünyalar kadar değerli zannedenlere kısa bir not! Dünya beş para etmiyor.

Kimileri vardır aşın en yücesine layıktır. Kimileri vardır aşkın en yücesini versen de aşağılıktır.

Her kahkaha da Allah’a şükretmiyorsan, neden her ağladığında ona kızıyorsun.

Sadece Allah’a inanın. Gerisi inanılacak gibi değil.

“Allah’ı, Allah dostlarını ve düşmanlarını unutmayınız! Hele düşmanlarını!… Olanca sevgi ve nefretinizi bu iki kutup üzerinde toplayınız!”

Bekleyin, görecektir, duranlar yürüyeni!
Sabredin, gelecektir, solmaz, pörsümez yeni..!!

Bu davanın sahibi Haktır
Hak Olan Davada
Zafer Muhakkaktır
|Necip Fazıl Kısakürek

Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Küçülüp küçülüp kaybol ırakta
Yolu tam dönerken arkana bak da,
Köşede bir lahza kalıver gitsin!

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

‘Seni dağladılar değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.’

Üç günlük dünya için gayret üstüne gayret,
Ebedi bir hayat için gayret yok,hayret !

Herşeyi Allah’a havale et ve hiçbir şey düşünme!

Zindan iki hece, Mehmed’im lâfta! Baba katiliyle baban bir safta! Bir de, geri adam, boynunda yafta Halimi düşünüp yanma Mehmed’im! Kavuşmak mı? .. Belki Daha ölmedim!

Henry Bergson
-Çok zeki olduğunu biliyorsun neden felsefe ile daha çok ilgilenmiyorsun ? Geleceğin büyük felsefecilerinden biri olabilirsin.

Necip Fazıl
-Ben şüphe ile yaşamam .Geleceği çok önemsemiyorum . İnsan içinde olduğu anı en güzel şekilde yaşamalıdır bende öyle yapıyorum.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Biz Allah kelimesini söylemenin yasak devrin insanlarıyız .

Allah, ıstırabını çektirmediği şeyin nimetini vermez.

Bakalım gelecek günler ne gösterecek. Kendinizi bırakmayın. Dik durun. Allah’ın dediğinden ötesi olmaz.

Beni de Allah ve Resul aşkının yanık bir örneği ve ardından bir takım sesler divanesi olarak arada bir hatırlayınız .

Ustalar ve çırakların buluştuğu mekan da olmalı

Hislerin güzelliği kalbin cilasıdır

Bir insan için önemli olan mesele iman meselesidir . İman , insanı insan eder .

Sokaktayım , kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum .
Yolumun karanlığına saplanan noktasında ,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum .