Muz Sesleri Kitap Alıntıları – Ece Temelkuran

Herkes kendi günahını unutur, ama kimse alacağı intikamı unutmaz.

İnsan, yarası yarasına denk geleni seviyor demek ki.

Çünkü yarım kalmış bir hikâyeden daha çok kanayan hiçbir şey yoktur.

Sevgili Sıla,
Her ilişkinin gizli bir mezarlığı vardır. Eğer iki kişiden biri bu mezarlığı yalnız ziyaret etmeye başlamışsa pek yakında o mezarlık, ilişkinin de ebedi istirahatgâhı olacak demektir.

Dilini bilmediği bir yerde ağlamak fenadır. Çünkü seni, senin dilinde susturacak kimse yoktur.

….. anlamıştı. İnsan çok yalnızken, bir tane daha kendinden doğuruyordu içinde, ‘Korkma’, desin diye…

Sonra saçlarını taradılar. Sanırım kadınlar birbirlerini saçlarından iyileştiriyorlar.

Bütün bu insanlar, en iyi ihtimalle, insanlığın baş edemeyeceği kadar büyümüş bilgi yumağına ancak bir cümle daha ekleyebileceklerini ve büyük ihtimalle bunu bile beceremeden ölüp gideceklerini biliyorlardı."

İnsan çok yalnızken bir tane daha kendinden doğuruyordu içinde, korkma" desin diye..

Ama kadınlar konuşmak isterdi. Muhakkak konuşmak isteyecekti.

İnsan kaybolmak ister. İnsan kendini feda etmek ister. Bir acıda, bir sevinçte, bir kavgada, bir hikayede erimek ister. Başka türlü katlanamaz aslında kendine."

Herkes biriydi ve herkes daha çok biri olmak için uğraşıyordu."

İnsan kaybolmak ister. İnsan kendini feda etmek ister. Bir acıda, bir sevinçte, bir kavgada, bir hikayede erimek ister. Başka türlü katlanamaz aslında kendine."