Mavi Saçlı Kız Kitap Alıntıları – Burçak Çerezcioğlu

İnsan üzüntüden nasıl ölmüyor anlamıyorum..

Yüzünü geceye çevir ve yürü. Çünkü mutluluk, karanlığın sınırında başlar.

Karışık bir odada,
Yaşanmışlık vardır.
Ben düzeni severim.
Al işte

Senin de hayallerin, inandığın umutların olsun.

Her zaman mutlu ol, bu çok zor olsa da

Keşke hep hoşça kalabilsek, keşke.

Karışık bir odada
Yaşanmışlık vardır.
Ben düzeni severdim
Al işte

Değerini bil her şeyin. Çünkü insan ancak kaybedince anlıyor bazı şeylerin değerini.Şimdi geçmişe bakıyorum da geri gelmesi ne kadar zor.

Keşke hep hoşça kalabilsek,keşke

Sadece güzel şeyler yaşamak istiyorum.

Ağlamak ne güzelmiş meğer ..

Çünkü insana yaşadığı mutluluk yetmez,daha fazlasını ister.

Hep başkaları için duyuyordum, hastaymış vah vah diye Sonra kendim hasta olunca, bu çok başka bir şey.

.insanlar çok garip, bir gün can ciğersin, ertesi gün suratına bile bakmıyorlar.

Hayatım boyunca yaptığım, ayakta kalmak, mutlu olmak, başarabildiğim tek şey daha güzel,daha mutlu günleri beklemek oldu.

Gecenin bu saatinde
Bir ben uyanığım
Bir o
Ben seni bekliyorum
O benim uyumamı

‘İster acıklı,ister mutlu; ister uzun, ister kısa Film bitiyor bir gün.

İster acıklı,ister mutlu; ister uzun, ister kısa Film bitiyor bir gün.

Hayat hep böyle. Neden herkes değişiyor?

Dünyanın ne kadar acımasızlıklarla dolu olduğunu biliyorum. Tabii tamamıyla değil. Bazen de her şey çok güzel, her şey çok mutluluk verici, mükemmele yakın. Ama bazen de inanılmaz korkunç.

Ben sanırım kendimi çok fazla sevmiyorum, işte en büyük derdim bu.

Zaten bir insanı tanımak için zaman değil kafa, gözlem ve akıllı olmak gerekir.

Herkes birbirine Seni seviyorum diyor. Oysa bu kelimelerin bir özelliği kalmadı. Çünkü bir yaşındaki çocuk bile seni seviyorum diyor. Gerçi bir yaşındaki çocuk bu kelimeyi içten söylüyor olabilir. Ama ne bileyim yani? Sevmeden söylemek çok acı, korkunç doğrusu bu kelimeye çok acıyorum.

Bazen gerçekten birine çok ihtiyaç duyuyorum. Sakın aman daha yaşın için biraz erken. Daha önünde çok zamanın var diye düşünme. Çünkü yaş diye bir şey olamaz. Ben ne zaman bir insana (yani ona) ihtiyaç duyuyorsam, kendimi biriyle bütün olarak düşünebiliyorsam işte o zaman zamanı gelmiş demektir. Bir bütün demek istediğim, hayallerimdeki gibi gene o. Yani Romeo, Juliet gibi. Aman ne bileyim ben, bunu tarif edemem. Ancak hayal edebilirim.

Her zaman istediğim bir şey var. Benim ona ihtiyacım olduğu zamanlarda yanımda onun olması. Fakat o nerede?

İnsanın bazen Polyannacı’lık oynamaya ihtiyacı var. Çünkü insanlar her zaman mutlu olamazlar.

Sabahları hasta uyanmanı istiyorum, hastaysan eğer, yaşıyorsun demektir.

Değerini bil her şeyin. Çünkü insan ancak kaybedince anlıyor bazı şeylerin değerini

İnsan üzüntüden nasıl ölmüyor anlamıyorum.

İnsan üzüntüden nasıl ölmüyor anlamıyorum.

İçindeki saflığı, masumiyeti öldürmeye çalışma!

Neden hepimiz hayatı dolu dolu yaşamak yerine, hayatı monoton bir halde yaşıyoruz. Eğer yaşamak buysa biz yaşamıyoruz.

Hep hayal kırıklıkları. Neden mi? Neden olmasın. Hayat bu

İnsan ne kadar yalnız, yaşamak ne çaresiz ve ne zavallı

Ölüm bana hiç gelmez sanıyordum, onu tanıyana dek.

