İçeriğe geç

Marta Oulie Kitap Alıntıları – Sigrid Undset

Sigrid Undset kitaplarından Marta Oulie kitap alıntıları sizlerle…

Marta Oulie Kitap Alıntıları

&“&”

Kader dedikleri insanların yaşamlarının birbirine dolanmasından başka bir şey değil.
Kader dedikleri insanların yaşamlarının birbirine dolanmasından başka bir şey değil."
Sanırım yorgunlukla başladı her şey. Mutluluğa doymuştum. Bir yerlerde mutluluğun hep aynı olduğunu okumuştum. Gerçekten de öyleydi.
Tek yapmaya çalıştığım buydu -geçmişimi arkada bırakmak. Başıma gelen her şeyi olmuş bitmiş bir hikaye olarak görmeye çalıştım daima.
İnsanlar birbirlerine işkence ederler…
Gelecek için hala endişeliyim. İşler yolunda gitmedi hiç.
Tanrı aşkına, bırak ölüler mezarda kalsın, yaşamak için yapman gereken neyse onunla ilgilen-ne kadar zor olursa olsun.
Bu insanları içeriden görmeye uğraşmamıştım hiç. Dışarıdan yargılıyordum onları asla kendi özleri olmayan şeylere dayanarak: Tavırlarına, zevklerine, fikirlerine, yani onların dışarıdan elde ettiklerine dayanarak.
Dekor önemli değil, önemli olan insanlar.
Yine çok okumaya başladım…
İlk evimiz öyle gösterişli bir ev değildi ama Tanrı biliyor ya, pek şirindi.
Yaşamımdan hiç memnun olmadığım zamanlardı, bir zamanlar çok mutlu olduğum bir yeri yıkmaları çok sembolik görünüyordu gözüme.
ne de güzel ilgileniyordu benimle.
Her kuşun ötüşünü biliyordu…
O kadar tatlıydı ki tam ısırmalıktı, cildi nasılda parlıyordu. Elbisenin pembe yakalığında kaybolan, incecik, bembeyaz boynunu öpmeye doyamıyordum. Sonra o güzel dudaklarını, o kocaman, açık kahverengi gözlerini…
Okuduğu, öğrendiğim her şey bana zevk veriyordu hala ama böyle şeylerin amaç değil araç olduğunu düşünüyordum artık. Yaşamda ilerlerken sahip olunması güzel silahlardı bunlar.
Ah, harika değil mi ama? Seni tamamıyle anlayan birinin olması?Her şeyden- her şeyden bahsedebileceğin bir insanın olması?"
Yüce Tanrım, nasıl acınası bir alçak oldum ben böyle!
Sürekli kara kara düşündüğüm için, aklım hep kendi sorunlarımda olduğu için kendimi berbat hissediyorum. Ama bir anlığına olsun atamıyorum kafamdan bunları.
Ah, özgür, sağlıklı, temiz bir vicdana sahip olmak! İşte o zaman hiçbir şey cesaretimi söküp alamazdı benden…
Hepinizin fotoğrafını öpüyorum her akşam."
Yüce Tanrım, nasıl acınası bir alçak oldum ben böyle!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir