Marifet-i Al-i Muhammed Kitap Alıntıları – Mehdi Aksu

Ehlibeyt peygambere en yakın olanlardır ve ev halkı evin içerisinde olup bitenlerden evin dışındakilere nazaran daha iyi haberdardırlar.

Şems-i Tebrizi halk konusunda bir sözünde şöyle diyor: Sana bir çift söz söyleyeyim: Bu halk nifak yoluyla konuşmaktan, ikiyüzlülükten hoşlanır. Doğru sözden sıkılırlar. Birine desem ki " Sen çağımızın tek büyük adamı biricik şerefli insanısın" şüphe yok ki hoşuna gider ellerimi yakalayarak "Sizi çok özlemiştim, kusurum çoktur gibi iltifatlarda bulunur". Halbuki geçen sene onunla dosdoğru konuşmuştum bana düşman oldu. Bu, şaşılacak bir şey değildir. Çünkü halk ikiyüzlülük yönünden geçinmek ister, ta ki onlarla birlikte hoşlukla vakit geçirsin. Ama doğruluk yolunu tuttun mu dağlara, kırlara kaçmak gerekir.

İlim ve hikmet deryasında yüzen birisinin, kokuşmuş su birikintisine ne ihtiyacı var?! Hakikat kalesinin zirvesine yükselmiş birisinin düşmekten ne korkusu olabilir?! (İmam Cafer Sadık (a.s))

Kızım, idarecilerin etrafındaki insanlar, yakınları lüks içerisinde yaşar da, toplumun diğer fertleri sefalet içinde yaşar ise bu durum toplumu isyana sürükler… " İmam Ali (a.s)

Sosyal adaleti savunan, sosyal insanlar, Ali (a.s)’ın sosyal adaletine bakarak onu gönüllerinde taç yapmışlar. Gerçek aşk ehli insanlar, Ali (a.s)’daki ilahi aşka bakarak Ali (a.s)’i gönüllerinin tacı etmişler. Filozoflar Ali (a.s)’ ın aklına bakarak onu kendilerine akıl rehberi ve baş tacı yapmışlar… Yani Ali (a.s), sonsuz bir okyanusa benzer. O okyanusa kim inerse insin, ister Müslüman olsun ister olmasın kendi aradığını ve payına düşeni oradan alır.

Ali (a.s)’ın okulu öyle bir okuldur ki, o okul akıl, fikir, coşku, teslimiyet, disiplin, iyilik, güzellik ve çekicilik okuludur. Zira Ali (a.s) hem din alimi, hem bilge, hem hekim, hem işçi, hem arif, hem sosyal bir lider, hem zahit, hem asker, hem hatip, hem yazar, hem gözcü, fakirin sığınağı, mazlumun dayanağıydı ve o, zalimin korkulu rüyasıydı… Kısacası Ali (a.s) tam anlamıyla ve bütün güzellikleriyle kamil bir insandı…

Bir toplumda yaşayan insanların çoğunluğu alan el olur da azınlığı ise, veren el olursa o toplum daima geriye gider ve ilerleyemez.

Ehlibeyt peygambere en yakın olanlardır ve ev halkı evin içerisinde olup bitenlerden evin dışındakilere nazaran daha iyi haberdardırlar.

Ne zaman hükümetler kuvvetli olup bir mezhebi himaye etseler, halk ona uyar. Ve devlet yıkılıncaya kadar o da ayakta kalır.

İlim ve hikmet deryasında yüzen birisinin, kokuşmuş su birikintisine ne ihtiyacı var?! Hakikat kalesinin zirvesine yükselmiş birisinin düşmekten ne korkusu olabilir?! (İmam Cafer Sadık (a.s))