Herkes birbirine seni seviyorum diyor. Oysa bu kelimelerin artık bir özelliği kalmadı. Çünkü bir yaşındaki çocuk bile seni seviyorum diyor. Gerçi bir yaşındaki çocuk bu kelimeyi içten söylüyor olabilir. Ama ne bileyim yani? Sevmeden söylemek çok acı, korkunç doğrusu bu kelimeye çok acıyorum. Çünkü her önüne gelen boş boş sevmeden seni seviyorum diyor.

Bütün yıldızlar gökyüzünde gene
Herkes uykuda
Ama sen yoksun içerde.

Sizinle
(Hastane halkı )
Sigara aynı yerde içiyoruz.
Ağladığımızda
Neden ağladığımızı biliyoruz
Daha ne?

Niye? Niye? Niye bu kadar acımasız yaşadığımız bu yer, yani Dünya. Yaşam hep acı.

Her zaman istediğim bir şey var. Benim ona ihtiyacım olduğu zamanlarda yanımda onun olması. Fakat o nerede?

Kendini sevmeyen insan, başkalarını kendine layık görmez hiçbir zaman.

Çimenin yeşilinde,
Gökyüzünün mavisinde
Şaçlarımı hatırla

Sabahları hasta uyanmanı istiyorum, hastaysan eğer, yaşıyorsun demektir.

Gecenin bu saatinde
Bir ben uyanığım
Bir o
Ben seni bekliyorum
O
Benim uyumamı.

Değerini bilin her şeyin. Çünkü insan ancak kaybedince anlıyor bazı şeylerin kıymetini.

Ağlamak ne güzelmiş meğer yasak olunca

Yalnızlık bazen hoş, ama yalnız bırakılmak çok acı.

Bir insanı tanımak için zaman değil; kafa, gözlem ve akıllı olmak gerekir.

Hayat mutluluk değildir.
Hayat üzüntü değildir.
Hayat aşk değildir.
Hayat eğlence değildir.
Hayat bunalım değildir.
Hayat iş, ders değildir.
Hayat sex değildir.
Hayat zirve değildir.
Hayat para değildir.
Hayat tatil değildir.
Hayat her şeydir.

İnsana yaşadığı mutluluk yetmez, daha fazlasını ister.

Keşke insanların büyümemeleri için bir ilaç keşfedilse

Ulaşılmazlıklar aslında öyle güzeldir ki,
İşte budur isteği tutku yapan.

İster acıklı, ister mutlu; ister uzun, ister kısa Film bitiyor bir gün.

Keşke dünyada hatta yeryüzünde hiç kötülük olmasa da her şey, her iyi isteğimiz gerçek olsa. Ne olurdu sanki.

hayat mutluluk değildir.
hayat üzüntü değildir.
hayat aşk değildir.
hayat eğlence değildir.
hayat bunalım değildir.
hayat iş,ders değildir.
hayat sex değildir.
hayat zirve değildir.
hayat para değildir.
hayat tatil değildir.
hayat her şeydir.

Her zaman insan son sevgisini en büyük sevgi sanar.

Ulaşılmazlıklar aslında öylesine güzeldir ki,
İşte budur isteği tutku yapan.

İster acıklı, ister mutlu; ister uzun, ister kısa Film bitiyor bir gün. Olması gereken, olması gerektiği ‘zaman’ da oluyor

Ulaşılmazlıklar aslında öylesine güzeldir ki, İşte budur isteği tutku yapan.

Zamanı durduramayız aynı kalsın diye, ama bazı şeylerin değerini daha iyi anlamak bizim elimizde, öyle değil mi?

Bir insanı tanımak için zaman değil kafa, gözlem ve akıllı olmak gerekir.

Gecenin bu saatinde bir ben uyanığım bir o , ben seni bekliyorum o benim uyumamı.

Sabaha değin oturup bekliyorum karanlıkta, başına karanlık şeyler gelmesin diye.

İnsan üzüntüden nasıl ölmüyor anlamıyorum.

Benim hayatımdaki en özgür parça bu günlük

Sabahları
hasta uyanmanı istiyorum
Hastaysan eğer
Yaşıyorsun demektir.

Mutluluk karanlığın sınırında başlar.

Hayaller, umutlar, onlar da olmasalardı hiç ya;ayamazdık.

Ben seni bekliyorum
o
Benim uyumamı.

Bütün yıldızlar gökyüzünde gene
Herkes uykuda
Ama sen yoksun içerde.

Değerini bil her şeyin. Çünkü insan
ancak kaybedince anlıyor bazı şeylerin değerini

İnsan üzüntüden nasıl ölmüyor anlamıyorum.