Nazım İle Piraye Kitap Alıntıları – Nazım Hikmet Ran

Sende yüreğim var,
Canım var,
Aklım fikrim var,
Sende her şeyim var..

Tutmuyor değil mi uyku? Acılarının ucundan…

Şiir yazmak istiyorum. İçli, ağır hapishane şiirleri. Fakat sen aklıma geliyorsun, hazin sevgi-ayrılığı şiirleri doğuyor içimden.

Sen yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak
Sen
yürümelisin
beni bırakarak .

Kadın susutu.
SARILDILAR

Bir kitap düştü yere
Kapandı bir pencere

AYRILDILAR

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruli
hanımeli
açsn bir ev.

Eğer yarı yolda bırakıp gidersen hiç gelme ama gelipte ömrüme ömür katacaksan buyur gel kalbim, bedenim, herşeyim senin yeterki yarı yolda bırakıp gitme..!

Eğer yarı yolda bırakıp gidersen hiç gelme ama gelipte ömrüme ömür katacaksan buyur gel kalbim, bedenim, herşeyim senin yeterki yarı yolda bırakıp gitme..!

Bazan kızılacak, küfredilecek hallerim oluyor. Fakat merhamet edilecek bir halde değilim [ ]

Sen bu resmi de beğenmeyeceksin, fakat ne yapalım ki ressamlar, annem olsun,
başkaları olsun, beni senin gözünle görmüyorlar.

mesele esir düşmekte değil,
teslim olmamakta bütün mesele

Kitap okurum:
içinde sen varsın,
şarkı dinlerim:
içinde sen.

Şu insanların bir kısmı hakikaten çok garip
mahluklar;[ ]

Aramızda sadece bir derece farkı var,
İşte böyle kanaryam,
sen kanatları olan, düşünemeyen kuşsun,
ben elleri olan, düşünebilen adam

Çekilmez bir adam oldum yine:
uykusuz, aksi, nalet.

Küçücük bir mutluluk istiyorum,
O kadar küçük olsun ki,
İstemesin kimse benden onu

Eğer yarı yolda bırakıp gidersen hiç gelme ama gelipte ömrüme ömür katacaksan buyur gel kalbim, bedenim, herşeyim senin yeterki yarı yolda bırakıp gitme..

Kitap okurum:
içinde sen varsın,
şarkı dinlerim:
içinde sen.

[ ] senin bir tek sözün
ya bana koskocaman bir şiir yazmak için konu olur, yahut böyle
uzun uzadıya mektup yazdırır.

İnsan eti yiyenlere
memleketimin buğdayını yedirenlerin
Allah belasını versin.

Eğer yarı yolda bırakıp gidersen hiç gelme ama gelip de ömrüme ömür katacaksan buyur gel kalbim, bedenim, her şeyim senin yeter ki yarı yolda bırakıp gitme..!

ẞazı şeyler hesap kitapla olmuyor,
mesela; iki kişiye geniş olan bu dünyanın,
biri gitse diğerine neden dar geldiğini matematik asla çözemeyecek ..

[ ] senin hiç bulunmadığın, gitmediğin iklimlerde seni de görüyorum. İlk şiirimi yazdığım vakit sen yoktun, ama vardın

Küçücük bir mutluluk istiyorum,
O kadar küçük olsun ki,
İstemesin kimse benden onu

Eğer yarı yolda bırakıp gidersen hiç gelme ama gelipte ömrüme ömür katacaksan buyur gel kalbim, bedenim, herşeyim senin yeterki yarı yolda bırakıp gitme..!

O gün benim yanıma geldi. “Çayına şeker olabilir miyim?” dedi.Benim cevabım ise -güzel bir laf-“çayı şekersiz içiyorum ”

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hatta sevda yüzünden ölmek de ayıp değil

Işığım benim, son sözüm, son hasretim, son hayalim benim, Piraye’m.

Senin için bir ölü olduktan sonra da, insanlık için değil elbette, fakat başka fertler için diri olmak da benim umrumda değil.

mesele esir düşmekte değil,
teslim olmamakta bütün mesele

Seni görmek bir insan gözünün yapacağı en güzel ve ışıklı bir iştir gibi geliyor bana.

“Artık hayatın hiçbir kasırgası seni
deviremez. “

Ben, bir insan,
ben, Türk şairi komünist Nazim Hikmet ben,
tepeden tırnağa iman,
tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibåret ben

sana düşman ,bana düşman
düşünen insana düşman
vatan ki bu insanların evidir,
sevgilim onlar vatana düşman

Kime aşık olursan ol! Yalnız gören gözü ve duyan kulağı
haline geldiğin bu hapis arkadaşı bu kadar uzun zaman mektupsuz
bırakma!.

Ve biz yine bir kış daha geçireceğiz:
büyük öfkemizin içinde
ve mukaddes ümidimizin ateşinde ısınarak

Yaşamak: ümitli bir iştir, sevgilim,
yaşamak: seni sevmek gibi ciddi bir iştir

Ölüm beni düşündürüyor fakat korkutmuyor. Hayat ve sen benim için birbirinden ayrılması mümkün olmayan bir birliksiniz.

Almanya Amerika’yla harbediyor,
ama ordan oraya para gidiyor.
Para: vatansız
Paraya sahip olan vatanlı mı?
Hem , biraz da vaziyet şöyle gibi:
onlar paranın sahibi değil,
para onların sahibi.

Sen benim dünyamsın.İşte bu kadar.

Kalp düşünmez. Sen bana kalbinle yaz. Olur mu? Zaten senin her mektubunun bütün güzelliği, bütün içliliği, bütün neşesi
ve şiiri burada değil mi?

Kitaba düştüm,
sabahtan akşama kadar okuyorum.
Kitaplar akıllı
kitaplar aptal,
kitaplar büyük
kitaplar çocuk,
kitaplar en uzak , en güzel yolculuk,
fakat kısır
fakat sensiz.

herbirimizdeki kısalığına rağmen
yaşamak daha kuvvetli ölümden

Geldi yıldızlarla birlikte hatıralar,
yine gönlün bir pırıltıya etti rağbet.
Bir dildâden var Nazım Hikmet
sesten ve ıtırdan ibaret

deli çığlıklar atıp avaz avaz
burnumun dibinden gelip geçti de yaz,
ben, bir demet mor menekşe olsun
getiremedim sana!

Yepyeni ve çok güzel bir dünyanın insanları gibi sevişmesini bildiğimiz kadar, bugünkü bedbaht dünyanın insanları gibi de sevişmesini biliyoruz.

Madem ki sen bu kadar iyi ve güzelsin, dünya ve insanlar mutlaka iyi ve güzel olacaklar.

İnsan , ölmeye karar verirken bile
insanları düşünüyor

Fevkalâde memnunum dünyaya geldiğime,toprağını, aydınlığını, kavgasını ve ekmeğini seviyorum.

Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar. Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar mavi bu kadar geniş olduğuna şaşarak kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum, dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara, bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben
Bahtiyarım

Sonbahardayız. Gökyüzü bozkır gibi ışıksız ve verimsiz. Düşüncem sensin. Yalnız sen.

Seninle ben aynı insanız gibi geliyor bana, sen ağladığın zaman ağlamak, güldüğün zaman da gülmek istiyorum.

Ve yasak olmayan değil,
yüreğinde gizleyip elde kalabilen şey:
sevmek, düşünmek ve anlamak.

Yasaklar dünyasındayım.
Yârin yanağını koklamak:
yasak.

Sana gel diyecek kadar yüzsüz ve alçaksam, ne halt edeyim, öyleyim işte. Fakat gel

Sende yüreğim var, canım var, aklım fikrim var, sende her şeyim var.